Egzorcyzmy i piłka nożna nie zmienią orientacji seksualnej - prawda o leczeniu z homoseksualizmu

WHO dawno wykreśliła homoseksualizm z listy chorób. Nie przeszkadza to w prowadzeniu tzw. terapii konwersyjnych, które obiecują zmianę orientacji seksualnej. Nowoczesna złożyła w Sejmie projekt ustawy zakazującej stosowania takich praktyk.

Spotkania odbywały się trzy razy w tygodniu. Jednego dnia modlitwa, drugiego zajęcia sportowe, trzeciego tzw. spotkanie terapeutyczne. Tomasz Puła przychodził na nie do krakowskiej Paschy przez rok. Modlił się o uwolnienie. Grał w piłkę nożną i w koszykówkę. A na grupowej terapii słuchał, jak uczestnicy chwalą się snami erotycznymi. – Najwięcej dumy sprawiały historie o snach z heteroseksualnym seksem. Zawsze mnie to żenowało – opowiada Tomasz.

Dziesięć lat później Pascha wciąż działa i reklamuje się jako „modlitewna grupa wsparcia dla mężczyzn doświadczających niechcianych odczuć homoseksualnych”. Prowadzi tzw. terapie konwersyjne, zwane też reparatywnymi, czyli obiecuje zmienić gejów w heteroseksualnych mężczyzn. W Krakowie, Wrocławiu i Warszawie.

Dziesięć lat później Tomasz wciąż jest homoseksualnym mężczyzną, ale dzisiaj już całkowicie akceptuje siebie. Przeniósł się do Warszawy, pracuje w branży HR, działa w partii Wiosna. Swoim doświadczeniem zdecydował się wesprzeć projekt ustawy zakazującej prowadzenia tzw. terapii konwersyjnych. Szkic nowego prawa został przygotowany przez Kampanię Przeciw Homofobii i Nowoczesną. Jeśli ustawa weszłaby w życie, prowadzącym grupę Pascha groziłaby grzywna od tysiąca do 2 tys. złotych. (...)

A jak to wygląda w praktyce? – Pseudoterapie konwersyjne są w Polsce prowadzone – mówi Mirosława Makuchowska z KPH. – To zjawisko ma trzy twarze. Pierwsza to są ośrodki o charakterze religijnym. Druga to księża i pastorzy odprawiający egzorcyzmy na osobach homoseksualnych. Trzecia to gabinety psychoterapeutyczne, gdzie osoby LGBT słyszą zachęty do tego, żeby zastanowiły się nad zmianą orientacji.

Adwokatka Karolina Gierdal przekonuje, że zakaz prowadzenia tzw. terapii konwersyjnych można osiągnąć jedynie ustawą. – Nie mamy prawa regulującego zawód psychoterapeuty, więc nie można dopisać do takiej ustawy odpowiednich zapisów. Druga kwestia jest taka, że wiele prób zmiany orientacji seksualnej wydarza się poza gabinetami psychoterapii. Nie możemy jednak znowelizować kodeksu wykroczeń, bo wiele pojęć, których używamy, jest niezdefiniowanych w polskim prawie – tłumaczy Gierdal.

Adwokatka Karolina Gierdal przekonuje, że zakaz prowadzenia tzw. terapii konwersyjnych można osiągnąć jedynie ustawą. – Nie mamy prawa regulującego zawód psychoterapeuty, więc nie można dopisać do takiej ustawy odpowiednich zapisów. Druga kwestia jest taka, że wiele prób zmiany orientacji seksualnej wydarza się poza gabinetami psychoterapii. Nie możemy jednak znowelizować kodeksu wykroczeń, bo wiele pojęć, których używamy, jest niezdefiniowanych w polskim prawie – tłumaczy Gierdal.

Gdyby ustawa została wprowadzona w życie, Polska znalazłaby się w światowej awangardzie krajów zakazujących prowadzenia tzw. terapii konwersyjnej. W Europie podobne prawo obowiązuje na razie jedynie na Malcie. Nad odpowiednimi regulacjami pracują obecnie Niemcy i Irlandia. (...) - Krytyka Polityczna

Dodatkowo 69 proc osób którzy przeszli tak zwaną terapię nawrócenia z homoseksualizmu, miało myśli samobójcze, a 32,4% próbowało popełnić samobójstwo. Wiele problemów zdrowotny mieli z powodu leczenia.

Izba Reprezentantów Kolorado przyjęła projekt ustawy zakazującej terapii zmiany orientacji seksualnej. Zostanie teraz wysłana ustawa do Senatu Kolorado do zatwierdzenia, a jeśli Senat potwierdzi, idzie na biurko Jareda Polisa, ujawnianego gubernatora Colorado.

Homoseksualizm został oficjalnie wykreślony z listy chorób w 1990 roku. Pomimo to pacjenci wciąż poddawani są „leczeniu“.

W grudniu 1973 roku Zarząd APA decyzją 13 głosów za, 0 przeciw, 2 wstrzymujących się postanowił usunąć homoseksualizm z klasyfikacji zaburzeń psychicznych DSM i wprowadzić pojęcie orientacji seksualnej niezgodnej z ego (egodystonicznej).

Po proteście niektórych członków APA zorganizowano referendum, w którym wzięło udział 10 tys. z 17 tys. osób. Spośród nich 58 proc. poparło decyzję zarządu, a 37,8 proc. opowiedziało się przeciwko.

Tak narodził się szkodliwy mit, jakoby decyzja o wykreśleniu homoseksualizmu z rejestru zaburzeń psychicznych zapadła niejednomyślnie, podczas gdy zarząd Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wątpliwości nie miał.

Wbrew temu, co by się mogło wydawać, terapia konwersyjna to nie historia. Jak informuje dr Piotr Godzisz z Lambda Warszawa, stowarzyszenie regularnie dostaje sygnały od osób, które spotkały się z propozycjami „leczenia” homoseksualności podczas wizyty w gabinecie psychologa czy psychiatry, także w publicznych jednostkach. Sygnały napływają również od terapeutów, którzy leczą osoby po doświadczeniu takiej „terapii”.

„Doświadczenia osób biorących udział w różnego rodzaju praktykach mających na celu zmianę orientacji seksualnej pokazują, że działania te nie są skuteczne, mogą powodować cierpienie, depresję oraz inne negatywne skutki psychiczne i społeczne” – ostrzega dr Piotr Godzisz. I alarmuje: niekiedy również praktyki te, szczególnie w formie „terapii” grupowej, ocierają się o przemoc, w tym nadużycia seksualne - Radio Zet

5 miesięcy po wydaniu przez ONZ Polsce rekomendacji w sprawie pseudoterapii konwersyjnych do Sejmu trafia ustawa zakazująca stosowania tych praktyk. Projekt ustawy przygotowała Nowoczesna we współpracy z Kampanią Przeciw Homofobii. Wspólnymi siłami chcą raz na zawsze rozprawić się z szarlatanami wmawiającymi, że zmiana orientacji seksualnej jest możliwa. Jednocześnie KPH uruchamia specjalną stronę www.popierwszenieszkodzic.pl, gdzie można znaleźć m.in. projekt ustawy i poznać historie tych, którzy przeżyli horror pseudoterapii konwersyjnych.

Konwergencja prasowa Kampanii Przeciw Homofobii, Nowoczesnej i My rodzice

 David Matheson wiele lat leczył homoseksualizm dziś przyznaje sam jest gejem i przeprasza, skrócie jest następny który to robi.

CBS Sunday Morning, przyjrzeli się szkodliwej i bezużytecznej praktyce dotyczące leczenia homoseksualizmu, a także jej niedorzecznym metodom.

Jak w Polsce usiłuje się „leczyć” HOMOSEKSUALIZM? – 7 metrów pod ziemią

Ponieważ zwolennicy terapii "leczenia homoseksualizmu" promują w Internecie, znów atakują na wiele portalach katolicki i prawicowy, aby docierać swoimi kłamstwami do przyjrzymy się każdemu, kto zaprzecza praktyce leczeniu homoseksualizmu.

Większości eksperci medyczni zgadzają się, że próby leczenia seksualności są daremne, błędne i często faktycznie szkodliwe. Próby zmuszenia nastolatków do stłumienia swojej seksualności wiązały się z depresją, samookaleczeniem, a nawet samobójstwem.

Ale gdy anty LGBT grupy prezentuje profesjonalnie sfilmowane wideo i pod przykrywką książki, łatwo zapomnieć, co naprawdę myślą eksperci. Oto lista ekspertów, którzy sprzeciwiają się terapii homoseksualizmu.

Stanowisko Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej:

Wobec szerzącej się w polskiej debacie publicznej dezinformacji na temat zdrowia psychicznego i fizycznego osób homoseksualnych oraz oceny moralnej ich postępowania, jak również w obliczu faktu, iż 11 października 2016 r. w Sejmie RP wystąpił znany ze swoich potępiających homoseksualność poglądów Paul Cameron, w oparciu o aktualną wiedzę naukową przedstawiamy stanowisko na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej i konsekwencji szerzenia uprzedzeń z tym związanych.

Zdajemy sobie sprawę, że kwestia orientacji seksualnej jest tematem budzącym kontrowersje i znaczne zainteresowanie społeczne. Z tego powodu uważamy za istotne, by uczestnicy debaty publicznej i politycznej korzystali z wniosków wynikających z prowadzonych współcześnie (zarówno w polskich, jak i zagranicznych ośrodkach naukowych) badań na temat funkcjonowania osób homoseksualnych oraz z aktualnie obowiązujących ustaleń środowisk naukowych w tym zakresie.

Orientacja seksualna jest współcześnie definiowana jako pociąg erotyczny i uczuciowy wobec mężczyzn, kobiet lub obu płci. Orientacja heteroseksualna, homoseksualna i biseksualna są traktowane jako prawidłowe warianty rozwojowe seksualności człowieka. Osoby homoseksualne stanowią około 5% populacji. W oparciu o wyniki badań poświęconych orientacji homoseksualnej, prowadzonych na świecie od lat 40. XX wieku, eksperci zasiadający w międzynarodowych gremiach skupiających psychologów, psychiatrów i lekarzy innych specjalności doprowadzili do depatologizacji homoseksualności - homoseksualizm został wykreślony z list chorób i zaburzeń psychicznych: w 1973 roku z klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, w skrócie DSM), w 1991 roku - z Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (International Classification of Diseases and Related Health Problems, w skrócie ICD) opracowanej przez Światową Organizację Zdrowia. Chcemy podkreślić, że druga z wymienionych tu klasyfikacji stanowi prawną podstawę do stawiania rozpoznań medycznych w Polsce.

Kształtowanie się orientacji seksualnej jest procesem złożonym, pozostającym pod wpływem wielu czynników, wśród których znaczącą rolę odgrywają uwarunkowania biologiczne. Orientacja seksualna nie podlega możliwości dowolnego kształtowania zgodnie z kulturowo - społecznymi oczekiwaniami, nie jest kwestią wyboru lub mody. Podobnie jak osoby heteroseksualne, osoby homoseksualne mają prawo do korzystania z usług medycznych i psychologicznych, jednak wskazaniem do leczenia w żadnym razie nie powinna być orientacja seksualna tych osób. Propagowanie terapii polegających na korekcie, konwersji czy reparacji orientacji homo- czy biseksualnej w kierunku wyłącznie heteroseksualnej jest niezgodne ze współczesną wiedzą na temat seksualności człowieka i może zaowocować poważnymi niekorzystnymi skutkami psychologicznymi dla osób poddawanych tego typu oddziaływaniom.

Orientacja homoseksualna, jako cecha osobista , podlega takim samym formom ekspresji jak orientacja heteroseksualna. Orientacja seksualna per se nie determinuje, poziomu rozwoju emocjonalnego, intelektualnego, społecznego czy moralnego. Za nieuprawnione i wyjątkowo krzywdzące uznajemy szerzenie poglądu nawołującego do patologizacji lub penalizacji homoseksualności, co miało miejsce w wypowiedziach np. Paula Camerona.

Zdecydowanie sprzeciwiamy się powielaniu przez polityków i publicystów opinii na temat osób homoseksualnych, nie znajdujących poparcia we współczesnych badaniach, a także wyrażamy głęboki niepokój o społeczne konsekwencje tego rodzaju działań. Zwracamy uwagę, że reprodukowanie uprzedzeń wobec tych osób może skutkować pogorszeniem jakości psychicznego i fizycznego funkcjonowania znaczącej części społeczeństwa (przykładem mogą być próby samobójcze osób prześladowanych na tle homofobicznym). Reprodukowanie uprzedzeń przyczynia się także do pogłębiania szkodliwych podziałów społecznych oraz do wzrostu postaw nienawiści wobec osób będących członkami naszego społeczeństwa, co grozi głęboką dezintegracją tego społeczeństwa.

Wzywamy wszelkie zdrowotne organizacje naukowe działające w Polsce oraz wszystkich seksuologów, psychologów, psychiatrów i innych specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego do podjęcia działań polegających na dementowaniu stereotypów i uprzedzeń na temat osób homoseksualnych oraz skojarzeń pomiędzy homoseksualnością a zaburzeniami zdrowia fizycznego i psychicznego oraz przestępczością seksualną. Ponadto, wzywamy wszelkie polskie organizacje naukowe działające w dziedzinie edukacji, jak również pedagogów i wychowawców dzielących z rodzicami odpowiedzialność za rozwój postaw społecznych u dzieci i młodzieży do rzetelnej edukacji na temat homoseksualności i uwrażliwiania swoich podopiecznych na problem dyskryminacji ze względu na orientację seksualną.

Jednocześnie zachęcamy uczestników debaty publicznej, by przy świadomości znaczenia wypowiadanych opinii oraz poczucia odpowiedzialności za ich możliwe społeczne konsekwencje, korzystali z wiedzy i doświadczeń pracujących na polskich uczelniach ekspertów w dziedzinie psychologii, seksuologii i psychiatrii, zrzeszonych w stowarzyszeniach i zespołach badawczych, których działalność pozwala na pozyskanie aktualnej wiedzy na temat orientacji seksualnej.

Światowe Stowarzyszenie Psychiatryczne. Międzynarodowa organizacja towarzystw psychiatrycznych zaprzecza terapii leczenia homoseksualnej.

Mówią: "Nie ma żadnych naukowych dowodów na to, że orientację seksualną można zmienić. Co więcej, tak zwane terapie leczenia homoseksualizmu mogą stworzyć środowisko, w którym rozwijają się uprzedzenia i dyskryminacja, i mogą być potencjalnie szkodliwe. Terapia jest po prostu całkowicie nieetyczna.

American Medical Association - AMA zdyskwalifikowała terapię leczenia homoseksualizmu. Rezolucja przyjęta przez AMA "sprzeciwia się stosowaniu terapii" reparatywnej dla orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej".

Służby medyczne odpowiednik Polskiego NFZ - NHS England i NHS Scotland podpisały w Wielkiej Brytanii protokół ustaleń w sprawie terapii leczenia homoseksualizmu, zaprzeczyli jej.

Mówią: "Praktyka terapii, zarówno w odniesieniu do orientacji seksualnej, jak i tożsamości płciowej, jest nieetyczna i potencjalnie szkodliwa".

Pan American Health Organization. Organ Organizacji Narodów Zjednoczonych, który obejmuje 35 państw członkowskich, nie zgadza się na terapię leczenia homoseksualizmu.

Mówią: "Pracownicy służby zdrowia, którzy oferują" terapie reparatywną; dostosują się do uprzedzeń społecznych i odzwierciedlają naukę ignorancję w sprawach seksualności i zdrowia seksualnego."

Międzynarodowe Towarzystwo Pielęgniarek Psychiatryczno-Psychiatrycznych - ISPN ostrzegają, ​​[potencjalne szkody] z terapii konwersji "obejmują lęk, depresję, unikanie intymności, dysfunkcję seksualną, PTSD, utratę pewności siebie i poczucie własnej skuteczności, wstyd/poczucie winy, zachowania autodestruktywne i samobójstwo.

"Międzynarodowe Stowarzyszenie Pielęgniarek Psychiatryczno-Psychiatrycznych (ISPN) uważają, potrzeba zwiększenia świadomości i uwagi na potencjalne zagrożenie, jakie jest terapia reparatywna stwarza dla zdrowia i dobrego samopoczucia osób homoseksualny i biseksualny.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne sprzeciwia się leczeniu homoseksualizmu. "Zalecają, aby etyka praktykujący lekarzy powstrzymali się od prób zmiany orientacji seksualnej, pamiętając o medycznym przykazaniu po pierwsze, nie szkodzić."

APA zauważa, że ​​"ostatnio nagłośnione wysiłki mające na celu repatologizacji homoseksualizmu poprzez twierdzenie, że można ją wyleczyć, często są kierowane nie przez rygorystyczne badania naukowe lub psychiatryczne, ale przez siły religijne i polityczne sprzeciwiające się pełnym prawom obywatelskim dla homoseksualnych".

Tak samo wiele inny krajów towarzystw psychologiczne sprzeciwiają się leczeniu homoseksualizmu miedzy innymi Australijskie Towarzystwo Psychologiczne, Norweskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, Brazylijska Federalna Rada Psychologii, Indyjskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, Libańskie Towarzystwo Psychiatryczne, Południowoafrykańskie Towarzystwo Psychiatrów, Krajowe Stowarzyszenie Psychologów Szkolnych, Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, American School Counsellor Association, Amerykańskie Stowarzyszenie na rzecz małżeństwa i terapii rodzinnej, American Counselling Association, Krajowe Stowarzyszenie Pracowników Socjalnych, Amerykańska Akademia Pediatrii, Kanadyjskie Towarzystwo Psychologiczne, Agencja zdrowia publicznego Kanady, Brytyjska Rada Psychoterapii, Brytyjskie Stowarzyszenie Poradnictwa i Psychoterapii, Brytyjskie Towarzystwo Psychologiczne, Brytyjska Rada Psychoanalityczna, The Royal College of Psychiatrists, Brytyjskie Stowarzyszenie Psychoterapii Behawioralnych i Poznawczych, National Counselling Society, American Academy of Physician Assistants, Amerykańskie Stowarzyszenie Pedagogów Seksualności, Doradców i Terapeutów, Amerykańska Federacja Nauczycieli, American College of Physicians, American Bar Association.

Nawet Stowarzyszenie doradców chrześcijańskich, ACC, profesjonalna grupa psychologów i psychiatrów, które reprezentuje doradców chrześcijańskich i poradnictwo wysokiej jakości w Wielkiej Brytanii, zaprzeczyło terapii leczenia homoseksualizmu.

Kościół anglikański - Synod generalny Kościoła przyjął wniosek, który stwierdza: "terapia konwersji jest potępiana przez profesjonalistów jako szkodliwa dla osób LGBT, ponieważ opiera się na błędnym przekonaniu, że bycie osobą LGBT jest złe.

"Prowadzi to do nasilenia problemów ze zdrowiem psychicznym społeczności LGBT z powodu stygmatyzacji. "Biorąc pod uwagę, że wielu praktykujących taką terapie jest niemedycznie wyszkolonych przywódców religijnych, konieczne jest, aby Kościół anglikański jednoznacznie potępiał takie szkodliwe praktyki".

Kościół Anglii nawet wezwał władze do zakazania terapii mających na celu zmianę orientacji seksualnej. Przedstawiciele Kościoła potępili też takie praktyki jako "nieetyczne" i "potencjalnie groźne".

Nie który krajach taki jak na Malcie i Szwajcarii zakazali takiej praktyki, która została zakazana także na nieletnich osobach w dziewięciu stanach USA: New Jersey, Kalifornia, Oregon, Illinois, Vermont, Nowy Meksyk, Connecticut, Rhode Island i Nevada oraz Dystrykt Kolumbii. (PinkNews)

Dominik miał problemy z zaakceptowaniem siebie. Zaczął szukać pomocy psychoterapeuty. Niestety, okazało się, że metoda pracy specjalistki na którą trafił polegała na….”leczeniu” homoseksualizmu. Resztę tej smutnej historii publikuje Newsweek Polska.

Katolicka terapia wpędziła mnie w chore myślenie o sobie. Dała mi fałszywą nadzieję, że mogę założyć rodzinę i żyć jak mężczyzna hetero – opowiada Tomasz Puła, który przez rok uczestniczył w krakowskiej grupie wsparcia dla gejów. Terapia miała „wyleczyć” go z homoseksualizmu. Dziś ostrzega innych - Newsweek.

National Center for Lesbian Rights napisali list publicznych z dziewięcioma byłymi przywódcami ruchu tak zwane "ex-gay", w którzy ujawniają prawdę o tzw terapii konwersji.

W pewnym momencie, byliśmy nie tylko głęboko zaangażowani w ruch "ex-gay", byliśmy założycielami, przywódcami i organizatorami. Ponad pół wieku doświadczenia, więc niewielu ludzi ma tyle wiedzę na temat nieskuteczności i szkodliwości terapii leczenia homoseksualizmu. Wiemy z pierwszej ręki co to jest emocjonalne i duchowe szkody może spowodować, zwłaszcza dla nastolatków LGBT. My lepiej wiemy. My kiedyś wierzyliśmy, że orientacja seksualna lub tożsamość płciowa jest wyborem i można zmienić. Patrząc wstecz, nauczano nas, że nasza orientacja można poprawić. Mówiono nam, że bycie LGBT jest złe, chore, grzeszne, jest przeciwko Bogu.

Odzyskiwanie życie po terapii leczenia z homoseksualizmu jest trudne. Niektórzy na zawsze zranieni emocjonalnie. Terapia wzmacnia homofobie, lęk, poczucie winy i depresję. To prowadzi do wstrętu do siebie i emocjonalnej i psychicznej krzywdy, gdy zmiana nie udaję się. Niestety, wielu wybiera samobójstwo wskutek terapii nie udanej. W związku z tym, teraz jesteśmy zjednoczeni w naszym przekonaniu, terapia jest zarówno nieefektywna i szkodliwa. Potępiamy próby zmiany orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej. Upominamy rodzicom żeby kochać i akceptować swoje LGBT dzieci. Błagamy kościół zaakceptować, przyjąć osób LGBT z pełnej równości i integracji.

Stacja amerykańska ABC program 20/20 badała dotyczące tak zwane terapii leczenia homoseksualizmu. Jak się leczy w przeszłości miedzy innymi po przez kastrację chemiczną, terapię hormonalną, terapię elektrowstrząsami, stosowanie leków wywołujących nudności i masturbację.

Mimo praktyka została zakazana w Kalifornii, Oregon, w stanie New Jersey, Vermont, Illinois i Waszyngtonie 20/20 raport ujawnia, że wiele oszołomów nadal wmawia i leczy homoseksualizm.

ABC raport pokazuje również program terapii konwersji w Alabamie, w którym chrześcijańscy oszołomy wielu zostało skazanych za molestowanie dzieci oraz zarzuty pobicia nastolatków, którzy stawiali opór nie chcieli się wyleczyć z orientacji.

Miedzy innymi Peter Sprigg z Family Research Council (FRC) powiedział dla ABC News, że Trump pomoże wreszcie będzie można jawnie leczyć homoseksualizm i obali prawa zakazujące leczenia orientacji. (Towleroad)

Nawet czołowy przywódca organizacji od leczenia homoseksualizmu Alan Chambers twórca Exodus International, przyznał że jest nadal homoseksualistą. Nie można zostać wyleczony to co mówił wcześniej było bzdurami i przeprasza osób homoseksualny.

Vice reporter spotyka się z inicjatorem Terapii Przemiany dr. Josephem Nicolosi, który pomimo zakazu prowadzi leczenie małoletnich w stanie Kalifornia. Dziennikarz stara się też zbadać, jak wygląda kontrowersyjna walka o legalizację indywidualnej Terapii Przemiany dla niepełnoletnich. Wybraliśmy się też na coroczną konferencję społeczności gejowsko-katolickiej, by porozmawiać z dawnymi liderami „ex-gejów", m.in. Johna Smida z „Love in Action".

Dr Robert Spitzer który wycofał swoje badania że można leczyć homoseksualizm, ale wielu do tej pory używają jego badania wmawiają że są aktualne.

Brian Nesbitt wychował się w religijnym domu. Poszedł do NARTH żeby zostać wyleczony z homoseksualizmu, terapeuta Chris Austin który go leczył, co później z tym terapeutą stało się został skazany za seksualne wykorzystywanie klientów to tak się leczy homoseksualizm poprzez wykorzystanie seksualne.

Ekwadorska artystka odkrywa sekrety kliniki leczącej homoseksualizm. Za pośrednictwem jej projektu można oglądać zapis brutalnej codzienności panującej w tego typu ośrodkach.

Wielokrotnie mówiłem leczenie homoseksualizmu jest jak zły dotyk, boli przez całe życie. Leczenie homoseksualizmu jest jak pedofilia, ktoś po przez poniżanie, bicie, gwałt leczy to powinno być karalne, a mamy np w Polsce pewna organizacja dostaje nagrodę od rządu, to jest skandal.

Czy to normalne, jest tysiące afer jak się leczy homoseksualizm i do tej pory akceptuje się i mówi brednie wmawia homoseksualizm jest chorobą. Jeszcze rodzic który wysyła swoje dziecko na taką terapie jest normalny? Jak można być rodzicem i zgadzać się żeby własną córka była gwałcona żeby ją leczyć.

Jeśli Wy, albo ktoś z Waszego otoczenia potrzebuje wsparcia lub przechodzi trudne chwile, nie wahajcie się dzwonić na nasz Telefon Zaufania: (22) 628 52 22 lub napiszcie maila: poradnictwo@lambdawarszawa.org. Nasze telefonistki i nasi telefoniści czekają na wasze telefony od poniedziałku do piątku w godz. 18:00 – 21:00. Możecie też zapisać się na bezpłatne poradnictwo psychologiczne albo do grupy wsparcia.

Tweet