Keith Haring - amerykański artysta współczesny tworzący w nurtach pop-art i street art. Swoje zainteresowania sztuką bardzo wcześniej jako dziecko. Jego wczesne wpływy były zawarte z kreskówek miedzy innymi Walta Disneya, czy bohaterów Looney Tunes Królika Bugsa.
We wczesnych latach młodzieńczych Haring był zaangażowany w Ruch Jezusa. W końcu opuścił swoje religijne pochodzenie i pojechał autostopem przez cały kraj, sprzedając zabytkowe koszulki i eksperymentując z narkotykami. Studiował sztukę reklamową od 1976 do 1978 w Ivy School of Professional Art w Pittsburghu, ale stracił zainteresowanie nią. Podjął decyzję o odejściu po przeczytaniu "The Art Spirit" Roberta Henri'ego (1923), który zainspirował go do skupienia się na własnej sztuce.
W wieku 20 lat przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie zainspirowany sztuką graffiti rozpoczął studia w School of Visual Arts. Jego pierwsze prace zauważone zostały przez szerszą publiczność dzięki rysunkom kredą w nowojorskim metrze, uwiecznione przez fotografa Tseng Kwong Chi.
W 1980 artysta zorganizował wystawę w słynnym Klubie 57. Jego pierwsza znacząca ekspozycja odbyła się w prestiżowej Tony Shafrazi Gallery w 1981 r. W tym samym roku wziął udział w wystawie Documenta 7 w Kassel, w Niemczech.
W 1982 poznał wielu innych artystów, między innymi: Futura 2000, Kenny'ego Scharfa, Madonnę i Jean-Michel Basquiat. W kolejnym roku brał udział w Whitney Biennial, jak również w São Paulo Biennale. W tym czasie poznał Andy'ego Warhola, który był tematem kilku jego prac np. Andy Mouse. Jego przyjaźń z Warholem odgrywała dużą rolę w sukcesie artystycznym.
Urodził się w stanie Pensylwania, dorastał w Kutztown. Otwarcie przyznawał się że jest gejem. W 1988 roku wykryto u niego wirusa HIV, co skłoniło go do założenia Keith Haring Foundation – fundacji zbierającej fundusze na rzecz organizacji opiekujących się dziećmi czy też chorymi na AIDS.
Współpracował z Grace Jones, którą poznał przez Andy Warhola. W 1985 roku Haring i Jones pracowali wspólnie nad dwoma występami na żywo Jones w Paradise Garage, które Robert Farris Thompson nazwał "epicentrum czarnego tańca". Za każdym razem Haring rysował ciało Jones graffiti.
Współpracował również z projektantami mody Vivienne Westwood i Malcolm McLaren w ich kolekcji A/W 1983/84 Witches, a jego prace graficzne obejmowały ubrania, które były noszone przez Madonnę w różowo-warkocz na jej utworu "Like a Virgin" w brytyjskim programie muzycznym Top of the Pops i amerykańskim programie tanecznym "Solid Gold". Haring współpracował również z Davidem Spadą, projektantem biżuterii, by zaprojektować rzeźbiarskie ozdoby dla Jones.
Praca Haringa bardzo wyraźnie pokazuje wiele ważnych wpływów politycznych i osobistych. Pomysły na temat jego orientacji seksualnej są widoczne w całej jego pracy, a jego dzienniki wyraźnie potwierdzają jego wpływ na jego pracę. Ciężki symbolizm mówiący o epidemii AIDS. Silence=Death i jego szkicu Płacząca kobieta. Silence = Death, który odzwierciedla plakat ACT UP i wykorzystuje jego motto, jest prawie powszechnie uznawana za dzieło walki z HIV/AIDS.
Haring zmarł 16 lutego 1990 roku miał tylko 31 lat, w wyniku powikłań związanych z AIDS. Był jeden z wielu ofiar swoi czasów epidemii AIDS, straciliśmy wielu wspaniały osób.
Madonna ogłosiła pierwszą nowojorską datę jej Blond Ambition World Tour koncertem charytatywnym dla pamięci Haringa i przekazała wszystkie dochody ze sprzedaży biletów na organizacje charytatywne AIDS, w tym AIDS Project Los Angeles i amfAR; akt został udokumentowany w jej filmie Prawda czy wyzwanie. Dodatkowo, jego praca została zaprezentowana w Red Hot Organizacji mających na celu zbieranie pieniędzy na AIDS i AIDS, szczególnie na pierwsze dwa albumy, Red Hot + Blue i Red Hot + Dance, z których ostatni wykorzystał prace Haringa na okładce.
Tym roku skończyłby 60 lat
Tim Finn napisał "Hit The Ground Running", pamięci Keith Haring.
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz