Fot: wipedia |
Ulrichs urodził się w Aurich, część Królestwa Hanoweru, w północno-zachodniej Niemiec. Ulrichs jako dziecko nosił ubrania dla dziewczynek, bawił się z dziewczynkami i chciał być dziewczynką. Jego pierwsze doświadczenie homoseksualne miał w 1839 roku w wieku czternastu lat, w trakcie krótkiego romansu z jego instruktorem. Ukończył prawo i teologię na Getyndze w 1846 roku. Od 1846/48, studiował historię na Uniwersytecie w Berlinie. W latach 1849/57 Ulrichs pracował jako urzędnik radcy prawnego dla sądu okręgowego w Hildesheim w Królestwie Hanoweru. Został zwolniony, gdy wyszło na jaw że jest homoseksualistą.
W 1862 r. Ulrichs zaczął pisać pod pseudonimem "Numa Numantius". Jego pierwsze pięć esejów, zebranych w Forschungen über das Rätsel der Liebe mannmännlichen (Researches on the Riddle of Male-Male Love), wyjaśniał, miłość homoseksualna jak naturalna i biologiczna.
Później publikował pod swoim prawdziwym nazwiskiem, można powiedzieć pierwszy publiczny coming out i pisał oświadczenia prawne i moralne wsparcie dla mężczyzny aresztowany za homoseksualizm. 29 sierpnia 1867 roku, zalicza się Ulrichs do pierwszy osób homoseksualny którzy mówili publicznie i bronili homoseksualizmu, gdy błagał Kongres niemiecki Prawników w Monachium o rezolucję wzywającą uchylenia praw anty-homoseksualnych. Był zakrzyczany przez tak zwanie dziś powiemy homofobów. Dwa lata później, w 1869 r., austriacki pisarz Karl-Maria Kertbeny napisał słowo "homoseksualista", a od roku 1870 na temat orientacji seksualnej dziś byśmy powiedzieli zaczęły być szeroko dyskutowano na temat homoseksualizmu.
W 1860 Ulrichs miał zawsze problemy przemieszczaniem się w Niemcze, gdy pisał i publikował swoje książki zawsze miał problemy z prawem - choć jego słowa, nie były przestępstwem seksualnym. W 1864 roku, jego książki zostały skonfiskowane i zakazane przez policję w Saksonii. Później to samo stało się w Berlinie, a jego prace zostały zakazane przez Prusy. Niektóre z tych dokumentów zostały niedawno znalezione w pruskich archiwów państwowych i zostały opublikowane w 2004 roku. Dziś jego książki są w drukukowane, zarówno w języku niemieckim i inny języka.
Ulrichs był patriotą Hannoverianczykiem, gdy Prusy przejęli Hannover w 1866 roku był krótko więziony przez przeciwników zaborze pruskim. W następnym roku wyjechał z Hannoveru i przeniósł się do Monachium, gdzie zajął się w Niemieckim Stowarzyszeniu Prawników sprawie reformy niemieckiego prawa wobec homoseksualizmu. Później mieszkał w Würzburgu i Stuttgarcie. W 1879 r. Ulrichs opublikował ostatnią książkę w niemczę napisaną Research on the Riddle of Man-Manly Love. W złym stanie zdrowia i miał wrażenie, że zrobił wszystko co mógł w Niemczech, wyjechał do Włoch. Przez kilka lat podróżował po kraju, przed osiedleniem się w L'Aquila.
Kontynuował pisanie publikował swoje prace w języku niemieckim i łacińskim na własny koszt. W 1895 roku otrzymał dyplom honorowy na uniwersytecie w Neapolu. Wkrótce po jego śmierci w L'Aquila.Na jego grobie napisano po łacinie, "Wygnany i żebrak". Ulrichs mieszkał w L'Aquila jako gość lokalnego właściciela ziemskiego, Marquisa Niccolò Persichettiego, który dał jemu pochwała na jego pogrzebie.
Pod koniec życia napisał Ulrichs:. "Aż do dnia śmierci będę patrzeć wstecz z dumą, że znalazłem odwagę, by stanąć twarzą w twarz w walce z widmem, które od niepamiętnych czasów było wstrzyknięcie trucizny do mnie i do ludzi z mojej natury. Wiele popełniło samobójstwo, ponieważ jacy byli." Dziś Ulrichs jest pamiętany w Europie. Są ulice jego imieniem w Monachium, Bremie i Hanowerze. Jego urodziny są obchodzone każdego roku czytaniem poezji jego na Karl-Heinrich-Ulrichs-Platz w Monachium, oraz tam gdzie spoczywa w L'Aquila co roku przychodzą na grób wspominając jego.
Od nie dawna są przyznawane nagrody imienia Karl Heinrich Ulrichs, nagroda jest przyznawana przez International Lesbian, gay, Bisexual, Transgender, Intersex Law Association (ILGLaw).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz