Przemek Manasterski: "Niech spojrzy w oczy takiemu gejowi jak ja "

Pani dyrektor - mówiłem na pogotowiu - proszę mnie potraktować po ludzku, chcę się dowiedzieć, jak umarł, nikomu to nie zaszkodzi. Ja go kochałem. Była jak skała - opowiada Przemek Manasterski

Piotr Pacewicz: W wyborczą niedzielę o świcie na krakowskiej ulicy zginął pański partner.

Przemek Manasterski: Wojtka uderzył samochód. Podobno wszedł na pasy na czerwonym świetle, odrzuciło go daleko. Nie to, że mam żal do Boga, ale

Długo byliście razem?

- Poznaliśmy się w styczniu. Jakby dwie połówki jabłka się odnalazły.

Cytuje pan Platona.

- My naprawdę odnaleźliśmy to, czego szukaliśmy. Wojtek pracował na Śląsku jako ochroniarz, miał 30 lat. Od marca mieszkaliśmy w moim mieszkaniu w Krakowie. Mam 44 lata, wykształcenie muzyczne, otworzyłem właśnie klub. To była taka radość, robić coś wspólnie. Wojtek mi pomagał.

To raczej pan go wspierał.

- Rok temu miałem udar mózgu, do dziś mam niedowład nogi i ręki. Wojtek robił to, czego ja nie mogę. Widać było, że kocha mnie nieprzytomnie. To był taki dobry związek. Jeden za drugiego skoczyłby w ogień.

Jak się do siebie zwracaliście?

- On do mnie misiu, a ja - skarbie, najczęściej.

Jak się pan dowiedział o wypadku?

- W sobotę Wojtek został dłużej w klubie. Nie wrócił na noc. Rano zadzwoniła siostra Wojtka, że była policja u ojca. Że Wojtek nie żyje. Zadzwoniłem na policję. Wyjaśniłem, że mój partner zginął. Niczego nie powiedzą, bo nie jestem spokrewniony. Tylko potwierdzili, że był jakiś wypadek.

Poszedłem na pogotowie. Błagałem panią dyrektor, by mnie skontaktowała z lekarzem, który był na miejscu. Proszę mnie potraktować po ludzku - mówiłem - chcę się dowiedzieć, jak umarł, nikomu nie powiem, nikomu to nie zaszkodzi. Ja go kochałem. Była jak skała: "Nie mogę udzielić informacji". - Życzę pani, żeby się znalazła w takiej sytuacji, poczuła to, co ja - powiedziałem. W kostnicy znalazłem dobrego człowieka. Nie mógł mnie wpuścić, ale powiedział, że Wojtek jest po sekcji i wygląda dobrze.

Przyjechały siostry Wojtka odebrać jego dowód, bez tego niczego nie można załatwić. Już wszystko przygotowałem, znajoma prowadzi zakład pogrzebowy. Wybrałem ubranie.

Poszedłem na policję z siostrami. Ale aspirantka, która opowiedziała o wypadku, wyrzuciła mnie z pokoju. Chociaż siostry tłumaczyły, że byłem partnerem Wojtka.

Pan ma z jego rodziną dobre relacje.

- Chwała Bogu na wysokości. Na klepsydrze napisali, że umarł "nasz ukochany syn, brat i przyjaciel". We wtorek go zobaczyłem w trumnie, całowałem po czole, był taki zimny, taki żaden. W dłoń włożyłem mu płytę Górniak, prezent urodzinowy. Gdyby nie pomoc sióstr, już bym go nie zobaczył. Nie mam prawa. Nasza miłość, związek, moja rozpacz - to wszystko się nie liczy. Wpadasz w taką studnię.

A gdyby rodzina Wojtka nas nie akceptowała? Mógłbym ewentualnie przyjść na pogrzeb, stanąć z boku.

A gdyby Wojtek był w szpitalu nieprzytomny? Toby mnie do niego nie dopuścili. Ale ja bym się dostał, przekupiłbym wszystkich.

A gdybym to ja zginął? Wojtek nic by nie odziedziczył. Mieszkanie, samochód, konto - wszystko by przepadło. Choć jestem pewien, że moja wspaniała mama, lekarka, pozwoliłaby dalej mieszkać u nas Wojtkowi.

Chciałem postawić Wojtkowi świeczkę tam, gdzie zginął. Siostry nie pamiętały adresu. Na policji nawet tego mi nie powiedzieli. Znajomy taksówkarz obdzwonił korporacje. Ktoś widział wypadek, ciało Wojtka przykryte płachtą.

Obaj kandydaci na prezydenta mówili w debacie, że nie podpisaliby ustawy o związkach partnerskich. Według Kaczyńskiego takie związki to łamanie konstytucji.

- Na niego nie ma co liczyć. To, co on mówi o gejach albo o in vitro To człowiek uwikłany, sfrustrowany, nienawidzi ludzi.

Komorowski nie był wiele lepszy: żadna ustawa nie jest potrzebna, wystarczy obecne prawo. Potem coś dodał, że jeśli nie jest możliwa opieka w szpitalu, to może by należało...

- Łatwo tak gadać, jak się ma pięcioro dzieci i żonę. Ale ludzie są w różnych związkach, heterycy też często bez ślubu. Trzeba się pochylić nad wszystkimi. Chętnie bym się spotkał twarzą w twarz z Komorowskim i zapytał: "A co by pan zrobił w mojej sytuacji? Jakby się pan czuł?". I żeby popatrzył w oczy takiemu gejowi jak ja.

Prof. Wiktor Osiatyński powtarza, że mniejszości nie mogą już liczyć na solidarność, że większość uzna ich prawa tylko wtedy, gdy będą o nie walczyć.

- Najpierw pokornie prosiłem, by się czegoś dowiedzieć, zobaczyć go, pochować. Teraz ogarnia mnie wściekłość. Wojtkowi życia nie wrócę, ale chciałbym, żeby nikt nigdy czegoś takiego nie przeżył. Tu nie chodzi o żadną adopcję dzieci, ale o rejestrację związku partnerskiego! Przecież płacę podatki. Państwo powinno otaczać opieką także mnie. A nie traktować jak obywatela drugiej kategorii.

Prawa, których nie mają pary homoseksualne:

- do informacji o stanie zdrowia i podejmowania decyzji o leczeniu partnera/ki

- do adopcji dziecka po zmarłym.

- do wspólnego opodatkowania

- do objęcia bezrobotnego/ej partnera/ki ubezpieczeniem zdrowotnym

- do renty rodzinnej lub emerytury po zmarłym partnerze/rce

- do dziedziczenia ustawowego (mieszkania, samochodu itd.) i zaliczenia partnera(ki) do I grupy spadkowej (partnerzy mogą dziedziczyć tylko na mocy testamentu, płacąc najwyższe podatki i podlegając tzw. zachówkowi krewnym zmarłego)

- do "dziedziczenia" prawa do lokalu komunalnego na zasadzie "osoby, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą"

- do ubiegania się o członkostwo w spółdzielni i ustanowienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego po zmarłym

- do dysponowania wkładem pieniężnym na rachunku bankowym zmarłego (tak jak małżonkowie: kwota do 20-krotnego przeciętnego wynagrodzenia może być wypłacona i nie wchodzi do masy spadkowej)

- do odmowy składania zeznań w procesie karnym i postępowaniu podatkowym, administracyjnym i cywilnym, gdyby mogły one obciążyć partnera

- do pochowania zmarłego partnera (zmarłej partnerki)

ps. Politycy którzy mówią że nie potrzeba związków partnerski, można załatwić inaczej np prze notariusza. Nie znają się życie jest inaczej jak Przemek i inni nas gejów i lesbijek, ma problemy nie może odwiedzić partnera/partnerkę w szpitalu, po śmierci najczęściej tak jest że rodzina robi co chcę nie słucha co partner/partnerka ma do mówienia, zabiera rodzina wszystko, łatwo mówić polityką po nigdy nie doświadczyli nienawiści, jak jest ustawa przygotowana już nie podoba się nawet większość środowiska, najbardziej zapis o dzieciach że osoby które maja dzieci z inny związków, żeby po śmierci ich czy razie potrzeby odebrać ich od szkoły czy iść do szkoły, żeby partner/partnerka mogli mieć prawo. Nie mówi tu o adopcji tylko o własnych dzieciach, gdy coś się stanie dzieci mogą iść do domu dziecka, kłótnie z rodzinami, ten zapis ma też pomóc najbardziej dzieciom, każdy zapis jest ważny, pomaga też nie można wyrzucać i dyskryminować ty osób którzy mają dzieci, jest ustawa związki partnerskie dla każdego LGBT ruchu, nie ważne że osoby homoseksualne mają dzieci, kolor skóry inny czy inną religią wierzą. W polsce i też środowisku LGBT chcą wszystko jednakowe białe, katolickie..., ale tak nie jest będziemy postępować dyskryminować inny do będziemy jak faszyści jedna rasa..., każdy jest nas inny, Bóg nas taki stworzył inny żeby szacunek mieć, ale widać inni nie potrawą szanować tylko poniżać. Bóg zwami, odmienią wam serca.

Gazeta wyborcza