niedziela, 31 marca 2019

Słowo Boże na niedziele - Apele rodziców osób LGBT+ pozostają jednak bez echa


Tygodnik Powszechny: W polskich szkołach jest ich kilkadziesiąt tysięcy. Dane mówią o co najmniej jednej – statystycznie – osobie homoseksualnej w każdej klasie. Połowa ma objawy depresji, 70. procent miewa myśli samobójcze – pisze Przemysław Wilczyński w najnowszym numerze, którego tematem są dzieci LGBT+.

Nie potrafimy sobie nawet wyobrazić, czym jest „stres mniejszościowy”, głównie na początku, gdy nikt z otoczenia nie wie o problemie młodego człowieka – mówi Irmina Szałapak, której córka jest osobą niebinarną, czyli nieidentyfikującą się z żadną z płci. – Zwłaszcza że według statystyk odmienność swojego dziecka akceptuje na początku tylko co czwarta matka i co dziesiąty ojciec.

„Od najmłodszych lat uczymy dzieci empatii, szacunku dla innych, współpracy na rzecz społeczności. Narracja wrogości i niechęci w stosunku do osób LGBT wytrąca nam wszystkie argumenty wychowawcze, obnaża hipokryzję społeczeństwa i państwa, legitymizuje niesprawiedliwość i przemoc” – napisali w zeszłym tygodniu członkowie stowarzyszenia My Rodzice do Jarosława Kaczyńskiego. Apele rodziców osób LGBT+ pozostają jednak bez echa.

Ks. Jacek PRUSAK: Pomóc może tylko osoba kompetentna, gwarantująca poczucie poufności, od której dziecko nie będzie zależne jak od nauczycieli. Pytanie: kto ostatecznie powinien za to odpowiadać? Kościół mówi: rodzice. Tyle że rodzice sami wymagają wsparcia – zdarza się, co wiem z praktyki terapeutycznej, że młody człowiek słyszy: „Nie jesteś już moim synem”.

Z badań wiemy, że im rodzice są bardziej religijni, tym trudniej jest im właściwie zareagować. Wiadomość o homoseksualizmie dziecka nie tylko uruchamia lęki o jego przyszłość w sferze społecznej, a z tym się np. wiąże zawód, że nie będą dziadkami, ale także lęk, że dziecko zostanie potępione przez Boga i że oni jako rodzice także zostaną potępieni.

Orientacja seksualna to nie jest kwestia związana tylko z pytaniem: z kim sypiam czy kogo pożądam? Również z pytaniem: z kim potrafię wejść w relację uczuciową, a więc kogo kocham i komu dam się pokochać? Dlatego jej akceptacja jest tak istotna.

Ks. Adam Boniecki: Nas w tym numerze „Tygodnika” zajmują osamotnieni młodzi ludzie borykający się z problemem inności. Żeby można było usłyszeć ich głos, ich dramatyczne opowieści o tym, jak napiętnowani przez otoczenie, nie mogąc unieść ciężaru swojej inności, pogrążają się w depresję, jak mają dość życia, czy wręcz to życie sobie odbierają. Martwi mnie niechęć do Kościoła środowisk LGBT+, martwi nieufność Kościoła wobec tych środowisk.

Katedra Hope




Nabożeństwo z kościoła ewangelicko-augsburskiego Świętej Trójcy w Warszawie w 3 Niedzielę Pasyjną - Oculi 24 marca 2019 r.



Rozmyślania pasyjne oparte na historii męki Zbawiciela według Ewangelii Mateusza z rozdziału 26 wersy: 36-46 i Rozmyślania pasyjne oparte na historii męki Zbawiciela według Ewangelii Mateusza z rozdziału 26 wersy: 30-35.




Liturgia Eucharystii - 3. Niedziela Przygotowania Paschalnego



Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto wierzy we mnie, ma żywot wieczny. Ja jestem chlebem żywota. (J 6,47-48)



Kazanie z 24 marca 2019 - 3 Niedziela Wielkiego Postu



Kościół Middle Church



Metropolitan Community Church of Washington DC



Metropolitan Community Church w Toronto



Metropolitan Community Church



Katedra Narodowa w Waszyngtonie



Audiencja Generalna Ojca Świętego Franciszka



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz