Darius Blog: Słowo Boże na niedziele: Być gejem na wsi, Książka "To jest także nasz Chrystus, Niemiecki Kościół Rainer Maria Woelki kontra LGBT, Kampania Znak Pokoju ...

niedziela, 10 września 2023

Słowo Boże na niedziele: Być gejem na wsi, Książka "To jest także nasz Chrystus, Niemiecki Kościół Rainer Maria Woelki kontra LGBT, Kampania Znak Pokoju ...

„Szczerze mówiąc, nie znam nikogo w podobnej sytuacji. Wszyscy uciekli ze wsi do miasta, by móc normalnie żyć albo poświęcili swoje życie osobiste dla spokoju w rodzinie i czekali z coming outem zbyt długo tracąc swój czas” - mówi młody mieszkaniec wsi na południu Polski, praktykujący katolik, gej

Ma 26 lat, mieszka w małej wsi na południu Polski. Wysłuchaliśmy jego opowieści o życiu - coming oucie, relacjach z rodziną i sąsiadami, stosunku do aktywizmu, planach na przyszłość.

Dlaczego mówię o moim partnerze „mąż”? Naturalnie w Polsce nie możemy wziąć ślubu, ale myśmy taki ślub wzięli. Sami sobie ślubowaliśmy i to jest dla nas ważne, a nie papier czy sama ceremonia. Obydwaj kochamy przyrodę i spokój, jaki oferuje. W mieście można być anonimowym, ale można też mieć złudne poczucie bezpieczeństwa. Tutaj znamy ludzi i oni też nas znają i to jest podstawa. Zagranica to też nie nasza bajka. Z kolei, żeby kochać dzieci i być w ich życiu, nie trzeba mieć własnych.

Mam jednego cudownego chrześniaka. Ojcem chrzestnym zostałem dawno temu, gdy nie spotykałem się jeszcze z żadnym mężczyzną. Chodziłem wtedy do spowiedzi i komunii. Myślę, że mam wielkie szczęście mając taką rodzinę, bo zdaję sobie sprawę, że nie u każdego taka sytuacja miałaby tak kolorowe zakończenie. Ja w sumie też jestem bardzo zaskoczony, że tak się to wszystko potoczyło.

Czy rodzice mojego chrześniaka nie żałowali swojej decyzji jak dowiedzieli się o mojej orientacji? To dłuższa historia, bo ogólnie mam bardzo słaby kontakt z ojcem chrześniaka. Jak tylko się dowiedział, że jestem gejem, miał z tym duży problem. Mieliśmy jakąś wymianę zdań, a teraz w ogóle ze sobą nie rozmawiamy. Jest homofobem. Nie wspominałem o nim wcześniej mówiąc o rodzinie, bo to taki jedyny wyjątek, o którym chciałbym zapomnieć. Ale nigdy od nich nie usłyszałem, żeby żałowali. Bo siostra jest po mojej stronie. No i dzieci mnie kochają. Mam z nimi bardzo dobry kontakt, a od chrześniaka usłyszałem, że jestem najlepszym wujkiem, więc to mi wystarczy.

Kościół i wiara katolicka. Dla mojej rodziny to bardzo ważna sprawa i dla nas w sumie też. Obydwaj jesteśmy wierzący i praktykujący. Ale chodzimy do kościoła dla siebie, a nie dla księdza. Od początku chodzimy razem do kościoła i jeszcze nie było takiego momentu, żebyśmy się poczuli źle. Ksiądz raczej nie zwraca na nas uwagi, przynajmniej takie mamy wrażenie. A ludzie czasami się na nas popatrzą, ale bez jakiś przykrych scen. Jestem pewny, że po mszy o nas gadają i komentują, ale już się tym nie przejmujemy.

Fakt, że nie mogę przyjmować sakramentów jest dla mnie bardzo trudny, bo nie czuję się gorszy od tych, którzy są w związkach hetero. Czasami takie pary mają ślub, chodzą do komunii i udają świętych, a nie potrafią szanować swojej drugiej połowy. Uważam, że nie robię niczego złego. Myślę, że najważniejsze jest to, że kocham swojego partnera nad życie, szanuję go, pomagam we wszystkim. I to się tak naprawdę liczy. Nie czuję, że grzeszę i nie żałuję tego, co robię, bo mój partner to całe moje szczęście (...) - Oko Press.

Rywalizacja, między tradycją a postępem w Kościele katolickim w Kolonii kontynuuje się. W lipcu Kardynał Rainer Maria Woelki zakazał po raz kolejny błogosławieństw homoseksualnym parom i ukarał księdza Herberta Ullmanna z Mettmann koło Düsseldorfu za przeprowadzenie nabożeństwa błogosławieństwa dla takich par. Teraz dwie katolickie parafie w Nadrenii protestują przeciwko tej decyzji. W najbliższy weekend planowane jest nowe nabożeństwo błogosławieństwa dla par jednopłciowych.

"Grającą rolę w tej sprawie odgrywa różnorodność stworzenia Bożego. Chodzi tutaj o pary, które obiecują sobie wierność - to są wartości, którymi Kościół powinien się kierować!" - powiedziała koordynatorka parafialna Ulrike Platzhoff pod koniec sierpnia w wywiadzie dla Deutsche Presse-Agentur. Obie parafie, św. Lambertusa w Mettmann i św. Maximina w Wülfrath, chcą teraz dać wyraz swojemu sprzeciwowi.

Nabożeństwo błogosławieństwa odbędzie się teraz w Kościele Kultury Ewangelickiej w Wülfrath, przy udziale zarówno duchownego ewangelickiego, jak i katolickiego. Platzhoff podkreśliła wcześniej, że otrzymali "niezwykle dużo wsparcia i zachęty."

Wcześniej homoseksualny ksiądz katolicki Wolfgang F. Rothe z Monachium zaproponował wspólne nabożeństwo z księdzem Ullmannem, w którym homoseksualne pary również mogłyby otrzymać Boże błogosławieństwo. W tym roku większość niemieckich biskupów zdecydowała, wbrew woli Watykanu w Rzymie, że błogosławieństwa homoseksualnych i lesbijek będą stopniowo wprowadzane w całych Niemczech do 2026 roku.

Niemieccy twardogłowi, w tym kilku biskupów z Bawarii i Kardynał Woelki z Kolonii, nadal próbują sprzeciwić się temu kierunkowi. Ta sprawa wydaje się mieć znaczenie nie tylko regionalne, ponieważ na planowanej synodzie światowej, która rozpocznie się za miesiąc w Rzymie, prawa homoseksualistów w Kościele katolickim będą omawiane razem z papieżem. Wielokrotnie papież stwierdzał, że niemieccy biskupi powinni zrezygnować ze swoich planów dotyczących błogosławieństw dla par jednopłciowy, ale sami biskupi konsekwentnie odmawiają podporządkowania się tej prośbie - schwulissimo.

W proteście przeciwko kardynałowi Rainerowi Marii Woelki kilku księży katolickich odprawi 20 września przed katedrą w Kolonii ceremonię błogosławienia par tej samej płci.

Tymczasem sam kardynał Woelki, jest znany konserwatywny poglądów i sprzeciwia się reformom w Kościele. Był w przeszłości wielokrotnie krytykowany w 2015 r. osobiście zniszczył listę zawierającą nazwiska księży podejrzanych o molestowanie - mannschaft.com.

Marcin Dzierżanowski: Można powiedzieć, że w październiku 2022 r. wygrałeś z ministrem Przemysławem Czarnkiem.

Kazimierz Strzelec: Dla mnie to jest prawdziwy cud. Ja, prosty mechanik w pewnym sensie pokonałem system. Udało mi się nawet poruszyć Komisję Europejską. Bóg musiał tym sterować.

Od początku było wiadomo, że radni są tylko pionkami. Ta uchwała to robota Czarnka. W 2019 r. jako wojewoda lubelski wymyślił, że samorządy będą przyjmowały uchwały przeciwko LGBT. Radnym, którzy będą za tym głosować, obiecał nawet medale. (...)

Powiedz jeszcze, jak się stałeś aktywistą.

– To był następny krok, dla mnie naturalny. Byłem już wtedy w Wierze i Tęczy, miałem dużo więcej pewności siebie niż wcześniej. W 2018 r. miał się odbyć pierwszy Marsz Równości w Lublinie i na Facebooku zbierała się ekipa pod nazwą Tęczowy Lublin, która go organizowała. Zgłosiłem się, ale nie chciano mnie przyjąć. Jedna z osób napisała mi wprost, że jestem za stary, a na moim profilu jest zbyt wiele treści religijnych.

Znów wykluczenie, tyle że z drugiej strony.

– Byłem załamany. Później jednak ktoś się zreflektował, zaproszono mnie do komitetu organizacyjnego marszu, a nawet bardzo przeproszono. Gdy uruchamialiśmy zbiórkę pieniędzy na marsz, uznaliśmy, że musimy publicznie pokazać nasze twarze. Żeby nie było, że za marszem „nie stoją ludzie, tylko ideologia” (...) - Magazyn Więź.

Faktyczny Dom Kultury i Fundacja Wiara i Tęcza zaprasza na spotkanie z Marcinem Dzierżanowskim, który przeprowadził wywiady do książki "To jest także nasz Chrystus. Rozmowy z Chrześcijanami LGBT +" - Książka dostępna TUTAJ.