Światowa Federacja Zdrowia Psychicznego działająca od 1948 roku ustanowiła dzień 10 października Światowym Dniem Zdrowia Psychicznego (ang. World Mental Health Day, WMHD), z inicjatywy sekretarza generalnego organizacji Richarda Huntera – pierwsze obchody odbyły się w 1992 roku. Jego celem jest zwrócenie uwagi na dbałość o zdrowie psychiczne, pomoc osobom chorym z naszego otoczenia, ulepszania opieki medycznej nad chorymi psychicznie i na wszystkie sprawy dotyczące zaburzeń psychicznych. Coroczne obchody święta odbywają się pod danym hasłem, jak „Zdrowie psychiczne i seniorzy”, „Życie ze schizofrenią” czy „Godność w zdrowiu psychicznym” – w tym roku świętujemy pod hasłem „Koncentracja na zapobieganiu samobójstwom”.
Europejski Urząd Statystyczny podał dane dotyczące samobójstw za rok 2015. Niestety, statystyki te nie napawają optymizmem. Zdecydowanie największy odsetek samobójstw ma Litwa – 30/100 000 mieszkańców), dalej Słowenia 21/100tys., za nią Łotwa i Węgry 19/100tys. Nasz kraj ze wskaźnikiem samobójstw wynoszącym 14 osób na 100 000 mieszkańców jest wciąż powyżej średniej unijnej, wynoszącej 11/100tys. Najmniej samobójstw odnotowano na Cyprze – 4/100tys., w Grecji – 5/100tys., Włoszech – 6/100tys., Wielkiej Brytanii – 7/100tys. i Hiszpanii 8/100tys. Dużo słabiej wypadamy, jeśli wartości by podać w konkretnych liczbach – w całej Unii Europejskiej zajmujemy trzecie miejsce, po Niemczech (10 166 zgonów) i Francji (9154 osób) z wynikiem 5420 osób – 87% stanowili mężczyźni.
Z raportu Eurostatu wynika, że w całej Unii Europejskiej przed czterema laty samobójstwa dokonało 56 229 osób, w tym 43 147 mężczyzn (76%), co stanowi 1,1% populacji. Co 40 sekund ktoś traci życie z powodu samobójstwa – tegoroczna akcja ma temu przeciwdziałać - mgr.farm
Osoby LGBTQ szczególnie są narażeni problemami zdrowia psychicznego wiele powodów bieszę wszystko z powodu homofobii i niewieści do nas. Najlepszym rozwiązaniem dobrego zdrowia osób LGBT jest tolerancja i akceptacja. Ale nie tylko wsparcie środowiska LGBT to nie wystarczy. Osobom borykającym się z depresją lub będącym na skraju najbardziej potrzebne jest wsparcie bliskich.
Po wprowadzeniu równości małżeńskiej próby samobójcze wśród nastoletnich uczniów relatywnie spadły o 7 proc. (co przekłada się na ok. 134,5 tys. samobójstw mniej w skali roku, biorąc pod uwagę populację nastolatków w wieku 15 - 19 lat w 2015 r.). Wśród nieheteroseksualnej młodzieży relatywny spadek prób samobójczych wyniósł aż o 14 procent!
Według Trevor Project, amerykańskiej organizacji specjalizującej się w interwencji kryzysowej dla osób LGBT+, próba samobójcza jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci osób w wieku od 10 do 24 lat (najczęściej śmierć powodują wypadki). Młodzież LGB cztery razy częściej targa się na swoje życie, w porównaniu z nastolatkami heteroseksualnymi, a młode osoby transpłciowe – dwa razy częściej.
Nasi ustawodawcy deklarują, że zależy im na dobru dzieci. Jak widać, mogą bardzo łatwo poprawić bezpieczeństwo i dobrostan dużej części z nich - wprowadzając małżeństwa dostępne dla wszystkich dorosłych - Miłość Nie Wyklucza.
Jeśli Wy, albo ktoś z Waszego otoczenia potrzebuje wsparcia lub przechodzi trudne chwile, nie wahajcie się dzwonić na nasz Telefon Zaufania Lambdy Warszawa: (22) 628 52 22 lub napiszcie maila: poradnictwo@lambdawarszawa.org.
Pamiętajmy szczególnie obecny czasach pandemii zdrowie psychicznie jest zagrożone wiele osób ma problemy. Dodatkowo w kraju gdzie codziennie słuchać, że osoby LGBT nie są ludźmi, trzeba pamiętać o swoim zdrowiu i poprosić o pomoc.
Statystyki pokazują, że osoby LGBTQ są bardziej podatne na problemy ze zdrowiem psychicznym niż osoby heteroseksualne ze względu na szereg czynników, w tym ucisk, dyskryminację i nierówność.
Dziś Światowym Dniu Zdrowia Psychicznego, szczególnie pamiętajmy osobach które cierpią pamiętajmy także nie długo wybory głosowanie na osób które są proLGBT pomaga także wiele osobom, doprowadza mniej homofobii, która u nas jest dochodzi do ataków na naszą społeczeństwo.
Olly Alexander trzyma flagę, której nie powinniśmy być dumni - która jest przerobiona wersję kultowej flagi tęczowej, której brakuje dwóch z sześciu pasów.
Te brakujące pasy reprezentują dwóch na sześciu nastolatków LGBTQ narażonych na ryzyko odebrania sobie życia z powodu wstydu, zastraszania, napiętnowania, dyskryminacji, dysfonii, lęku i depresji.
"Jest takie piętno na zdrowiu psychicznym, które powstrzymuje nas od mówienia" - powiedział Olly dla Gay Times. "W miejscu pracy, w edukacji, a nawet w domu, może być trudno wyrazić to, przez co przechodzisz. Walka z tym piętnem jest jedną z jego części.
Olly Alexander, lider zespołu Years & Years, bardzo często używa swojej popularności, by inspirować rzeszę fanów LGBT+, aby czuli się swobodnie ze swoją seksualnością. Teraz piosenkarz poszerza swoją misję o film dokumentalny „Olly Alexander: Growing Up Gay".
W wyniku piętnowania, nękania oraz hejtu wewnątrz środowiska, nastolatki LGBT+ zdecydowanie częściej borykają się z problemami ze zdrowiem psychicznym niż ich heteroseksualni rówieśnicy. Jak donosi Mental Health America, jedynie 37% młodych osób LGBT+ twierdzi, że jest szczęśliwa. Dodatkowo są prawie dwa razy bardziej narażeni na werbalne znęcanie się i/lub doświadczenie przemocy fizycznej. Jednak nie wszystko stracone — MHA dowiedziało się, że 87% nastolatków LGBT+ wierzy, że „ostatecznie" będzie żyć szczęśliwie.
Podczas okresu dojrzewania Olly miał problem ze znalezieniem odpowiedniej pomocy w sprawie swojego stanu psychicznego. Jedyne na co mógł liczyć to sześć darmowych sesji terapeutycznych zapewnionych przez British National Health Service. „Bardzo trudno było się tam dostać", powiedział Alexander dziennikowi The Guardian w zeszłym roku. „Kontakt z nimi nie był łatwy. Cały proces trwał bardzo długo, a ja nie byłem zbyt chętny. Poza tym wstępny etap polegał na rozmowie przez telefon, a ja nie odbierałem. Nie chciałem tam iść i nie wiedziałem też, czy naprawdę chcę z kimś o tym rozmawiać" - I-Vice.com
Statystyki pokazują, że osoby LGBTQ są bardziej podatne na problemy ze zdrowiem psychicznym niż osoby heteroseksualne ze względu na szereg czynników, w tym ucisk, dyskryminację i nierówność.
Dziś Światowym Dniu Zdrowia Psychicznego, szczególnie pamiętajmy osobach które cierpią pamiętajmy także nie długo wybory głosowanie na osób które są proLGBT pomaga także wiele osobom, doprowadza mniej homofobii, która u nas jest dochodzi do ataków na naszą społeczeństwo.
Olly Alexander trzyma flagę, której nie powinniśmy być dumni - która jest przerobiona wersję kultowej flagi tęczowej, której brakuje dwóch z sześciu pasów.
Te brakujące pasy reprezentują dwóch na sześciu nastolatków LGBTQ narażonych na ryzyko odebrania sobie życia z powodu wstydu, zastraszania, napiętnowania, dyskryminacji, dysfonii, lęku i depresji.
"Jest takie piętno na zdrowiu psychicznym, które powstrzymuje nas od mówienia" - powiedział Olly dla Gay Times. "W miejscu pracy, w edukacji, a nawet w domu, może być trudno wyrazić to, przez co przechodzisz. Walka z tym piętnem jest jedną z jego części.
Olly Alexander, lider zespołu Years & Years, bardzo często używa swojej popularności, by inspirować rzeszę fanów LGBT+, aby czuli się swobodnie ze swoją seksualnością. Teraz piosenkarz poszerza swoją misję o film dokumentalny „Olly Alexander: Growing Up Gay".
W wyniku piętnowania, nękania oraz hejtu wewnątrz środowiska, nastolatki LGBT+ zdecydowanie częściej borykają się z problemami ze zdrowiem psychicznym niż ich heteroseksualni rówieśnicy. Jak donosi Mental Health America, jedynie 37% młodych osób LGBT+ twierdzi, że jest szczęśliwa. Dodatkowo są prawie dwa razy bardziej narażeni na werbalne znęcanie się i/lub doświadczenie przemocy fizycznej. Jednak nie wszystko stracone — MHA dowiedziało się, że 87% nastolatków LGBT+ wierzy, że „ostatecznie" będzie żyć szczęśliwie.
Podczas okresu dojrzewania Olly miał problem ze znalezieniem odpowiedniej pomocy w sprawie swojego stanu psychicznego. Jedyne na co mógł liczyć to sześć darmowych sesji terapeutycznych zapewnionych przez British National Health Service. „Bardzo trudno było się tam dostać", powiedział Alexander dziennikowi The Guardian w zeszłym roku. „Kontakt z nimi nie był łatwy. Cały proces trwał bardzo długo, a ja nie byłem zbyt chętny. Poza tym wstępny etap polegał na rozmowie przez telefon, a ja nie odbierałem. Nie chciałem tam iść i nie wiedziałem też, czy naprawdę chcę z kimś o tym rozmawiać" - I-Vice.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz