środa, 7 marca 2012

Ikony muzyczne Barbra Streisand

 Fot: The News Chronicle
Barbra Joan Streisand urodziła w Nowym Jorku, jest piosenkarką, aktorką, reżyserką, scenarzystką, producentką filmową i pisarką. Jest żydówką, cierpi na szumy uszne odkąd ukończyła siedem lat. Demokratką nazywa się ją Divą Partii Demokratycznej.

Streisand od zawsze sympatyzuje się z amerykańską Partią Demokratyczną i aktywnie wspierała ich działania. Zagrała dwa koncerty mające na celu zebranie funduszy na rzecz kandydujących Demokratów: w kalifornijskim The Forum (1972) oraz na terenie własnej posiadłości w Malibu (1986). W 1971 roku artystka dostała się na niechlubną listę "oponentów politycznych" Republikanina Richarda Nixona, obok takich sław jak John Lennon, Bill Cosby i Jane Fonda. W 1998 roku powiedziała: "Demokraci zawsze byli partią ludzi pracujących oraz mniejszości, a ja od zawsze identyfikowałam się z mniejszościami.

Dzięki występom zebrała już ponad 25 milionów dolarów na rzecz swojej organizacji The Streisand Foundation, którą założyła w 1986 roku. Dotychczas fundacja ponad tysiąc razy przeznaczyła pieniądze różnym organizacjom typu non-profit, które mają na celu ochronę środowiska, troskę o pokój na świecie, obronę praw i swobód obywatelskich, a także prowadzenie badań w dziedzinie zdrowia kobiet.

Otwarcie wyraża swoje poparcie na rzecz społeczności LGBT i oferuje pieniądze miedzy innymi na walkę o równość małżeństw. Ma syna geja Jasona Gould.

Fot: classicactresses.com
 Należy do grupy wokalistek, które odniosły największy sukces w historii współczesnej muzyki rozrywkowej, zarówno pod względem sprzedaży płyt, jak i uznania krytyki. Streisand sprzedała dotychczas ponad 140 milionów egzemplarzy swoich płyt, w tym ponad połowę w USA. Czyni to ją najwyżej notowaną artystką solową w rankingu sprzedaży w Stanach Zjednoczonych. Niemal każdy wydany przez nią album otrzymuje certyfikat złotego, platynowego lub multiplatynowego w USA. Obecnie artystka posiada 20 złotych, 18 platynowych i 13 multiplatynowych krążków w Stanach Zjednoczonych. Według RIAA, Streisand umieściła najwięcej albumów w pierwszej dziesiątce notowania Billboard 200 spośród wszystkich piosenkarek występujących solo (łącznie 31). Plasuje się ją na 4. miejscu rankingu artystów posiadających najwięcej albumów numer 1 w historii zestawienia. Należy także do wąskiego grona wykonawców, którym udaje się umieścić album na 1. miejscu listy sprzedaży Billboard 200 przez kolejnych pięć dekad.

Barbara Streisand urodziła się w nowojorskim Brooklynie jako córka nauczyciela gramatyki Emanuela Streisanda i szkolnej sekretarki Diany Idy Rosen. Piętnaście miesięcy po narodzinach Barbary Emanuel zmarł na skutek krwotoku śródmózgowego, a rodzina pogrążyła się niemal w ubóstwie. W 1949 roku drugim mężem Diany został Louis Kind. Barbara wychowywała się z dwójką rodzeństwa: starszym rodzonym bratem Sheldonem i młodszą przyrodnią siostrą Roslyn Kind. Uczęszczała do Bais Yakov School w Brooklynie. Po ukończeniu w 1959 roku szkoły średniej Erasmus Hall High School, została piosenkarką w nocnych klubach Nowego Jorku, m.in. The Lion, będącym wówczas jednym z wiodących klubów gejowskich na Greenwich Village. Sukces pomógł jej odnieść ówczesny chłopak, Barry Dennen. Jako 18-latka, piosenkarka zmieniła swoje imię z Barbara na Barbra.

Fot: EW/Poznaj moich rodziców
 Barbra Streisand wyszła za mąż dwukrotnie. Jej pierwszym mężem był aktor Elliott Gould (od 1963 do 1971 roku), z którym ma syna Jasona. 1 lipca 1998 roku po raz drugi wyszła za mąż - za aktora Jamesa Brolina, z którym była w nieformalnym związku od maja 1997 roku. Para nie ma dzieci, choć Brolin posiada dwójkę potomstwa z poprzedniego małżeństwa. Artystka spotykała się także z aktorami Ryanem O'Nealem, Donem Johnsonem, Richardem Gere, Liamem Neesonem i Krisem Kristoffersonem (w latach 70.) oraz hollywoodzkim producentem Jonem Petersem, kompozytorem Jamesem Newtonem Howardem, tenisistą Andre Agassim, dwukrotnym premierem Kanady Pierre Trudeau i dziennikarzem telewizyjnym Peterem Jenningsem (w latach 90.).

Jej pierwszy telewizyjny występ miał miejsce w programie The Tonight Show w 1961 roku, gdzie zaśpiewała "A Sleepin' Bee". W 1962 roku wystapiła jako Miss Marmelstein w broadwayowskim przedstawieniu I Can Get It for You Wholesale i podpisała kontrakt z Columbia Records. Jeszcze w tym samym roku na rynku pojawiła się druga płyta, The Second Barbra Streisand Album, która powtórzyła sukces debiutu. W 1964 roku Streisand powróciła do Broadwayu, gdzie w Winter Garden Theatre występowała w spektaklu Zabawna dziewczyna, wcielając się w rolę Fanny Brice. Była to kreacja znacznie większa niż ta z I Can Get It for You Wholesale. Przyniosła Barbrze uznanie i pomogła wylansować dwa przeboje: "People" oraz "Don't Rain on My Parade". Rok później sztuką tą artystka podbiła londyński West End, gdzie wystawiano ją w Prince of Wales Theatre.

Barbara Streisand, w 1961 po raz pierwszy debiutowała na Broadwayu, w 1963 uzyskała nagrodę krytyków jako gwiazda musicalowa roku. Popularność zyskała w latach 60., występując w musicalach, taki jak I Can Get It for You Wholesale H. Rome'a i J. Weidmana (1962), i nagrywając płyty (kilkakrotna laureatka nagrody Grammy). Wielkim sukcesem Streisand była rola w musicalu Zabawna dziewczyna J. Styne'a, I. Lennart i B. Merilla (1964) oraz w filmowej adaptacji tego musicalu w reżyserii W. Wylera (1968), za którą przyznano artystce Oscara. Światowy sukces odniosły też filmy: Hello, Dolly G. Kelly'ego (1969), No i co, doktorku? P. Bogdanovicha (1972), Tacy byliśmy S. Pollacka (1973, nominacja do Oscara), Narodziny gwiazdy F. Piersona (1979, Oscar za piosenkę Evergreen), Wariatka M. Ritta (1987). W 1969 założyła z P. Newmanem i S. Poitierem wytwórnię First Artist's Productions, w 1972 własną wytwórnię Barwood Film. Od 1983 reżyseruje filmy, także w nich występując: Yentl (1983), Książę przypływów (1991, liczne Oscary). W latach 90. - po 20 latach przerwy - Streisand odbyła światowe tournée, potwierdzając nim swój status jednej z najwybitniejszych współczesnych piosenkarek, szczególnie trafnie interpretującej piosenki dramatyczne i liryczne.

źródła wikipedia/filmweb.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz