Darius Blog: Słowo Boże na niedziele: Jezuita James Martin, S.J. na temat Katolicy mogą obchodzić Miesiąc Dumy ...

niedziela, 11 czerwca 2023

Słowo Boże na niedziele: Jezuita James Martin, S.J. na temat Katolicy mogą obchodzić Miesiąc Dumy ...

James Martin, S.J., redaktor Outreach, napisał, że ogłoszenie stanu wyjątkowego "po prostu potwierdza to, co osoby LGBTQ i ich rodziny i przyjaciele wiedzą od pewnego czasu: że nasz kraj stał się w ostatnich latach coraz bardziej nietolerancyjny wobec osób LGBTQ. W zasadzie, nienawiść stała się normą".

Raport HRC. szczegółowo opisuje wzrost liczby anty-LGBTQ ustaw wprowadzanych w ciągu ostatnich ośmiu lat, których efektem są ograniczenia opieki związanej z potwierdzaniem tożsamości płciowej w 20 stanach.

W dokładnym raporcie HRC dotyczącym wprowadzanych w całym kraju anty-LGBTQ ustaw podsumowano starania legislacyjne mające na celu zakazanie występów drag queen, ograniczenie udziału osób transpłciowych w sporcie, zakaz operacji i terapii hormonalnych dla osób transpłciowych oraz zmuszanie szkół do ujawniania tożsamości LGBTQ dzieci rodzicom.

Raport wskazuje również na wzrost liczby anty-LGBTQ ustaw wprowadzanych w ciągu ostatnich ośmiu lat, co skutkowało wprowadzeniem ograniczeń w zakresie opieki związanej z potwierdzaniem tożsamości płciowej w 20 stanach. "Trzy na dziesięć... młodzieży transpłciowej w wieku od 13 do 17 lat żyje w stanach, które wprowadziły zakazy dotyczące opieki związaną z potwierdzaniem tożsamości płciowej" - mówi raport HRC.

Na Florydzie, gdzie gubernator DeSantis uczynił z polityki anty-LGBTQ ważny element swojego programu politycznego, niektóre osoby transpłciowe uciekają ze stanu po wprowadzeniu ograniczeń dotyczących opieki zdrowotnej dla osób transpłciowych. W marcu ubiegłego roku Floryda prawem zabroniła dyskusji na temat tożsamości płciowej i orientacji seksualnej w publicznych szkołach, co krytycy nazwali "ustawą Nie Mów Gej".

Przyjęcie tej ustawy wywołało protesty i potępienia ze strony grup walczących o prawa LGBTQ oraz licznych przedsiębiorstw, w tym Starbucks, Target, Nordstrom i The Walt Disney Company.

W kwietniu Disney pozwał gubernatora DeSantisa po tym, jak ustawodawcy Florydy wprowadzili serię "wrogich środków" w odpowiedzi na sprzeciw firmy wobec ustawy anty-LGBTQ. HRC i Equality Florida, stanowa grupa walcząca o prawa LGBTQ, wydały w zeszłym miesiącu ostrzeżenie podróżnicze dla osób LGBTQ, zalecając ostrożność podczas podróży do tego stanu.

Carl Siciliano, katolicki założyciel i były dyrektor Ali Forney Center w Nowym Jorku, który pomaga młodym osobom LGBTQ bezdomnym, powiedział Outreach rozmowie, którą miał z innymi liderami LGBTQ. "Rozmowa szybko skupiła się na nienawiści i groźbach przemocy skierowanych przeciwko osobom queerowym, a zwłaszcza osobom transpłciowym" - napisał. "Byliśmy jednomyślni w naszej ocenie, że jeszcze nigdy nie było tak źle za naszego życia".

"Anty-LGBTQ nastroje rosły niekontrolowanie przez kilka ostatnich lat" - napisał Ross Murray, wiceprezes GLAAD Media Institute. "Doszliśmy wreszcie do momentu, kiedy nie możemy już tego ignorować ani udawać, że to nie istnieje".

Te poglądy zostały podzielone przez Jean-Marie Navettę, dyrektorkę ds. uczenia się i integracji w PFLAG National. "Dla nas, społeczności LGBTQ+ i sojuszników, którzy zwracają uwagę, już wiedzieliśmy, że znajdujemy się w stanie wyjątkowym" - napisała do Outreach. "Pytanie, przed którym stajemy, brzmi: co ludzie zrobią, aby temu zapobiec?"

O. James Martin: Czy katolicy mogą obchodzić Miesiąc Dumy, podczas którego społeczność LGBTQ+ manifestuje swoje miejsce w społeczeństwie? Czy mogą to robić, gdy duma (ang. „pride” to zarówno „duma”, jak i „pycha”) jest jednym z tradycyjnych siedmiu grzechów głównych?

Warto najpierw pamiętać, że istnieją (przynajmniej) dwa rodzaje dumy. Pierwsza to satysfakcja płynąca z własnych osiągnięć. Może ona przerodzić się w próżność, której należy unikać. Ten rodzaj dumy mówi: „Popatrzcie, jak jestem wspaniała/wspaniały!” To jest przeciwieństwo pokory, kluczowej cnoty w życiu chrześcijańskim.

Pokora przypomina nam, że nie jesteśmy centrum wszechświata i że nasze życie zależy od Boga. To jest rodzaj pokory, o której wspomina Jezus w Kazaniu na Górze, gdy mówi: „Błogosławieni ubodzy w duchu” (Mt 5,3). Pierwszy rodzaj dumy może zagrażać pokorze, życiu duchowemu ogólnie.

Drugi rodzaj dumy to świadomość własnej godności. I to jest bliższe temu, o czym ma być Miesiąc Dumy dla społeczności LGBTQ+: uznaniem godności ludzkiej grupy, która od wieków była traktowana z pogardą, odrzuceniem i przemocą.

Dla osoby religijnej ten miesiąc to także przypomnienie, że osoby LGBTQ+ są ukochanymi dziećmi Boga. Miesiąc Dumy przypomina katolikom, aby traktowali osoby LGBTQ+ z „szacunkiem, współczuciem i wrażliwością”, jak to nakazuje Katechizm Kościoła Katolickiego, z „bliskością, współczuciem i czułością”, jak nauczał papież Franciszek, oraz miłością i miłosierdziem, jakie Jezus okazywał podczas swojego życia wszystkim ludziom, zwłaszcza tym na marginesie.

Szczególnie ważne jest, aby Miesiąc Dumy obchodzono w kościołach, ponieważ wiele odrzucenia, z jakim spotykają się osoby LGBTQ+, miało swoje źródło w chrześcijaństwie - przynajmniej w tym, co wielu ludzi uważa za nauki chrześcijańskie. Na przykład jednym z najczęstszych powodów bezdomności wśród nastolatków LGBTQ+ jest to, że zostali wyrzuceni przez swoje rodziny z domu z powodów religijnych.

Kościoły także były miejscami, gdzie osoby LGBTQ+ czuły się znieważane, odrzucane i niemile widziane, z powodu słów i czynów nie tylko niektórych biskupów i księży, ale także katolickich liderów świeckich i wiernych. Dlatego ważne jest, aby w kościołach obchodzono Miesiąc Dumy i przypominano naszym przyjaciołom LGBTQ+, że są one również mile widziane również tam.

Musimy także pamiętać, że w wielu krajach bycie osobą LGBTQ+ jest kwestią życia i śmierci. W kilku z nich karą śmierci ryzykuje się jedynie za bycie osobą LGBTQ. W około 70 krajach można być uwięzionym za działalność na rzecz praw osób LGBTQ+. A w wielu innych osoby LGBTQ+ regularnie są nękane, napadane lub mordowane. Kościół jest wezwany, aby wspierać tych prześladowanych przez cały rok, ale szczególnie w trakcie Miesiąca Dumy.

I to, że obchodzisz Miesiąc Dumy, nie oznacza, że musisz zgadzać się z tym, co każda osoba, każda organizacja czy nawet każda grupa na marszu równości ma do powiedzenia. Miesiąc Dumy głównie dotyczy wsparcia podstawowych praw człowieka społeczności LGBTQ+: prawa do życia w bezpieczeństwie, prawa do traktowania ich jako równych i prawa do pełnego przyjęcia w społeczeństwie.

Ponadto, skargi dotyczące użycia słowa "duma" zazwyczaj nie mają zastosowania do innych grup. Ludzie często mówią: „Czuję dumę, że jestem Amerykaninem” w Dniu Niepodległości. Noszą przypinki mówiące „Dumny, że jestem Irlandczykiem” w Dniu św. Patryka. Albo kiedy w Kościele dzieje się coś wspaniałego, mówią przyjaciołom: „Czuję dumę, że jestem katoliczką/katolikiem”. Mało kto ma coś przeciwko temu lub uważa to za próżność. Ludzie generalnie rozumieją, o jakiego rodzaju dumę tu chodzi.

Innym zarzutem jest obchodzenie Miesiąca Dumy w tym samym miesiącu, w którym katolicy obchodzą Miesiąc Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jednak moim zdaniem te dwie rzeczy się uzupełniają, a nie są sprzeczne. Najświętsze Serce uczy nas, jak Jezus kocha, a Miesiąc Dumy przypomina nam, kogo Jezus nas dzisiaj zachęca do miłości.

Najlepszym sposobem na spojrzenie na Miesiąc Dumy jest wyobrazić sobie, co byś powiedział/powiedziała młodej osobie, która wreszcie zebrała się na odwagę, żeby powiedzieć ci, że jest LGBTQ+. Wiesz, że Bóg ją stworzył. Wiesz, że Bóg ją kocha. I wiesz, że Bóg chce, żeby była tym, kim jest. Więc prawdopodobnie powiesz: „Jestem tak dumny/dumna z ciebie, że udało ci się to powiedzieć".

To jest rodzaj dumy, którą celebrujemy w tym miesiącu, i którą katolicy na całym świecie mogą celebrować - Fundacja Wiara i Tęcza.

Serial dokumentalny Barta Staszewskiego i Miłość Nie Wyklucza - "Jesteśmy rodziną" o życiu osób LGBT+ w Polsce.