Darius Blog: Słowo Boże na Wielkanocną niedziele - Debata na temat Fiducia Supplicans, Chrześcijanie LGBT, Nabożeństwa Wielkiejnocy ...

niedziela, 31 marca 2024

Słowo Boże na Wielkanocną niedziele - Debata na temat Fiducia Supplicans, Chrześcijanie LGBT, Nabożeństwa Wielkiejnocy ...

Z okazji Wielkanocy pragnę przesłać najserdeczniejsze życzenia wszystkim członkom społeczności LGBT+ oraz ich bliskim.

Niech te Święta będą dla Was czasem radości, nadziei i miłości, niezależnie od tego, jaką drogę życiową wyznaczycie. Niech będą one pełne akceptacji, zrozumienia i wsparcia od najbliższych oraz całego otoczenia.

Wierzę, że każdy z nas zasługuje na prawo do szczęścia, równości i pełnego akceptowania siebie. Niech ta Wielkanoc będzie dla Was czasem, który przyniesie nowe nadzieje, spełnienie marzeń i jeszcze większą siłę w dążeniu do równości i sprawiedliwości dla wszystkich.

Życzę Wam wesołych i radosnych Świąt Wielkanocnych, pełnych miłości, ciepła oraz wyjątkowych chwil spędzonych w gronie najbliższych. Niech Wielkanoc przyniesie Wam wiele pozytywnych emocji oraz wzmacniających więzi z tymi, których kochacie. Wesołych Świąt!

Debata na temat Fiducia Supplicans, deklaracji Watykanu pozwalającej na udzielanie błogosławieństw dla par, skłoniła jedną z katoliczek LGBTQ+ do refleksji nie tylko nad miłością osób tej samej płci, lecz także nad wszystkimi formami miłości, które nie są w pełni akceptowane przez Kościół – i jak wielkim błogosławieństwem są.

Yunuen Trujillo, autorka i liderka w dziedzinie pracy z osobami LGBTQ+, opowiedziała się na temat swoich refleksji na temat miłości i relacji w kontekście Fiducia Supplicans. W artykule opublikowanym w U.S. Catholic pisze:

"W pewnych kręgach w Kościele katolickim małżeństwo i prokreacja często są używane jako symbol podporządkowania się regułom, sposobem określania, kto jest wewnątrz, a kto na zewnątrz. To często sprawia, że wielu kochających katolików wydaje się być poza społecznością, która jest ich kościołem: pary, które są sakramentalnie poślubione, ale nie decydują się mieć dzieci, pary, które mają dzieci, ale nie decydują się na sakramentalne małżeństwo, samotne matki oraz zarówno heteroseksualne, jak i homoseksualne pary, które fizycznie nie mogą mieć dzieci, że wymienię tylko kilka. . .

"Często praktykujemy niepełne formy miłości, ale w jej najdoskonalszym stadium miłość prowadzi do kompletności. Związek napędzany miłością to związek, który dodaje; nie odejmuje."

Trujillo odnosi się bardziej szczegółowo do deklaracji błogosławieństw, która, jak zauważa, nie zmienia nauki Kościoła na temat małżeństwa i narzuca pewne ograniczenia co do tego, jakie błogosławieństwo może obejmować parę LGBTQ+. Niemniej jednak, nawet pomimo tych ograniczeń, Trujillo zauważa, że "niektórzy katolicy wydają się być zdumieni tą możliwością." Stawia ona wyzwanie sceptykom, a nawet całemu Kościołowi, że Fiducia Supplicans dotyczy nie tylko sposobu, w jaki Kościół może błogosławić "nieregularne" pary, lecz jak Kościół może postrzegać takie pary jako same w sobie błogosławieństwo. Kończy swoje rozważania słowami:

"Ta otwartość na błogosławieństwo jest uznanie istnienia miłości w tak zwanych 'nieregularny związkach' i zaproszeniem dla nas wszystkich do refleksji nad tym, w jaki sposób te związki już wzbogacają nasz Kościół.

"Nie mam wątpliwości, że związek taki, jak ten przedstawiony w filmie 'Spacer po niebie', jest święty. Podobnie, nie mam wątpliwości, że zaangażowane i kochające związki katolików LGBTQ, a także innych heteroseksualnych katolików w związkach cywilnych lub bez dzieci i błogosławieństwem samym w sobie. Duch Święty wzywa nas, abyśmy rozważali, w jaki sposób są one błogosławieństwem dla Kościoła i w konsekwencji, abyśmy i my błogosławili je w zamian." -New Ways Ministry.

Wiele wierzących osób LGBT+ doświadcza duchowej bezdomności. Kościół stosuje wobec nich systemową przemoc – mówi Marcin Dzierżanowski, autor książki „To także nasz Chrystus. Rozmowy z chrześcijanami LGBT”, współzałożyciel Fundacji Wiara i Tęcza.

Marcin Dzierżanowski: W wolnym kraju każdy może krytykować to, co chce. Ale abp Wojda wezwał do protestu przeciwko Marszowi Równości w Białymstoku, co skończyło się brutalnymi zamieszkami na ulicach miasta. Później jedna z białostockich parafii na swojej stronie internetowej dziękowała tym, którzy „sprzeciwili się demoralizacji”. Tak więc Kościół białostocki miał swój udział w tamtych wydarzeniach, a ich ofiary obciążają sumienie abpa Wojdy. To, że polscy biskupi postanowili, że będzie stał na ich czele, świadczy o kompletnym zdemoralizowaniu Episkopatu.

Sam długo myślałem, że krzywdy, jakich osoby LGBT+ doznają od Kościoła, to kwestia poszczególnych homofobicznych księży czy biskupów, którzy muszą poznać nasze historie, zrozumieć swoje błędy. To było naiwne. Przemoc wobec osób LGBT+ wryta jest w działalność tej instytucji. Położenia osób nieheteronormatywnych w Kościele nie zmieni się bez zmian w nauczaniu. Samo podejście duszpasterskie, zmiana języka, to wszystko będzie jedynie pudrowaniem smutnej rzeczywistości (...) - Krytyka Polityczna.

Ślub jednopłciowy kościelny Zack Nyein i Michael Waterson