Ta pandemia szkodzi nam bardzo na zdrowie psychiatrycznym, ważne jest walka z wirusem i szczepieniami, ale zapomina się o zdrowiu psychiatrycznym. Będzie więcej samobójstw, samotności, mamy lęki, depresja.
Po pandemii musimy zacząć znów żyć, wiele teraz pracujemy online, spotykamy się online, ale na dłużej mety szkodzi nam. Mamy głód poznania, ale czasy nie są dobre musimy zacząć pomyśleć, co będzie po pandemii musimy zacząć myśleć co będzie z zdrowiem psychiatrycznym naszym.
Mamy Tydzień Wielki zastanówmy się czy ile dajemy wsparcie, drugiemu człowiekowi, w tych czasach zapracowani, zapominamy o wiele razy. Droga krzyżowa Jezus idzie spotyka Maryję, Szymona czy Weronikę, czy my jesteśmy tacy jak oni?
Czy napiszemy wiadomość, uśmiech, zadzwonimy spytamy kogoś najbliższego otoczenia czy nie ma taki osób, zapominamy o swoi znajomy czy rodzinie. Pomyślmy o osobach którzy pomogli nam w życiu tacy jak Szymon na chwile niósł krzyż, może to wsparcie daliśmy czy otrzymaliśmy czy nie było miło spytać jak się czujesz?
Weronika która odarła twarz Jezusa, czy możemy być tą Weroniką? Na pewno wiele taki Weronik było naszym życiu pełno, a może byliśmy nią.
Czy dajemy wsparcie? Otrzymujemy? Pomyślmy o tych wszystkich ludziach którzy dają wsparcie, odwagi, przypomnimy o ich twarze. Nawet przypomnij sobie może to tych stanąłeś/stanęłaś na przeciwko ludziom którzy inaczej myślą jak tych. Wstawiliście za tą osobę daliście wsparcie pokrzywdzonym?
Ten czas Tydzień Wielki pomyślmy o tym, może czas wyciągnąć rękę? Pogadać, życie jest krótkie pomyślmy czy nie czas zmienić się?
Płaczące kobiety które płakały za skazańcem, Jezus widzi ich cierpienie przyszłe chcę uświadomić im żeby świat był lepszy wszyscy my i ja krzywdzimy. Jezus pokazuje można zmienić życie, nawrócić się nie płaczcie za mną, płaczcie za sobą.
Pomyślmy o tym o dobre uczynki jakie robimy, uśmiech, rozmowa, modlitwa, przytulić, spacer wspólny. Tych trudnych czasach co my możemy zrobić żeby ten świat koło nas był lepszy?
Ludzie w tłumie, uczniowie proszą o wydanie ciała kiedy Jezusa umarł nie mają wcześniej odwagę reagować ale po śmierci. Może pomyślmy o tym co zrobiliśmy i możemy zrobić gdy nie jest za późno.
Pomyślmy też tych ludzi którzy np stoją boku, na marszu, manifestacji, boją dla wielu trudne być zaakceptowany nie mają odwagi przez swój strach. Pomyślmy o tych ludziach którzy mijamy na marszach stoją patrzą, uśmiechają do nas, machają, mały czyn na więcej nie mogą sobie pozwolić.
Na drodze krzyżowej nie możemy być neutralny, musimy zastanowić gdzie my jesteśmy tłum, Weroniką, Szymonem czy tych którzy są obojętni.
Jezus idzie drogą krzyżową, pomyślmy jak my idziemy, jesteśmy samotni wiele razy byciem osobą LGBTQ, niepełnosprawnym, wierzącym, ateistą, innymi poglądami politycznymi ...
Czujemy często samotni, jesteśmy LGBTQ, wierzącym, niepełnosprawnym ... ile na facebooku widzicie o osobach którzy są odrzucani z powodu starości, niepełnosprawności, LGBTQ.
Czy dla was to następny news, czy kogoś wkoło mamy samotny może trzeba pomóc? Myślimy o tym, zajęci jesteśmy zarabianie dużo kasy, oglądaniem seriali, grać na konsolach ...
Dziś dla wielu droga krzyżowa przechodzimy, tak jak Jezusa krzyczano na krzyż tak samo dziś wielu atak na osoby LGBT, niepełnosprawne inne. Chcą nas ukrzyżować za to kim jesteśmy.
Pomyśl bracie i siostro w ten Wielki Tydzień, jaką drogę przechodzisz? Drogę pomocy komu dajesz, obojętność czy samemu potrzebujesz pomocy? Ten trudnych czas pandemii i sytuacji jakiej żyjemy. Chcę żebyście wasze doświadczenie pomyśl to doświadczenie odrzucania, samotnością tych czasach trudnych do doświadczenie Jezusowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz