Historia Gejowskiego Rodeo - Pierwsze gejowskie rodeo odbyło się w 1976 roku w Reno, w stanie Nevada. Od tego czasu wydarzenie to ewoluowało, stając się bardziej przyjazne i inkluzywne niż tradycyjne rodeo. W 1985 roku powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie Gay Rodeo (IGRA), które zarządza stanowymi i lokalnymi stowarzyszeniami organizującymi te imprezy.
Jackie Thompson, queer mistrzyni rodeo, wspomina o wsparciu, jakie otrzymała podczas zawodów, pomimo początkowych trudności. W gejowskim rodeo kobiety i mężczyźni rywalizują na równych warunkach, tworząc przyjazne środowisko dla osób niebinarnych i transpłciowych. Thompson, jako czarna kobieta, zawsze czuła się mile widziana i szanowana w tej społeczności.
Gejowskie rodeo to nie tylko sport, ale również społeczność wspierająca. Wydarzenia takie jak ubieranie kóz i dekorowanie wołów pozwalają uczestnikom na poznanie świata rodeo bez dużego ryzyka. Rebecca Scofield, historyczka z Uniwersytetu Idaho, podkreśla, że gejowskie rodeo to miejsce, gdzie ludzie mogą czuć się bezpieczni i wspierani. Rajdy odbywają się w kilku miastach, w tym Las Vegas, Phoenix, Little Rock i Kansas City, a wydarzenia planowane są także w Denver, Salt Lake City, San Francisco i Grand Rapids.
Brian Helander, prezes IGRA, zwraca uwagę na to, że gejowskie rodeo zrodziło się z potrzeby stworzenia bezpiecznej przestrzeni dla wszystkich, niezależnie od orientacji seksualnej. W przeciwieństwie do tradycyjnych rodeo, które często są wrogo nastawione do osób LGBTQ+, gejowskie rodeo jest otwarte dla wszystkich, w tym osób heteroseksualnych i tych o odmiennym sposobie wyrażania płci.
W latach 80. gejowskie rodeo odegrało kluczową rolę w zbieraniu funduszy na walkę z HIV/AIDS oraz wsparcie lokalnych społeczności. Dziś każde rodeo wybiera cel charytatywny, na który przekazywane są zebrane fundusze, podtrzymując ducha solidarności, który charakteryzuje ruch od jego początków.
Pomimo spadku liczby stowarzyszeń gejowskich rodeo od 2009 roku, istnieje nadzieja na odrodzenie tej kultury. Dzięki takim artystom jak Lil Nas X, który stara się podważyć homofobię w amerykańskiej muzyce country, kultura kowbojska może zyskać nowe zainteresowanie. Zapotrzebowanie na przestrzenie społeczności queer w odpowiedzi na rosnące ustawodawstwo anty-LGBTQ+ i rosnącą homofobię może również sprzyjać nowej fali uczestnictwa. Elyssa Ford, współautorka książki „Slapping Leather: Queer Cowfolx at the Gay Rodeo”, uważa, że obecny klimat polityczny może zachęcić do większej frekwencji na gejowskich rodeo.
Postać kowboja, historycznie kojarzona z heteroseksualnymi białymi mężczyznami, ma w rzeczywistości bogatszą historię. Jak wykazano w książce „Outriders: Rodeo at the Fringes of the America West”, kowbojami często byli czarni i gejami. W XIX wieku hodowcami bydła byli mężczyźni kolorowi, na co wpływ miały tradycje meksykańskich vaqueros. Niewolnicy i czarni wolni ludzie, a także tubylcy, Kreole i Meksykanie stanowili znaczną część przemysłu bydlęcego zarówno przed wojną secesyjną, jak i po niej.
Lil Nas X, „Old Town Road”, oświadczył: „Wiem, że ludzie, którzy słuchają tej piosenki, nie akceptują homoseksualizmu”. Historia kowboja jest także historią czarnych i gejów, którą warto przypominać i celebrować. W czasie zimnej wojny obraz kowboja jako heteroseksualnego białego mężczyzny utrwalił się w amerykańskiej wyobraźni jako symbol antykomunizmu. Od tego czasu kowboj stał się postacią budzącą skrajne emocje, ale głęboko w amerykańskiej kulturze każdy zna prawdę. Gejowskie rodeo, a może lepiej „Queer Rodeo”, to powrót do tej prawdy i celebrowanie różnorodności na Dzikim Zachodzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz