Jakiś czas temu w jednej z facebookowych dyskusji o uchodźcach, sprowokowanej listem kard. Kazimierza Nycza na Wielki Post, pewien konserwatywny rozmówca nazwał muzułmanów "sodomitami", bo według niego homoseksualność i zoofilia są tolerowane i praktykowane w islamie.
Takie epitety są skandaliczne i nie powinny mieć miejsca w żadnej dyskusji. Abstrahując od rzeczywistej muzułmańskiej etyki seksualnej i jej różnych odcieni, chciałbym zwrócić uwagę na samo pojęcie sodomii.
Dziś w języku polskim przez sodomię rozumie się zoofilię. Wśród konserwatystów chętnie tego pojęcia używa się do opisu homoseksualności. Niektórzy Ojcowie i chyba wszyscy wypowiadający się na ten temat Doktorzy Kościoła (na czele ze św. Tomaszem z Akwinu), nawet Sobór Laterański III (łagodniej traktujący homoseksualny kler niż świeckich - XI, 2), główny powód zniszczenia Sodomy i okolicznych miast widzą właśnie w zakazanych erotycznych relacjach męsko-męskich.
Katechizm Kościoła Katolickiego (1867) wspomina o grzechu Sodomitów, ale już go nie definiuje.
Rzeczywiście, tradycyjnie utarło się, że sodomia czy grzech sodomski kojarzone są z homoseksualnością, jednak dzieje tego pojęcia są o wiele bogatsze. Do grzechów sodomitów zalicza się chociażby lenistwo i obżarstwo (np. św. Jan Kasjan). Jeszcze w pierwszej połowie ósmego wieku św. Bonifacy sodomią zdaje się określać wszystkie akty seksualne pozamałżeńskie (wymienia np. "niepobożne związki" z zakonnicami) i małżeńskie nie mające na celu prokreacji. Dopiero od XI wieku zawężono pojęcie sodomii do zachowań homoerotycznych, których różne rodzaje znaleźć można w penitencjałach (np. fornicatio sodomia, sodomitio more, in scelere sodomitio).
Wydaje się jednak, że najbardziej zasadnym wytłumaczeniem istoty grzechu Sodomitów jest po prostu brak gościnności. Wskazują na to zarówno komentarze żydowskie, jak i wczesnochrześcijańskie (np. Orygenes, Chryzostom, Ambroży). (...) - Deon.pl
Na koniec profesor i działacz John Corvino na temat homoseksualizm w biblii
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz