Mt 13, 1-9 Przypowieść o siewcy Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: «Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha».
Liturgia niedzielna kościoła Metropolitan Community Church CDN ...
Pastor Tanaka przed komisją senatu Nowego Jorku zeznaje dlaczego powinna terapia leczenia homoseksualizmu zakazana
Ciekawe kazanie z czerwca Kościoła Middle Church pastora Chada Tanaka
Główne rozważanie poprzedzające Anioł Pański Papież poświęcił, zgodnie ze zwyczajem, Ewangelii dzisiejszej niedzieli. Słyszymy w niej przypowieść o siewcy. Jezus nie tylko ją opowiada, ale również wyjaśnia jej alegoryczne znaczenie. Wskazuje na kolejne rodzaje przeszkód, jakie napotyka u ludzi głoszenie Królestwa Bożego, oraz owocność tego głoszenia, gdy spotka się ze zrozumieniem i przyjęciem.
„Przypowieść ta przemawia dziś do każdego z nas, tak jak przemawiała do słuchaczy Jezusa dwa tysiące lat temu – mówił Ojciec Święty. – Przypomina nam, że jesteśmy rolą, w którą Pan niestrudzenie rzuca ziarno swego Słowa i miłości. Z jakim nastawieniem Go przyjmujemy? I możemy zadać pytanie: Jakie jest nasze serce? Jaki teren ono przypomina: drogę, glebę kamienistą, krzak? To od nas zależy, by stać się glebą żyzną, bez cierni czy kamieni, ale starannie uprawianą, aby przyniosła dobre owoce dla nas i dla naszych braci. I dobrze jest pamiętać, że także my jesteśmy siewcami. Bóg sieje dobre ziarno. A tutaj możemy zadać sobie pytanie: Jaki rodzaj ziarna wychodzi z naszego serca, z naszych ust? Nasze słowa mogą uczynić wiele dobra, ale także wiele zła! Mogą uzdrawiać, ale i ranić. Mogą zachęcać, ale i przybijać. Zapamiętajcie, że liczy się nie to, co wchodzi, ale to, co wychodzi z ust i serca. Niech Matka Boża nauczy nas swoim przykładem, jak przyjmować Słowo, strzec go i czynić owocnym w nas i w innych” - Radio Watykańskie.
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz