Wieści LGBT: Szymon Niemiec, Turcja, samobójstwo nastolatka

film ambasador

 Co roku okres po paradzie spędzamy na podsumowaniach. Szeroko komentujemy co nam się podobało, co uznaliśmy za niedoskonałe, a co za absolutną porażkę. Parada Równości© budzi nasze silne emocje. Od kilku lat niestety w odpowiedzi na ewentualną krytykę słyszymy te same słowa organizatorów: „Jak się nie podoba, to zróbcie to sami”. Biorąc pod uwagę, że z roku na rok narzekań na działania organizatorów jest coraz więcej wypadałoby się zastanowić, czy nie przyszedł czas by tego stwierdzenia nie wziąć poważnie.Bo w gruncie rzeczy, można by odwołać się do słów twórcy Parady Równości© - Szymona Niemca i zadać to samo co on pytanie: Dlaczego nie? Dlaczego nie zjednoczyć się i nie zrobić parady po swojemu? Nie pod egidą jednej organizacji czy jednej osoby, ale właśnie inaczej – tak jak była robiona do roku 2004. Tutaj warto przypomnieć, jak to wyglądało zanim organizację tego największego naszego święta przejęła Fundacja Równości.

Do 2004 roku do organizowania Parady Równości© zapraszani byli nie tylko przedstawiciele organizacji pozarządowych, ale także wszyscy, którym ideały parady były bliskie, a którzy chcieli wnieść do niej swoją cząstkę. W społecznym Komitecie Organizacyjnym zasiadali członkowie organizacji LGBT, przedstawiciele mediów, klubów i w końcu – zwykli członkowie naszej społeczności. Każdy z nich miał takie samo prawo głosu i był traktowany tak samo.

Dziś chcemy zaprosić Was do powtórzenia tego, co w tamtych latach sprawdzało się w praktyce. Z licencją na używanie chronionego prawem znaku towarowego, czyli nazwy Parada Równości© udostępnionym przez właściciela praw – Szymona Niemca, zapleczem logistycznym, prawnym i finansowym oferowanym przez firmę Gepon, poparciem klubów warszawskich i mediów LGBT możemy zrobić najlepszą Paradę Równości© w historii!

Aby jednak się to udało potrzebujemy Was i Waszej pomocy. Dlatego już dzisiaj zapraszamy Was, zarówno jako przedstawicieli organizacji LGBT, mediów, klubów, firm, jak i osoby prywatne na spotkanie w dniu 8 października (piątek) 2010 roku, o godzinie 18.00 do klubu Rasko w Warszawie na spotkanie Społecznego Komitetu Organizacji Parady Równości© 2011. Spotkajmy się, porozmawiajmy i ustalmy, jaką paradę chcemy zobaczyć na ulicach Warszawy w przyszłym roku.

Niech to najważniejsze wydarzenie naszego środowiska znowu stanie się naszym wspólnym świętem, na którym prezentowane będą nasze wspólne postulaty, a nikt nie będzie czuł się wykluczony, czy pominięty.

 Szymon Niemiec - twórca Parady Równości w Polsce 

Za sterami Szymona Niemca było lepiej, mniej kłótni, nikt nie był czuł odrzucony, zarząd fundacji równości dziś co robi skłócił środowisko.

 Video parada równości pod sterami Szymona pstrongFilm "ambasador"

***

 Piąte Spotkanie Przeciw Homofobii zakończyło się w Ankarze wykładem Judith Butler na temat związków polityki Queer oraz ruchów antywojennych. Po konferencji odbył się marsz z udziałem około 300 osób do centrum miasta. Głównym hasłem było „To ani grzech, ani choroba – niech żyje miłość gejowsko/lesbijska” W tym roku, spotkanie było koordyowane przez organizację LGBT Kaos GL. Do tej pory podobne spotkania odbyły się już oprócz Ankary w Trabzonie, Samsunie, Adanie, Mersin, Kayseri, Edirne, Aydın, Diyarbakır, Van, Antalya, Eskişehir, İzmirze i Istanbule.

Podobne spotkania przeciw homofobii są organizowane od maja 2006 r. Kaos GL koncentruje się na powiązaniach pomiędzy homofobią a seksizmem, rasizmem, militaryzmem i szowinizmem. Organizacja współpracuje z grupami studenckimi i pozarządowymi.

Wśród tematów spotkania były działania studentów uniwersytetu Karadeniz w Trabzonie, którzy zorganizowali własną konferencję przeciwko homofobii, po raz pierwszy w historii Turcji w rejonie Morza Czarnego. Podobne wydarzenia miały miejsce w Çukurova, Adanie i Mersin w rejonie Morza Śródziemnego. Mówiono również o działaniu kurdyjskich grup LGBT w Diyarbakir i wydawanych przez nich czasopism. Odbyły się również wykłady pt. "Od choroby do ideologii i od homofobii do teorii queer" w których uczestniczył panel psychologów, psychiatrów i filozofów. Odbyło się też forum Queer z udziałem Judith Butler.

Psychologowie, dziennikarze i naukowcy pochodzenia ormiańskiego wzięli udział w dyskusji "Co stoi za drzwiami zamkniętymi przez szowinizm?"

Wręczono nagrody za opowiadania w konkursie “Woman to Woman" w ramach Forum Lesbijek i Kobiet Biseksualnych. Książka w której opublikowano teksty laureatek zeszłorocznego konkursu została pozwana do sądu za "sprośność". Proces nadal trwa.

Omówiono również tematy homofobii w mediach oraz w ruchu lewicowym. http://cia.bzzz.net

Znowu samobójstwo z powodu prześladowania w szkole i homofobii. Rodzice Asher Brown, który popełnił samobójstwo w ostatni czwartek, że ich syn zabił się w odpowiedzi na nieustające przemoc w jego szkole Houston. Prawo Texas nie chroni studentów z przemocy homofobicznej, dzięki chrześcijański  grup, takich jak Focus on the Family. Skrajna prawica w kościoła mają krew na ręka jego, co powoduje ich słowa nienawiści do środowiska LGBT, co tydzień ktoś odbiera się sobie życie z powodu nienawiści do nich, do normalne jest w kościoła mówią trzeba miłować, a za plecami mówią promują nienawiść.


Human Rights Campaign, stworzył stronę  NOM Exposed,  została założona, aby obnażyć co organizacja NOM (National Organization for Marriage) sama stara się ukryć poprzez pozwy sądowe. Ujawnia darczyńców, takich jak Kościół katolicki i Kościół Mormonów, które pomogły organizacji zgromadzić prawie 10 milionów dolarów w ciągu trzech lat od kiedy powstała z zakazem małżeństw homoseksualny w Kalifornii.  NOM które nie sprzeciwia jedynie małżeństwa osób tej samej płci, lecz związków partnerski, a nawet leczenia bezpłodności kobiet, ponieważ niektóre z tych kobiet mogą być lesbijkami mówią.

Nastolatek z  Iowa zdobył prawo do noszenia koszólki  "Lady Heart Gay Gay" w szkole. Inny student został

odesłany do domu w kwietniu w stanie Tennessee na sobie ten sam t-shirt miał.

***

Miłość nie wyklucza

Kamila: Jeszcze dwa lata temu nie pomyślałabym, żeby pokazać się w kampanii społecznej. Nie pomyślałabym też, żeby tłumaczyć ludziom czym jest dyskryminacja i dlaczego chcę mieć prawo zawarcia związku partnerskiego. Byłam przekonana, że związki partnerskie "same się wprowadzą", kiedy będziemy mieć przychylniejszy rząd i minie kilkanaście lat. A potem odkryłam, jak wiele może zmienić jedna osoba i jak ważne jest pokazanie światu, że to właśnie ty doznajesz dyskryminacji i spotykasz się z nierównością. I że to właśnie ty potrzebujesz równych praw. I że bez ciebie nie zmieni się nic.
Agata: Kiedy chodzę ze swoją partnerką po ulicach trzymając się za ręce widzę młodych gejów, lesbijki, pewnie też osoby biseksualne. Podnoszą głowy, spoglądają, uśmiechają trochę chyba nieświadomie i idą dalej z tym uśmiechem. To trochę tak, jakbyśmy dodawały im odwagi, zapewniały poczucie, że nie są sami. Pokazywały, że mimo nierówności i nietolerancji można być, przynajmniej częściowo, zadowolonym z życia. Dobrze jest uwolnić mniejszość od anonimowości i pokazać historie ludzi, którzy domagają się swoich praw. 

Więcej o akcji inny uczestnika na Facebook Miłość nie wyklucza i na stronie www.miloscniewyklucza.pl