Dzień z Allen Ginsberg

Allen Ginsberg, urodził się 3 czerwca 1926 w Newark w stanie New Jersey, zmarł 5 kwietnia 1997 roku w East Village, na Manhattanie w Nowym Jorku – jest amerykańskim poetą pochodzenia żydowskiego, aktorem, scenarzystą i działaczem społecznym, członek American Academy and Institute of Arts and Letters.

Jeden z najważniejszych twórców tzw. poezji konfesyjnej i lider ruchu artystycznego określanego jako Beat Generation. Był również znaczącą postacią kontrkultury amerykańskiej, już za życia owianą barwną legendą i otaczaną kultem. Stał się jedną z głównych postaci powieści Jacka Kerouaca W drodze.

Ginsberg był gejem. W 1954 roku poznał Petera Orlovskiego, z którym pozostał w związku przez prawie czterdzieści lat.

Peter Orlovsky też był amerykańskim poetą związany z ruchem Beat Generation. Urodzony w Nowym Jorku. Syn rosyjskiej pary – Olega i Kathariny Orlovskych. Dorastał w biedzie, w ostatniej klasie szkoły średniej musiał zrezygnować z dalszej nauki, by wspomóc zubożoną rodzinę. Podjął się wielu dorywczych zajęć, by ostatecznie rozpocząć stałą pracę w charakterze salowego w nowojorskim Creedmore State Mental Hospital.

Grudniem 1954 roku pracował jako model dla Roberta La Vigne'a w San Francisco; wówczas poznał Allena Ginsberga, który następnie został jego partnerem. Para spędziła razem blisko czterdzieści lat. Początkowo Orlovsky nie posiadał konkretnych aspiracji pisarskich, do pisania zachęcił go jednak jego partner Ginsberg podczas pobytu w Paryżu w roku 1957. Zmarł 30 maja 2010 r. na raka płuc.

Ginsberg rzeczywiście narażał się konserwatywnej Ameryce właściwie przez całe życie. W latach 40. związał się ze środowiskiem, które dało początek subkulturze bitników – artystów, wyrzutków, palących marihuanę fanów hot jazzu i bebopu, zwanych też hipstersami. W latach 60. uczestniczył w licznych protestach przeciw wojnie w Wietnamie. Potem włączył się w ruch ekologiczny oraz wspólnie z mnichami buddyjskimi założył Instytut Medytacji w Colorado. Nie przepuścił żadnej okazji, by dać wyraz swojej niechęci do politycznego i kulturalnego establishmentu. Nawet kiedy w 1979 r. został uroczyście mianowany członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury, nie pozostawił złudzeń co do niezmienności swojej radykalnej, anarchistycznej postawy i potwierdzał to w licznych wywiadach.

Przełamująca wszelkie – językowe, estetyczne, obyczajowe – konwencje poezja kontra strażnicy moralności, tradycji i dobrego smaku. Wolność ekspresji przeciw systemowi nakazów i zakazów. Poeta hipster przeciw bezdusznej cywilizacji prawa i porządku. Przeciw Molochowi. W „Skowycie” Moloch, imię biblijnego demona pożerającego niemowlęta, jest metaforą opresji. Z perspektywy naszych czasów to sądowe starcie sprawia wrażenie jakiejś groteski, ale film dość wiernie odtwarza klimat epoki wraz z niuansami, które go tworzą. Przede wszystkim pokazuje, że strażnicy społecznego i kulturowego status quo nic nie rozumieli ze zmian dokonujących się na ich oczach.

źródło wikipedia/Tygodnik Polityka

Tweet