Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych. A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce tu jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności». Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść». Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście mi je tutaj». Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci. Oto słowo Pańskie.
Liturgia niedzielna kościoła Metropolitan Community Church
Katedra Hope z Dallas zalicza się do LGBT friendly msza święta tydzień temu, plus spotkanie wtorkowe modlitewne
„W tym wydarzeniu możemy dostrzec trzy przesłania – powiedział Papież. – Pierwszym jest współczucie. Wobec rzeszy, która idzie za Nim i by tak rzec, nie daje mu spokoju, Jezus nie reaguje irytacją, nie mówi: «Ci ludzie mnie męczą». O nie! Odnosi się do nich ze współczuciem, bo wie, że ci ludzie szukają Go nie przez ciekawość, ale z potrzeby. Zwróćmy uwagę: współczucie, którego doświadcza Jezus nie jest zwykłą litością. To coś więcej! Oznacza współcierpienie, to znaczy utożsamienie się z boleścią drugiego, aż do wzięcia jej na siebie. Taki jest Jezus: cierpi wraz z nami i dla nas. A znakiem tego współczucia są liczne uzdrowienia, jakich dokonuje. Jezus uczy nas przedkładać potrzeby ubogich nad własne. Nasze wymagania, nawet słuszne, nigdy nie będą tak naglące, jak potrzeby ubogich, którzy nie mają niezbędnego minimum do życia”.
Ojciec Święty dodał, że często mówi się o ubogich, jednak potrzeba zdać sobie sprawę z owej realności ubóstwa, jakim jest głód czy niedostępność podstawowych rzeczy i usług dla tak wielu konkretnych ludzi. Drugie przesłanie dzisiejszej Ewangelii to dzielenie się. Franciszek zwrócił uwagę na kontrast między zachowaniem uczniów, którzy chcą się pozbyć kłopotu w postaci głodnych ludzi, a odpowiedzią Jezusa, który mówi wprost: „Wy dajcie im jeść”.
„Są to dwie różne reakcje, które odzwierciedlają dwa odmienne sposoby myślenia – zauważył Papież. – Uczniowie kalkulują według kategorii świata, że każdy powinien myśleć o sobie. Rozumują jak gdyby mówiąc: «Radźcie sobie jakoś sami». Jezus rozumuje w sposób Boży, który polega na dzieleniu się. A my ileż razy odwracamy się, by nie dostrzec potrzebujących braci! A to odwracanie wzroku to «grzeczny» sposób powiedzenia w białych rękawiczkach: «Radźcie sobie jakoś sami». Ale to nie jest Jezusowe, to jest egoizm. Gdyby odprawił lud, wielu pozostałoby bez jedzenia. Natomiast tych kilka chlebów i ryb połamanych i pobłogosławionych przez Boga starczyło dla wszystkich. I tu uwaga: Nie chodzi o jakąś magię, ale o znak! Znak wzywający do zawierzenia Bogu, opatrznościowemu Ojcu, który zapewnia nam nasz chleb powszedni, jeśli umiemy go dzielić jak bracia!”
„To widać po geście Jezusa, który «odmówił błogosławieństwo» zanim połamał chleby i rozdał ludowi – wyjaśnił Ojciec Święty. – Ten sam gest uczyni Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy ustanowi wieczystą pamiątkę swej odkupieńczej Ofiary. W Eucharystii Jezus nie daje jakiegoś tam chleba, ale chleb życia wiecznego, daje siebie samego, oddając się Ojcu ze względu na miłość do nas. I my powinniśmy iść na Eucharystię z tymi Jezusowymi uczuciami, czyli ze współczuciem i z tą Jezusową wolą dzielenia się. Kto idzie na Eucharystię bez współczucia dla potrzebujących i bez dzielenia się, ten nie poczuje się dobrze z Jezusem” - Radio Watykańskie.
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz