Zapytanie, wysłane w imieniu Telewizji Polskiej, było krótkie, a planowana treść programu została przedstawiona następująco:
W programie (w ten lub kolejny czwartek) rozmawialibyśmy na temat możliwości i doświadczeń medycznych jeśli idzie o leczenie homoseksualizmu
Jest dla nas oczywiste, że udział przedstawiciela lub przedstawicielki naszego stowarzyszenia w programie byłby legitymizowaniem homofobicznych kłamstw, jakoby orientacja homoseksualna była „chorobą”, z której należy „leczyć”.
Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza postanowiło więc odmówić propozycji. Poniżej zamieszczamy naszą oficjalną odpowiedź. Zdecydowaliśmy się nadać jej publiczny charakter, bo wszak zaproszenie pochodziło od publicznego medium, jakim jest TVP.
Odpowiedź Stowarzyszenia Miłość Nie Wyklucza na zaproszenie do udziału w programie „Warto rozmawiać” Redaktor Jan Pospieszalski wielokrotnie wypowiadał się o osobach LGBT w sposób uwłaczający ich godności, demonstrując skrajną pogardę i skłonność do dehumanizacji około dwumilionowej społeczności osób LGBT, żyjących w Polsce. Jego wypowiedzi przyczyniały i przyczyniają się do utrwalania uprzedzeń. Uprzedzenia prowadzą wprost do przemocy, której osoby LGBT doświadczają w domach rodzinnych, szkołach i na ulicy.
Mamy uzasadnione obawy, że nasze uczestnictwo w Państwa programie posłużyłoby jedynie legitymowaniu nienaukowych tez prezentowanych we wspomnianej przez Pana publikacji oraz manifestacji fundamentalistycznego światopoglądu prowadzącego. Wątpimy że byliby Państwo skłonni do stworzenia otwartej przestrzeni do rzetelnej dyskusji w oparciu o naukowe, a nie ideologiczne czy religijne źródła.
Zwracamy również Państwa uwagę na to, że we współczesnym dyskursie naukowym nie istnieje pojęcie „leczenia homoseksualizmu”, ponieważ nie leczy się czegoś, co nie jest chorobą.
Istnieje za to prężnie rozwijająca się dziedzina badań nad – parafrazując tytuł publikacji, którą zechcieli Państwo omówić – „przyczynami, objawami, terapią i aspektami społecznymi” homofobii, czyli utrwalonych uprzedzeń i irracjonalnej wrogości wobec osób homoseksualnych.
Gorąco zachęcamy Państwa do zajęcia się tym tematem. Jako przykład objawów homofobii proponujemy wziąć na warsztat wypowiedzi Jana Pospieszalskiego i autorki wspomnianej przez Pana publikacji. Za ilustrację „aspektów społecznych” homofobii, niech posłużą samobójstwa wśród młodzieży LGBT.
Wierzymy że zgłębienie tej tematyki umożliwi Panu Janowi Pospieszalskiemu dostrzeżenie głęboko nieetycznego wymiaru swojej działalności i zmotywuje go do wystosowania przeprosin wobec osób LGBT oraz publicznego potępienia przemocy motywowanej homofobią.
Dopóki nic takiego nie nastąpi, dopóty nie przyjmiemy zaproszenia do Państwa programu. Z poważaniem, Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza.
****
Większości eksperci medyczni zgadzają się, że próby leczenia seksualności są daremne, błędne i często faktycznie szkodliwe. Próby zmuszenia nastolatków do stłumienia swojej seksualności wiązały się z depresją, samookaleczeniem, a nawet samobójstwem.
Ale gdy anty LGBT grupy prezentuje profesjonalnie sfilmowane wideo i pod przykrywką książki, łatwo zapomnieć, co naprawdę myślą eksperci. Oto lista ekspertów, którzy sprzeciwiają się terapii homoseksualizmu.
Stanowisko Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej:
Wobec szerzącej się w polskiej debacie publicznej dezinformacji na temat zdrowia psychicznego i fizycznego osób homoseksualnych oraz oceny moralnej ich postępowania, jak również w obliczu faktu, iż 11 października 2016 r. w Sejmie RP wystąpił znany ze swoich potępiających homoseksualność poglądów Paul Cameron, w oparciu o aktualną wiedzę naukową przedstawiamy stanowisko na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej i konsekwencji szerzenia uprzedzeń z tym związanych.
Zdajemy sobie sprawę, że kwestia orientacji seksualnej jest tematem budzącym kontrowersje i znaczne zainteresowanie społeczne. Z tego powodu uważamy za istotne, by uczestnicy debaty publicznej i politycznej korzystali z wniosków wynikających z prowadzonych współcześnie (zarówno w polskich, jak i zagranicznych ośrodkach naukowych) badań na temat funkcjonowania osób homoseksualnych oraz z aktualnie obowiązujących ustaleń środowisk naukowych w tym zakresie.
Orientacja seksualna jest współcześnie definiowana jako pociąg erotyczny i uczuciowy wobec mężczyzn, kobiet lub obu płci. Orientacja heteroseksualna, homoseksualna i biseksualna są traktowane jako prawidłowe warianty rozwojowe seksualności człowieka. Osoby homoseksualne stanowią około 5% populacji. W oparciu o wyniki badań poświęconych orientacji homoseksualnej, prowadzonych na świecie od lat 40. XX wieku, eksperci zasiadający w międzynarodowych gremiach skupiających psychologów, psychiatrów i lekarzy innych specjalności doprowadzili do depatologizacji homoseksualności - homoseksualizm został wykreślony z list chorób i zaburzeń psychicznych: w 1973 roku z klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, w skrócie DSM), w 1991 roku - z Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (International Classification of Diseases and Related Health Problems, w skrócie ICD) opracowanej przez Światową Organizację Zdrowia. Chcemy podkreślić, że druga z wymienionych tu klasyfikacji stanowi prawną podstawę do stawiania rozpoznań medycznych w Polsce.
Kształtowanie się orientacji seksualnej jest procesem złożonym, pozostającym pod wpływem wielu czynników, wśród których znaczącą rolę odgrywają uwarunkowania biologiczne. Orientacja seksualna nie podlega możliwości dowolnego kształtowania zgodnie z kulturowo - społecznymi oczekiwaniami, nie jest kwestią wyboru lub mody. Podobnie jak osoby heteroseksualne, osoby homoseksualne mają prawo do korzystania z usług medycznych i psychologicznych, jednak wskazaniem do leczenia w żadnym razie nie powinna być orientacja seksualna tych osób. Propagowanie terapii polegających na korekcie, konwersji czy reparacji orientacji homo- czy biseksualnej w kierunku wyłącznie heteroseksualnej jest niezgodne ze współczesną wiedzą na temat seksualności człowieka i może zaowocować poważnymi niekorzystnymi skutkami psychologicznymi dla osób poddawanych tego typu oddziaływaniom.
Orientacja homoseksualna, jako cecha osobista , podlega takim samym formom ekspresji jak orientacja heteroseksualna. Orientacja seksualna per se nie determinuje, poziomu rozwoju emocjonalnego, intelektualnego, społecznego czy moralnego. Za nieuprawnione i wyjątkowo krzywdzące uznajemy szerzenie poglądu nawołującego do patologizacji lub penalizacji homoseksualności, co miało miejsce w wypowiedziach np. Paula Camerona.
Zdecydowanie sprzeciwiamy się powielaniu przez polityków i publicystów opinii na temat osób homoseksualnych, nie znajdujących poparcia we współczesnych badaniach, a także wyrażamy głęboki niepokój o społeczne konsekwencje tego rodzaju działań. Zwracamy uwagę, że reprodukowanie uprzedzeń wobec tych osób może skutkować pogorszeniem jakości psychicznego i fizycznego funkcjonowania znaczącej części społeczeństwa (przykładem mogą być próby samobójcze osób prześladowanych na tle homofobicznym). Reprodukowanie uprzedzeń przyczynia się także do pogłębiania szkodliwych podziałów społecznych oraz do wzrostu postaw nienawiści wobec osób będących członkami naszego społeczeństwa, co grozi głęboką dezintegracją tego społeczeństwa.
Wzywamy wszelkie zdrowotne organizacje naukowe działające w Polsce oraz wszystkich seksuologów, psychologów, psychiatrów i innych specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego do podjęcia działań polegających na dementowaniu stereotypów i uprzedzeń na temat osób homoseksualnych oraz skojarzeń pomiędzy homoseksualnością a zaburzeniami zdrowia fizycznego i psychicznego oraz przestępczością seksualną. Ponadto, wzywamy wszelkie polskie organizacje naukowe działające w dziedzinie edukacji, jak również pedagogów i wychowawców dzielących z rodzicami odpowiedzialność za rozwój postaw społecznych u dzieci i młodzieży do rzetelnej edukacji na temat homoseksualności i uwrażliwiania swoich podopiecznych na problem dyskryminacji ze względu na orientację seksualną.
Jednocześnie zachęcamy uczestników debaty publicznej, by przy świadomości znaczenia wypowiadanych opinii oraz poczucia odpowiedzialności za ich możliwe społeczne konsekwencje, korzystali z wiedzy i doświadczeń pracujących na polskich uczelniach ekspertów w dziedzinie psychologii, seksuologii i psychiatrii, zrzeszonych w stowarzyszeniach i zespołach badawczych, których działalność pozwala na pozyskanie aktualnej wiedzy na temat orientacji seksualnej.
Światowe Stowarzyszenie Psychiatryczne. Międzynarodowa organizacja towarzystw psychiatrycznych zaprzecza terapii leczenia homoseksualnej.
Mówią: "Nie ma żadnych naukowych dowodów na to, że orientację seksualną można zmienić. Co więcej, tak zwane terapie leczenia homoseksualizmu mogą stworzyć środowisko, w którym rozwijają się uprzedzenia i dyskryminacja, i mogą być potencjalnie szkodliwe. Terapia jest po prostu całkowicie nieetyczna.
American Medical Association - AMA zdyskwalifikowała terapię leczenia homoseksualizmu. Rezolucja przyjęta przez AMA "sprzeciwia się stosowaniu terapii" reparatywnej dla orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej".
Służby medyczne odpowiednik Polskiego NFZ - NHS England i NHS Scotland podpisały w Wielkiej Brytanii protokół ustaleń w sprawie terapii leczenia homoseksualizmu, zaprzeczyli jej.
Mówią: "Praktyka terapii, zarówno w odniesieniu do orientacji seksualnej, jak i tożsamości płciowej, jest nieetyczna i potencjalnie szkodliwa".
Pan American Health Organization. Organ Organizacji Narodów Zjednoczonych, który obejmuje 35 państw członkowskich, nie zgadza się na terapię leczenia homoseksualizmu.
Mówią: "Pracownicy służby zdrowia, którzy oferują" terapie reparatywną; dostosują się do uprzedzeń społecznych i odzwierciedlają naukę ignorancję w sprawach seksualności i zdrowia seksualnego."
Międzynarodowe Towarzystwo Pielęgniarek Psychiatryczno-Psychiatrycznych - ISPN ostrzegają, że [potencjalne szkody] z terapii konwersji "obejmują lęk, depresję, unikanie intymności, dysfunkcję seksualną, PTSD, utratę pewności siebie i poczucie własnej skuteczności, wstyd/poczucie winy, zachowania autodestruktywne i samobójstwo.
"Międzynarodowe Stowarzyszenie Pielęgniarek Psychiatryczno-Psychiatrycznych (ISPN) uważają, potrzeba zwiększenia świadomości i uwagi na potencjalne zagrożenie, jakie jest terapia reparatywna stwarza dla zdrowia i dobrego samopoczucia osób homoseksualny i biseksualny.
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne sprzeciwia się leczeniu homoseksualizmu. "Zalecają, aby etyka praktykujący lekarzy powstrzymali się od prób zmiany orientacji seksualnej, pamiętając o medycznym przykazaniu po pierwsze, nie szkodzić."
APA zauważa, że "ostatnio nagłośnione wysiłki mające na celu repatologizacji homoseksualizmu poprzez twierdzenie, że można ją wyleczyć, często są kierowane nie przez rygorystyczne badania naukowe lub psychiatryczne, ale przez siły religijne i polityczne sprzeciwiające się pełnym prawom obywatelskim dla homoseksualnych".
Tak samo wiele inny krajów towarzystw psychologiczne sprzeciwiają się leczeniu homoseksualizmu miedzy innymi Australijskie Towarzystwo Psychologiczne, Norweskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, Brazylijska Federalna Rada Psychologii, Indyjskie Stowarzyszenie Psychiatryczne, Libańskie Towarzystwo Psychiatryczne, Południowoafrykańskie Towarzystwo Psychiatrów, Krajowe Stowarzyszenie Psychologów Szkolnych, Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, American School Counsellor Association, Amerykańskie Stowarzyszenie na rzecz małżeństwa i terapii rodzinnej, American Counselling Association, Krajowe Stowarzyszenie Pracowników Socjalnych, Amerykańska Akademia Pediatrii, Kanadyjskie Towarzystwo Psychologiczne, Agencja zdrowia publicznego Kanady, Brytyjska Rada Psychoterapii, Brytyjskie Stowarzyszenie Poradnictwa i Psychoterapii, Brytyjskie Towarzystwo Psychologiczne, Brytyjska Rada Psychoanalityczna, The Royal College of Psychiatrists, Brytyjskie Stowarzyszenie Psychoterapii Behawioralnych i Poznawczych, National Counselling Society, American Academy of Physician Assistants, Amerykańskie Stowarzyszenie Pedagogów Seksualności, Doradców i Terapeutów, Amerykańska Federacja Nauczycieli, American College of Physicians, American Bar Association.
Nawet Stowarzyszenie doradców chrześcijańskich, ACC, profesjonalna grupa psychologów i psychiatrów, które reprezentuje doradców chrześcijańskich i ułatwia poradnictwo wysokiej jakości w Wielkiej Brytanii, zaprzeczyło terapii leczenia homoseksualizmu.
Kościół anglikański - Synod generalny Kościoła przyjął wniosek, który stwierdza: "terapia konwersji jest potępiana przez profesjonalistów jako szkodliwa dla osób LGBT, ponieważ opiera się na błędnym przekonaniu, że bycie osobą LGBT jest złe.
"Prowadzi to do nasilenia problemów ze zdrowiem psychicznym społeczności LGBT z powodu stygmatyzacji. "Biorąc pod uwagę, że wielu praktykujących taką terapie jest niemedycznie wyszkolonych przywódców religijnych, konieczne jest, aby Kościół anglikański jednoznacznie potępiał takie szkodliwe praktyki".
Kościół Anglii nawet wezwał władze do zakazania terapii mających na celu zmianę orientacji seksualnej. Przedstawiciele Kościoła potępili też takie praktyki jako "nieetyczne" i "potencjalnie groźne".
Nie który krajach taki jak na Malcie i Szwajcarii zakazali takiej praktyki, która została zakazana także na nieletnich osobach w dziewięciu stanach USA: New Jersey, Kalifornia, Oregon, Illinois, Vermont, Nowy Meksyk, Connecticut, Rhode Island i Nevada oraz Dystrykt Kolumbii. (PinkNews)
Dominik miał problemy z zaakceptowaniem siebie. Zaczął szukać pomocy psychoterapeuty. Niestety, okazało się, że metoda pracy specjalistki na którą trafił polegała na….”leczeniu” homoseksualizmu. Resztę tej smutnej historii publikuje Newsweek Polska.
Katolicka terapia wpędziła mnie w chore myślenie o sobie. Dała mi fałszywą nadzieję, że mogę założyć rodzinę i żyć jak mężczyzna hetero – opowiada Tomasz Puła, który przez rok uczestniczył w krakowskiej grupie wsparcia dla gejów. Terapia miała „wyleczyć” go z homoseksualizmu. Dziś ostrzega innych - Newsweek.
National Center for Lesbian Rights napisali list publicznych z dziewięcioma byłymi przywódcami ruchu tak zwane "ex-gay", w którzy ujawniają prawdę o tzw terapii konwersji.
W pewnym momencie, byliśmy nie tylko głęboko zaangażowani w ruch "ex-gay", byliśmy założycielami, przywódcami i organizatorami. Ponad pół wieku doświadczenia, więc niewielu ludzi ma tyle wiedzę na temat nieskuteczności i szkodliwości terapii leczenia homoseksualizmu. Wiemy z pierwszej ręki co to jest emocjonalne i duchowe szkody może spowodować, zwłaszcza dla nastolatków LGBT. My lepiej wiemy. My kiedyś wierzyliśmy, że orientacja seksualna lub tożsamość płciowa jest wyborem i można zmienić. Patrząc wstecz, nauczano nas, że nasza orientacja można poprawić. Mówiono nam, że bycie LGBT jest złe, chore, grzeszne, jest przeciwko Bogu.
Odzyskiwanie życie po terapii leczenia z homoseksualizmu jest trudne. Niektórzy na zawsze zranieni emocjonalnie. Terapia wzmacnia homofobie, lęk, poczucie winy i depresję. To prowadzi do wstrętu do siebie i emocjonalnej i psychicznej krzywdy, gdy zmiana nie udaję się. Niestety, wielu wybiera samobójstwo wskutek terapii nie udanej. W związku z tym, teraz jesteśmy zjednoczeni w naszym przekonaniu, terapia jest zarówno nieefektywna i szkodliwa. Potępiamy próby zmiany orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej. Upominamy rodzicom żeby kochać i akceptować swoje LGBT dzieci. Błagamy kościół zaakceptować, przyjąć osób LGBT z pełnej równości i integracji.
Stacja amerykańska ABC program 20/20 badała dotyczące tak zwane terapii leczenia homoseksualizmu. Jak się leczy w przeszłości miedzy innymi po przez kastrację chemiczną, terapię hormonalną, terapię elektrowstrząsami, stosowanie leków wywołujących nudności i masturbację.
Mimo praktyka została zakazana w Kalifornii, Oregon, w stanie New Jersey, Vermont, Illinois i Waszyngtonie 20/20 raport ujawnia, że wiele oszołomów nadal wmawia i leczy homoseksualizm.
ABC raport pokazuje również program terapii konwersji w Alabamie, w którym chrześcijańscy oszołomy wielu zostało skazanych za molestowanie dzieci oraz zarzuty pobicia nastolatków, którzy stawiali opór nie chcieli się wyleczyć z orientacji.
Miedzy innymi Peter Sprigg z Family Research Council (FRC) powiedział dla ABC News, że Trump pomoże wreszcie będzie można jawnie leczyć homoseksualizm i obali prawa zakazujące leczenia orientacji. (Towleroad)
Nawet czołowy przywódca organizacji od leczenia homoseksualizmu Alan Chambers twórca Exodus International, przyznał że jest nadal homoseksualistą. Nie można zostać wyleczony to co mówił wcześniej było bzdurami i przeprasza osób homoseksualny.
Terapia Przemiany jest uznawana za nieefektywną, szkodliwą i potencjalnie zabójczą. W tym reportażu, VICE dostał wyłączny dostęp do jednej z setek Terapii Przemian w USA. Podczas programu „Podróży do męskości" uczestnicy płacą ponad 600$ by uczestniczyć co weekend w zajęciach, które ponoć mają im pomóc przezwyciężyć ich orientację seksualną.
Vice reporter spotyka się z inicjatorem Terapii Przemiany dr. Josephem Nicolosi, który pomimo zakazu prowadzi leczenie małoletnich w stanie Kalifornia. Dziennikarz stara się też zbadać, jak wygląda kontrowersyjna walka o legalizację indywidualnej Terapii Przemiany dla niepełnoletnich. Wybraliśmy się też na coroczną konferencję społeczności gejowsko-katolickiej, by porozmawiać z dawnymi liderami „ex-gejów", m.in. Johna Smida z „Love in Action".
Dr Robert Spitzer który wycofał swoje badania że można leczyć homoseksualizm, ale wielu do tej pory używają jego badania wmawiają że są aktualne.
Richard Cohen, człowiek który leczy poprzez przytulanie, czy naprawdę nikt nie widzi coś tu nienormalnego. On wykorzystuje pacjentów, nie może jawnie przytulać się do faceta, to stworzył pod przykrywką terapie przytulenie cie wyleczy z homoseksualizmu. To po prostu jest molestowanie seksualnie.
Brian Nesbitt wychował się w religijnym domu. Poszedł do NARTH żeby zostać wyleczony z homoseksualizmu, terapeuta Chris Austin który go leczył, co później z tym terapeutą stało się został skazany za seksualne wykorzystywanie klientów to tak się leczy homoseksualizm poprzez wykorzystanie seksualne.
Brent Almond, ostrzega przed "leczeniem homoseksualizmu" opowiada swoją historie:
Matka z PFLAG ostrzega przed grupami które leczą homoseksualizm, mówi oni dzielą rodzinę, doprowadzają do samobójstwa osób homoseksualny.
Inne ofiary leczenia homoseksualizmu opowiadają o sobie i doświadczenia z leczeniem homoseksualizmu.
Ekwadorska artystka odkrywa sekrety kliniki leczącej homoseksualizm. Za pośrednictwem jej projektu można oglądać zapis brutalnej codzienności panującej w tego typu ośrodkach.
Paola Peredes, ekwadorska fotografka znana wcześniej z serii zdjęć 'Unveiled', w których dokumentowała moment informowania rodziców o swojej homoseksualnej orientacji, tym razem zabiera nas do kliniki leczącej homoseksualizm. Jej ostatni projekt – 'Until You Change' – to zapis brutalnych wydarzeń, jakie codziennie rozgrywają się w tego typu placówkach.
Z opisu Peredes wyłania się mroczna strona ekwadorskich klinik. Odbywające się tam terapie przeprowadzane są w drastyczny i brutalny sposób. Autorka wspomina o kobietach, które w ramach leczenia były wielokrotnie bite, gwałcone i odurzane różnego rodzaju narkotykami. Dużo uwagi poświęca się również tradycyjnej roli, jaką dana płeć powinna odgrywać w społeczeństwie, dlatego codziennie każda z przebywających w ośrodku kobiet poświęca kilka godzin na sprzątanie. Odbywa się ono zazwyczaj w towarzystwie kontrolera, który dokładnie sprawdza, czy polecanie zostało wykonane prawidłowo – w przeciwnym wypadku głowa kobiety zostaje umieszczona w muszli klozetowej.
Peredes w swoim projekcie zwraca uwagę na tragiczną sytuację ekwadorskich homoseksualistów, jednak jak podkreśla, równie drastyczne metody leczenia stosowane są również w innych częściach Ameryki Południowej, USA czy nawet w Europie.
W samym Ekwadorze istnieje ponad 200 ośrodków terapeutycznych. Choć funkcjonują one jako ośrodki dla narkomanów czy alkoholików każdego dnia nielegalnie i często bez zgody pacjenta prowadzą terapie mającą na celu wyleczenie z homoseksualizmu i transseksualizmu. Leczenie w zamkniętym ośrodku trwa od kilku do nawet kilkunastu miesięcy. (fpiec.pl)
Wielokrotnie mówiłem leczenie homoseksualizmu jest jak zły dotyk, boli przez całe życie. Leczenie homoseksualizmu jest jak pedofilia, ktoś po przez poniżanie, bicie, gwałt leczy to powinno być karalne, a mamy np w Polsce pewna organizacja dostaje nagrodę od rządu.
Czy to normalne, jest tysiące afer jak się leczy homoseksualizm i do tej pory akceptuje się i mówi brednie wmawia homoseksualizm jest chorobą. Jeszcze rodzic który wysyła swoje dziecko na taką terapie jest normalny? Jak można być rodzicem i zgadzać się żeby własną córka była gwałcona żeby ją leczyć.
Jeśli Wy, albo ktoś z Waszego otoczenia potrzebuje wsparcia lub przechodzi trudne chwile, nie wahajcie się dzwonić na nasz Telefon Zaufania: (22) 628 52 22 lub napiszcie maila: poradnictwo@lambdawarszawa.org. Nasze telefonistki i nasi telefoniści czekają na wasze telefony od poniedziałku do piątku w godz. 18:00 – 21:00. Możecie też zapisać się na bezpłatne poradnictwo psychologiczne albo do grupy wsparcia. Albo jesteś wierzący i masz problem akceptacją można znaleźć na stronie Wiary i Tęczy.
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz