Sergiusz i Bakchus, nie oficjalnie pierwsza para gejów przed naszą erą

Sergiusz i Bakchus, Sergius i Bacchus, cs. Muczeniki Siergij Rimljanin i Wakch Rimljanin (zm. 6 października ok. 290-303) - żołnierze rzymscy znad Eufratu w armii Galeriusza, męczennicy chrześcijańscy, święci Kościoła katolickiego i prawosławnego, czczeni przez Apostolski Kościół Ormiański, koptyjski i syryjski Kościół Ortodoksyjny.

Obaj byli chrześcijanami. Straceni zostali za wiarę w czasach panowania Maksymiana lub Maksymina Dai. Bakchus został zamęczony w Barbalissus nad Eufratem, Sergiusz, zabrany przez rządcę Antiocha do Syrii, ścięty mieczem.

Obaj męczennicy byli popularnymi świętymi starożytnego Wschodu. Ich groby miał widzieć Anonim z Piacenzy.

Św. Bakchus jest patronem Loceri i Bolotany na Sardynii, zaś św. Bakchus Triestu.
Obaj patronują służbom wojskowym.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest za Martyrologium Rzymskim 7 października.

Kościoły wschodnie, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspominają męczenników 7/20 października[a], tj. 20 października według kalendarza gregoriańskiego.

Kościół koptyjski, z uwagi na własny kalendarz, wspomina 4 dnia Paopi (1 października) według kalendarza juliańskiego.

Sergiusza pochowano w miejscu, które później nazwano Sergiopolis (dzisiejsza Resafa). Z czasem stało się ono jednym z największych ośrodków pielgrzymkowych. Obu świętym (szczególnie Sergiuszowi) poświęcono wiele świątyń.

Święci Sergiusz i Bakchus, byli Rzymskimi żołnierzami stacjonowali w Armenii, którzy byli głęboko przywiązani do siebie. Ich historia ślubów i męczeństwa. Ikona wykona przez franciszkanina Roberta Lentz.

Według naukowca Boswella święci Sergiusz i Bacchus żyjący w IV w. mogli być zjednoczeni przez adelphopoiesis

Adelphopoiesis to znaczy braterstwo duchowe lub duchowa adopcja, usankcjonowany prawnie i obrzędowo związek między osobami tej samej płci w Kościele prawosławnym. Sytuacja historyczna adelphopoiesis nie jest całkowicie wyjaśniona. Była ona przedmiotem badań takich naukowców jak np John Boswell i William N. Eskridge. Boswell przebadał 62 greckie i słowiańskie dokumenty opisujące ceremonię zawiązywania braterstwa, które miały miejsce w zakonnych instytucjach kościoła katolickiego i prawosławnego w okresie V-XV wieku, głównie w Grecji i w krajach bałkańskich. Na tej podstawie wysunął hipotezę, że adelphopoiesis było pewnego rodzaju homoseksualnego małżeństwa. O ile fakty prezentowane przez Boswella nie budzą zastrzeżeń, to ich interpretacja, co do charakteru tych związków, nie w pełni przekonuje wielu historyków i teologów.

grafika Anthony Gayton 

Badania zostały zakwestionowane przez wielu historyków na temat seksualności święty. Niezależnie od tego, w wyniku prac Boswella, Sergiusz i Bakchus stały się powszechnie czczona w gejowskiej społeczności katolickiej. W 1994 roku od Franciszkanina Roberta Lentza ikona przestawiona Sergiuszem i Bachusem, często pojawiła się na parada Gay Pride.

Według wczesnych rękopisów, Bacchus ukazał Sergiusza, w noc przed śmiercią, jako anioł. Namawiał Sergiusza żeby nie podawał się, ponieważ zostanie połączeni w niebie jako kochankowie. Jego oświadczenie jest wyjątkowa w historii męczenników. Zazwyczaj nagroda jest zjednoczenie z Bogiem, a nie z kochankiem. W ciągu następnych dni Sergiusz był torturowany i w końcu ścięty.

Kościół rzymskokatolicki Sergiusza i Bachusa wyrzucił ich z kalendarza liturgicznego w 1969 roku - w tym samym roku, co były zamieszki w Stonewall w Nowym Jorku. Podobno ze względu na brak dowodów historycznych, ale niektórzy widzą jako działanie anty-gejowskiej. Sergiusza i Bachusa nadal popularne świętych chrześcijan nie który kościołach bliskiego wschodu, teraz też wśród LGBT chrześcijan i ich sojuszników.

Źródło Jesus in love/wikipedia/io9)

Tweet