Lauren Scruggs, młoda zawodniczka szermierki, na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, zdobyła złoty i srebrny medal, a jej osiągnięcia w sporcie przeszły do historii.
Czwartek wieczorem w Grand Palais był dla Scruggs i jej drużyny wielkim dniem. W finale drużynowym w szermierce na floret Amerykanki zmierzyły się z faworytkami, drużyną Włoch. Zespół USA pokonał rywalki i zdobył swoje pierwsze złoto olimpijskie w tej dyscyplinie.
Po niezapomnianym występie w finale drużynowym, sukcesy Scruggs zaczęły się od niedzielnego pojedynku indywidualnego. Tam, niespodziewanie, dotarła do finału, w którym zmierzyła się ze swoją koleżanką z drużyny, Lee Kiefer. Kiefer zdobyła złoto, ale srebro Scruggs oznaczało, że stała się pierwszą czarnoskórą Amerykanką, która stanęła na olimpijskim podium w szermierce.
Scruggs’ sukces jest nie tylko osobistym osiągnięciem, ale także krokiem milowym dla całego amerykańskiego sportu. Jej występ w Paryżu jest również istotnym punktem dla społeczności LGBTQ+, której obecność na igrzyskach rośnie z roku na rok. W miarę jak lista otwartych sportowców LGBTQ+ rośnie, sukcesy takie jak te Scruggs pomagają inspirować kolejne pokolenia do dążenia do swoich marzeń, niezależnie od wyzwań, które napotykają.
Z pewnością, po tych spektakularnych osiągnięciach, Lauren Scruggs zasługuje na miano jednej z najbardziej inspirujących postaci w szermierce i sportach olimpijskich. Jej podróż z Nowego Jorku do Paryża stała się dowodem na to, że pasja, determinacja i ciężka praca mogą prowadzić do wielkich sukcesów na światowej scenie sportowej - Out Sports.
Choć na trzecich Igrzyskach Olimpijskich Robbie Manson nie zdobył medalu, dotarcie do finału wioślarstwa było dla niego ogromnym osiągnięciem. Jako jeden z nielicznych otwarcie homoseksualnych sportowców w tej dyscyplinie, Manson zyskał szacunek i uznanie za swoją determinację w przełamywaniu stereotypów i barier.
W czwartek na torze w Vaires-sur-Marne Manson i jego partner w łodzi, Jordan Parry, mieli świadomość, że czeka ich trudny wyścig. Ostatecznie Nowozelandczycy zajęli szóste miejsce wśród sześciu drużyn, a na podium stanęły ekipy z Rumunii, Holandii i Irlandii. Niestety, był to ich najwolniejszy czas w ciągu tygodnia.
Pomimo rozczarowania wynikiem, Manson i Parry przed wyścigiem zachowali pozytywne nastawienie, koncentrując się na szerszym obrazie swojego występu. Ich obecność w finale była dowodem na ich ciężką pracę i umiejętności, które przyniosły im uznanie na międzynarodowej scenie wioślarstwa.
Manson, który odważnie afirmuje swoją tożsamość, pozostaje inspiracją dla wielu, przełamując bariery i pokazując, że sport jest miejscem dla każdego, niezależnie od orientacji seksualnej. Jego sukcesy oraz odwaga w byciu sobą stanowią ważny krok w kierunku większej akceptacji i równości w sporcie - Out Sports.
Alice Bellandi, judoczka z Włoch i LGBTQ+, zdobyła złoty medal olimpijski w kategorii do 78 kg podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu. Jej dominujący występ w finale przeciwko Inbar Lanir z Izraela przyniósł Włochom drugie złoto olimpijskie w historii judo kobiet i pierwsze od 2008 roku.
Jej pocałunek z partnerką podczas świętowania z rodziną i przyjaciółmi w tłumie pokazuje, dlaczego reprezentacja LGBTQ+ na olimpijskiej scenie jest tak istotna.
Bellandi, która na zakończenie 2023 roku była numerem jeden na świecie w swojej kategorii, udowodniła, że jej siła i determinacja przyniosły owoce na najważniejszej sportowej arenie. Jej sukcesy nie tylko wzmacniają pozycję Włoch w judo, ale również inspirują społeczność LGBTQ+ do przełamywania barier i dążenia do swoich marzeń - Out Sports.
Na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu 2024 roku, Team LGBTQ zajmuje obecnie 8. miejsce w klasyfikacji medalowej, wyprzedzając wszystkie kraje, które penalizują homoseksualizm. W skład Team LGBTQ wchodzą wszyscy publicznie otwarci sportowcy LGBTQ.
Medale Team LGBTQ
- Złote Medale:
- Alice Bellandi (Włochy, Judo): Bellandi zdobyła pierwsze złoto olimpijskie w judo dla Włoch od 2008 roku. To jej drugi udział w igrzyskach olimpijskich.
- Lauren Scruggs (USA, Szermierka): Scruggs zdobyła złoty medal w drużynowym turnieju floretu, a wcześniej srebrny medal w rywalizacji indywidualnej.
- Portia Woodman-Wickliffe (Nowa Zelandia, Rugby Sevens): Woodman-Wickliffe zdobyła złoto w rugby sevens, powtarzając swoje osiągnięcie z poprzednich igrzysk.
- Srebrne Medale:
- Perris Benegas (USA, BMX Freestyle): Benegas zdobyła swój pierwszy medal na arenie międzynarodowej, ciesząc się z srebra i świętując z dziewczyną.
- Olivia Apps, Sophie de Goede, Maddy Grant (Kanada, Rugby Sevens): Kanadyjska drużyna zdobyła srebro w rugby sevens, zaskakując Australię w półfinałach.
- Tom Daley (Wielka Brytania, Nurkowanie): Daley zdobył srebro w konkurencji synchronicznej na 10 metrze, zdobywając swoje piąte olimpijskie trofeum.
- Lauren Scruggs (USA, Szermierka): Scruggs zdobyła srebro w indywidualnym turnieju floretu w pierwszym w historii całkowicie amerykańskim finale tej konkurencji.
- Brązowe Medale:
- Evy Leibfarth (USA, Kajakarstwo Slalomowe): Leibfarth zdobyła brąz w kajakarstwie slalomowym, stając się pierwszą Amerykanką, która uczestniczyła w trzech konkurencjach kajakarskich na igrzyskach.
- Tabea Schendekehl (Niemcy, Wioślarstwo): Schendekehl pomogła niemieckiej drużynie czwórkowej w zdobyciu brązowego medalu.
- Natalya Diehm (Australia, BMX Freestyle): Diehm zdobyła pierwszy olimpijski medal dla Australii w BMX Freestyle.
- Lauren Doyle, Alev Kelter, Steph Rovetti, Kristi Kirshe (USA, Rugby Sevens): USA zdobyło swój pierwszy olimpijski medal w rugby sevens, a część z tych medali trafiła do otwartych sportowców.
- Amandine Buchard (Francja, Judo): Buchard zdobyła brązowy medal w judo, po srebrze zdobytym w Tokio. Jej emocjonalna reakcja po zwycięstwie była wzruszająca.
Team LGBTQ, z 193 sportowcami i 12 medalami. Ważne jest, aby podkreślić, że Outsports liczy medale drużynowe jako jeden medal, podobnie jak inne klasyfikacje medalowe. Na przykład, złoty medal zdobyty przez drużynę rugby sevens USA liczy się jako jeden medal dla całego zespołu.
Pomimo wyzwań, Team LGBTQ w Paryżu pokazuje, jak ważne jest zwiększenie widoczności i wsparcia dla sportowców LGBTQ+. Każdy medal zdobyty przez otwartych sportowców jest krokiem ku większej akceptacji i integracji w świecie sportu.
Media i użytkownicy platform społecznościowych masowo piszą o „mężczyznach walczących z kobietami”. Chodzi o uczestniczące w igrzyskach olimpijskich Imane Khelif z Algierii i Lin Yu-ting z Tajwanu. Ale obie te zawodniczki od lat z sukcesem startują w zawodach kobiecego boksu. Nie ma żadnych dowodów, że robią to nieuczciwie. Skąd zatem krzywdząca plotka?
Jako przyczynę dyskwalifikacji media wskazywały wyniki poziomu testosteronu, które u obu zawodniczek miały przekroczyć dopuszczalne normy. Niektóre organizacje sportowe wychodzą z przekonania, że zawyżony poziom testosteronu u niektórych kobiet może prowadzić do nierówności w rywalizacji sportowej. Serwis fact-checkingowy Misbar zwraca uwagę na wyniki badań przedstawione na spotkaniu Europejskiego Towarzystwa Endokrynologicznego w 2019 r., zgodnie z którym najlepsze sportsmenki częściej mają wyższy poziom testosteronu.
Równolegle w mediach nagłaśniano wypowiedź Umara Kremlowa, prezydenta Międzynarodowej Federacji Bokserskiej (IBA). Nie dotyczyła badań poziomu testosteronu, ale badań genetycznych. „Na podstawie badań DNA zidentyfikowaliśmy szereg sportowców, którzy próbowali oszukać, udając kobiety. Wyniki badań wykazały, że mają chromosomy XY. Tacy sportowcy zostali wykluczeni z zawodów” – mówił Kremlow (tłum. cytatu za Polską Agencją Prasową).
IBA od lat zmaga się z zarzutami korupcji, czy doprowadzenia do zadłużenia organizacji. Jej poprzedniego szefa poszukiwano za handel narkotykami. MKOl posunięciem bez precedensu odebrał IBA nadzór nad turniejem olimpijskim. To było początkiem poważnego konfliktu między organizacjami.
Umar Kremlow był prezesem Rosyjskiej Federacji Bokserskiej. Na czele IBA stoi od grudnia 2020 roku. Media piszą o jego bliskich związkach z prezydentem Rosji Władimirem Putinem. W 2022 roku obszerną sylwetkę Kremlowa opublikował Onet. Dziennikarze zwrócili uwagę, że we wrześniu 2022 roku Kremlow otworzył w Moskwie Międzynarodowe Centrum Bokserskie, a gościem specjalnym był sam prezydent Rosji. Kremlow miał być też członkiem sprzyjającego Putinowi gangu motocyklowego Nocne Wilki (...) - TVP Info.
Timo Cavelius, niemiecki judoka i olimpijczyk, w wywiadzie udzielonym Julianowi FM Stockelowi dla Eurosportu opowiedział o swoim powrocie na macie po czteroletniej przerwie oraz o osobistym wyjściu z szafy, które było istotnym momentem w jego życiu.
Cavelius, który ma 27 lat i pochodzi z Monachium, podkreślił, że jego decyzja o ujawnieniu swojej orientacji seksualnej była kluczowa dla jego autentyczności i spokoju wewnętrznego. „Myślę, że to bardzo dobrze, że jestem rozpoznawalny i że skupiam się na wynikach sportowych, a nie na mojej seksualności” – powiedział. „Uważam, że podjąłem właściwe decyzje na swojej drodze. Wyjście zostało bardzo dobrze przyjęte i nie znam żadnego sportowca, który w oczywisty sposób miałby coś przeciwko temu. To mnie cieszy i pokazuje, że żyjemy w czasach, w których bycie gejem też jest w porządku.”
Dla Caveliusa wyjście z szafy było ogromnym krokiem. „Nie chciałem bawić się w chowanego ani prowadzić fałszywego życia” – tłumaczył. „Dlatego powiedziałem sobie: muszę wyjść i stanąć w obronie siebie.” Wyznanie sportowca było związane z obawami o reakcje otoczenia, zarówno na macie, jak i poza nią. „Martwiłem się, jak zareagują, jeśli dotknę ich na macie podczas judo lub jeśli po treningu pójdziemy pod prysznic? Ale reakcje były całkowicie dobre i niczego to nie zmieniło.”
Cavelius dodał, że poczuł się, jakby po wyjściu z szafy wciąż był tą samą osobą. „Uważam, że dla wielu osób to normalne, że miłość osób tej samej płci jest dozwolona” – zaznaczył. Jego doświadczenie potwierdza, że współczesne społeczeństwo staje się coraz bardziej akceptujące i otwarte na różnorodność.
W wywiadzie Cavelius zaznaczył również, że jego powrót na macie po przerwie był zdeterminowany jego pasją do judo oraz chęcią kontynuowania kariery sportowej. Jego odwaga w łączeniu życia osobistego z profesjonalnym jest inspiracją dla wielu, a pozytywne reakcje, które otrzymał, świadczą o rosnącej akceptacji dla sportowców w różnych środowiskach.
Cavelius pozostaje wzorem do naśladowania, pokazując, że autentyczność i odwaga w byciu sobą są kluczowe, zarówno w sporcie, jak i w życiu codziennym - queer.de.
„Naprawdę trudno jest mieć dwoje pracujących rodziców i jednocześnie mieć dużo czasu dla dzieci, a mój mąż był niezwykle wspierający.”
Tom Daley przepytywany przez królika Bugs'a.
Tom Daley oglądał wywiad z siebie sprzed 13 lat w „surrealistycznym” materiale BBC Sport.
Iga Świątek wywalczyła brązowy medal na turnieju tenisowym podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu. Mimo że liczyła na złoto, to widać było, że piątkowe zwycięstwo przyjęła z ulgą i wielkim zadowoleniem. - Na pewno jakikolwiek medal to ogromne wyróżnienie. Jestem przeszczęśliwa - radowała się zawodniczka przed kamerą Eurosportu.
Ewa Swoboda z ósmym czasem (10,99) awansowała do sobotniego półfinału 100 m igrzysk olimpijskich w Paryżu. Z rywalizacji odpadła Magdalena Stefanowicz. Najszybciej w kwalifikacjach pobiegła Iworyjka Marie-Josee Ta Lou-Smith - 10,87.
Międzynarodowy Komitet Olimpijski zdecydowanie broni swojej decyzji o dopuszczeniu algierskiej bokserki Imane Khelif, która wcześniej nie zdała „testu testosteronowego”, do rywalizacji po kontrowersyjnym zwycięstwie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu.
Rzecznik prasowy Mark Adams jasno zaznaczył, że Khelif jest kobietą i powinna móc rywalizować jako kobieta. „To nie jest przypadek transseksualizmu,” powiedział rzecznik IOC. „Naukowo to nie jest mężczyzna walczący z kobietą i myślę, że musimy to jasno wyjaśnić,” dodał.
Siódmy dzień Igrzysk Olimpijski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz