W swojej działalności publicznej Milk podkreślał, że osoby homoseksualne powinny być bardziej widoczne by walka z dyskryminacją i przemocą motywowaną uprzedzeniami była bardziej skuteczna. Chociaż sam nie ujawnił się przed matką przed jej śmiercią, innych nakłaniał do wyjścia z szafy:
Nie mogę powstrzymać nikogo przed złością, szaleństwem lub frustracją. Mogę tylko mieć nadzieję, że przemienią tę złość, frustrację i szaleństwo w coś pozytywnego, tak że dwie, trzy, cztery, pięćset osób wystąpi naprzód, że ujawnią się geje lekarze, geje prawnicy, geje sędziowie, geje bankowcy, geje architekci… Mam nadzieję, że każdy specjalista gej powie „dość”, wystąpi i powie wszystkim, żeby założyli znaczek, niech świat wie. Może to pomoże.
Z inicjatywy Milka podjęto uchwałę zakazującą dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w San Francisco.
27 listopada 1978 Milk i burmistrz San Francisco George Moscone zostali zastrzeleni przez innego członka Rady Miasta, Dana White’a. Milka i White’a dzieliło wiele – White był m.in. jedynym radnym, który głosował przeciwko uchwale zakazującej dyskryminacji, którą zaproponował Milk. Zbrodnia White’a uznawana jest za zemstę – White najpierw zrezygnował z funkcji radnego na rzecz własnego biznesu, a następnie chciał powrócić do Rady Miasta. Burmistrz, który początkowo powiedział White’owi, że rozważy przyjęcie go z powrotem, ostatecznie nie chciał się na to zgodzić. Wpływ na decyzję mieli inni radni, w tym Milk.
Podczas pobytu White’a w areszcie znajomi policjanci opowiadali mu dowcipy o Milku. W skład ławy przysięgłych weszli sami biali przedstawiciele średniej klasy z San Francisco, przeważnie katolicy. Gejów i przedstawicieli mniejszości etnicznych nie dopuszczono. Obrońca White’a tłumaczył na Sali sądowej, że przyczyną ataku na Milka i Moscone’a był fakt, że dzień wcześniej … White najadł się fast foodów.
White’a skazano na siedem i pół roku więzienia. Niski wymiar kary i nieprawidłowości w śledztwie i na sali sądowej wywołały zamieszki w mieście.
Dziedzictwo Milka. Zabity u szczytu swej popularności, Milk stał się ikoną San Francisco, a wiele osób uznaje go za męczennika walki o prawa gejów i lesbijek. Milk zajmował się jednak nie tylko tym. Dał się poznać jako polityk słuchający wyborców i wyborczyń, działał na rzecz społeczności lokalnych i małych przedsiębiorców. Dzięki niemu w mieście wprowadzono też obowiązek … sprzątania psich kup.
San Francisco złożyło hołd Milk, nazywając kilka miejsc jego imieniem. Tam, gdzie przecinają się ulice Market i Castro w San Francisco unosi się ogromna tęczowa flaga. Harvey Milk Plaza. W Nowym Jorku imieniem Milka nazwano program szkolny dla młodzieży, który koncentruje się na potrzebach młodych osób LGBT. Film dokumentalny „Czasy Harveya Milka” z 1984 (reż. R. Epstein) został nagrodzony Oscarem w kategorii najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny. Film „Obywatel Milk” z 2008 roku (reż. Gus Van Sant) zdobył Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny, a odtwórca głównej roli Sean Penn za swoją rolę otrzymał Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego i Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym. W 2009 prezydent Barack Obama pośmiertnie odznaczył Milka Prezydenckim Medalem Wolności.
Tymczasem w Polsce kwestie związane z dyskryminacją i przemocą wobec osób LGBT+ również coraz częściej poruszane są na poziomie samorządów. Prezydent elekt Warszawy Rafał Trzaskowski wskazał sprawy naszej społeczności jako element jednego z 12 obszarów, które w sposób szczególny obejmie osobistym nadzorem. To pierwsza taka sytuacja w Polsce. W jednym z dwunastu obszarów wskazanych przez Trzaskowskiego możemy przeczytać: „Razem z organizacjami reprezentującymi społeczność LGBT zakończę pracę nad ustaleniem zakresu i podpisaniem deklaracji warszawskiej polityki miejskiej na rzecz tej społeczności.” Wspomniane organizacje to Miłość Nie Wyklucza, Kampania Przeciw Homofobii i Lambda Warszawa.
Testament Harveya Milka jest wciąż aktualny. Oto jedna z najsłynniejszych jego wypowiedzi:
"Homoseksualni bracia i siostry... Musicie się wyoutować. Wyoutujcie się przed rodzicami - wiem, że to trudne i będą czuli się zranieni - ale pomyślcie, jak oni was zranią przy urnach wyborczych, jeśli się nie wyoutujecie.
Wyoutujcie się dalszej rodzinie, przyjaciołom - jeśli to są naprawdę wasi przyjaciele. Wyoutujcie się sąsiadom, wyoutujcie się współpracownikom. Wyoutujcie się przed tymi, u których się stołujcie i przed tymi, u których robicie zakupy. Wyoutujcie się przed tymi, których znacie i którzy znają was - to wystarczy, ale zróbcie to.
Raz na zawsze - obalcie mity, zniszczcie ten system kłamstw i stereotypów. Dla Waszego własnego dobra. Dla dobra tych ludzi, przed którymi się wyoutujecie. Dla dobra młodych." (Replika)
The Times of Harvey Milk:
Sean Chapin, wraz z innymi Andrea Shorter, Randall Mann, Sister Roma, Courtney Walsh i Aaron Wimmer. Odczytali Harvey'a Milka przemówienie "Nadzieja" na szczycie Castro.
Statek należący do marynarki USA otrzymał oficjalnie imię Harveya Milka w roku 2016. Milk służył w marynarce w latach 1951-1955. Uczestniczyli odsłonięciu były burmistrz San Francisco Ed Lee, San Diego Burmistrz Kevin Faulconer, Kongresmenka Nancy Pelosi i Stuart Milk, siostrzeniec Harveya Milka.
San Francisco Gay Men's Chorus - I Am Harvey Milk
Dianne Feinstein (pełniąca wówczas funkcję burmistrza) ogłasza śmierć, burmistrza San Fransisco George Moscone i Harveya Milka. Dan White został skazany na karę więzienia, ale został zwolniony przed zwolnieniem warunkowym. Popełnił samobójstwo dwa lata później. Harvey Milk miał 48 lat. George Moscone miał 49 lat.
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz