"Było tak wiele wyjątkowych chwil": To jest historia o tym, jak Irlandia głosowała tak.Aby uczcić pierwszą rocznicę referendum w sprawie małżeństw osób tej samej płci, telewizja publiczna Irlandzka RTÉ wyprodukowała dokument podsumował nadzieje, obawy i najważniejsze święto w dniu, w którym Irlandia powiedziała "tak" dla równości małżeńskiej.
Dokument opowiada oczami tych, dla których to miało największe znaczenie - społeczność LGBT i ich rodzin. Emocjonalny dokument jak wielu walczyli nie tylko osoby LGBT całe ich rodziny, społeczność, przyjaciele jak zjednoczyli do walki żeby powiedzieli Irlandczycy "tak" dla równości małżeńskiej.
To nie było jak wiele referendum, ale pokazać społeczności że są ludźmi, powinni być szanowani i mieć równe prawa, osoby LGBT. Wiele osób wyszło z szaf, do swoi rodzin, przyjaciół, społeczności że mieszkają koło nich i chcą równe prawa i są po prostu ludźmi. Nie są jacyś grzesznikami, jak mawia kościół, ale są to twój brat, twoja siostra, syn, córka przyjaciel czy przyjaciółka.
Irlandia krótkim czasie z katolickiego bastionu, gdzie odgrywał tam rolę podobną co Kościół w Polsce. Jeszcze w latach 90 homoseksualizm był nie legalny i grożono wiezieniem - zrobili wielki skok w równość.
Irlandia w krótkim czasie w ponad 20 lat, więcej zrobiła niż Polska. Po my w Polsce i też LGBT, sami jesteśmy winni. To co mamy, głosowanie na homofobów nie pomaga, woleli głosować na PIS po rzekomo zemsta na PO, ale mogli głosować na Razem, Zjednoczona Lewica czy Nowoczesną dziś Polska byłaby inna i bliżej do równości, a my drogę zamiast na zachód to do Rosyjski standardów. Raport KPH i Lambdy Warszawy pokazuje to jest u nas gorzej.
Droga Irlandii w skrócie: W roku 2013 Minister Sprawiedliwości, Równości i Obrony, Irlandii Alan Shatter, nakazuje uznawanie małżeństw tej samej płci wykonywanych z poza Irlandii.
Irlandzkie pary tej samej płci gdzie ożenili się po za Irlandią będą podlegają tym samym regulacjom prawnym i te same prawom i obowiązkom, jak para, która zarejestrowała związek partnerski w Irlandii. Obejmuje prawa i obowiązki w stosunku do wspólnej własności, dziedziczenia, emerytur, czy rozwód. Były również traktowane w taki sam sposób, jak małżeństwa hetero w ramach podatku, opieki społecznej.
Irlandzkie prawo też wprost zakazuje aktów nienawiści ze względu na orientację seksualną. W 1996 roku umożliwili parom tej samej płci korzystanie z rządowych programów przeciwdziałania przemocy w rodzinie. W 2003 roku pary homoseksualne uzyskały prawo do wspólnego podróżowania (jako współmałżonkowie) na "licencji" jednego z partnerów.
W 2004 roku senator który jest też gejem David Norris zaproponował projekt ustawy legalizującej związków partnerski, które mogłyby być zawierane zarówno przez osoby tej samej jak i różnej płci. Ale nie doszedł do uchwalenia.
Kilka lat później dokładnie 24 czerwca 2008 roku rząd przedstawił projekt ustawy o związkach partnerskich. Ustawa, została przyjęta przez irlandzki parlament 1 lipca 2010 roku, weszła w życie 1 stycznia 2011 roku.
Według spisu powszechnego z roku 2011 w Irlandii żyje 4,042 par homoseksualnych mieszkających razem z tego najwięcej w stolicy Dublinie.
Wielki problem był dotyczące rodzin jednopłciowy. Irlandzkie prawo nie dawało możliwość wspólnej adopcji dziecka przez parę osób tej samej płci, nawet ani nie przewidowało możliwości uzyskania prawa do opieki nad dzieckiem jednego z partnerów/partnerki pozostających w związku jednopłciowym.
Ale walka w Irlandii do nie koniec jeszcze wiele spraw trzeba załatwić. Gay and Lesbian Equality Network (GLEN) badanie ich wykazało młodzież LGBT są cztery razy bardziej narażone na stres, lęk i depresja.
Dzięki też takim politykom jak David Norris, Katherine Zappone i Ann Louise Gilligan którzy byli pierwszymi homoseksualnymi ujawnieni politykami w Irlandii. Też wielu działaczy Irlandzki i odwaga walki o prawa tacy jak Tonie Walsh, Kieran Rose, Chris Robson, Edmund Lynch i Ailbhe Smith, ciężko pracowali niestrudzenie w czasach, gdy pojęcie dekryminalizacji homoseksualizmu wydawało się odległym marzeniem, nie mówiąc już o równości małżeńskiej. Zarówno Tonie Walsh, jak i Edmund Lynch byli zaangażowani w ostatnich latach stworzyli archiwum historii LGBT w Irlandii dla przyszłych pokoleń.
W Una Mullally w "The Division Continues", nieoceniona historia ruchu równości małżeństwa, opublikowanej kilka lat temu, jest fascynujący momentów, w którym Tonie Walsh widzi, że we wczesnych latach pięćdziesiątych walki o prawa: "Jestem pokoleniem, które dorastało z tą ideą, żeby rzeczywistość, żeby stosunki seksualne homoseksualne były legalne ... większość z nas nie myślało o szczególnie małżeństwa".
Wielu zaczęli walczyć to nie było łatwo, grożono im, wyzywano, grożono im więzieniem tylko są homoseksualny. Wiele osób zwłaszcza młodzi nie wyobrażają jak być nielegalny że za umówienie się z kimś to można było trawić do więzienia.
Sukces to nie tylko parady/marsze równości ale wyjść do najbliższy, pokazać że istniejemy już Milk o tym mówił wiele razy.
W najnowszym rządzie Irlandzka senator Katherine Zappone jest ministrem spraw dzieci i młodzieży i Leo Vadakar, który ujawnił się w ubiegłym roku, był ministrem zdrowia, później jako minister ochrony socjalnej. Obecnie jako premier Irlandii.
Z pierwszy małżeństw jednopłciowy w Irlandii
Tak było po referendum
Napisy po polsku
Chrześcijanie na rzecz małżeństw jednopłciowy w Irlandii, grupa wierny katolicki i protestancki utworzyli grupa Faith in Marriage Equality, na rzecz małżeństw jednopłciowy i równości dla LGBT w Irlandii.
Popieram małżeństwa jednopłciowe każdą cząstką mojego istnienia” – powiedział dziś Colin Farrell w wywiadzie dla kanału RTE One.
W Irlandii głos na rzecz jednopłciowy małżeństw na tak, urocza 5-letnia Ruby Corry, "Dwóch chłopców może wyjść za mąż, dwie dziewczynki mogą wziąć ślub. Miłość jest miłością". Jej mama jest dumna z swojej córki, mała żałuje że nie może głosować w referendum.
Dziewczynka ma więcej inteligencji i zdrowego rozsądku, niż większości naszych politycy, zwłaszcza tych homofoby w stylu księdza Oko.
Max Krzyzanowski były Ms Gay Europe i działacz LGBT Irlandii, który sam ma korzenie polskie.
**
Jedna ikon Irlandzkiego środowiska LGBT nie dawno skończyła 50 lat Panti Bliss
Homoseksualizm był nie legalny w Irlandii, aż do 1993 roku. Dwadzieścia dwa lata później, tym roku odbędzie głosowanie nad małżeństwami osób tej samej płci w referendum. John Boyne, autor książek, takich jak "Chłopiec z pasiastej piżamie" rozmowie dla Xtra opowiada.
Zakończył podróż 5.000 km, przecinając linię pomiędzy Antigua, po 49 dni, 11 godzin, 37 minut na morzu. Zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej w 12 łodzi Talisker Whisky Atlantic Challenge.
Stał się również najszybszy samotnym zawodnikiem w historii wyścigu. Najszybszy Irlandczyk od wschodu do Zachodu, wcześniej był nim Sean McGowan, którzy ukończył swoją podróż w 118 dni w 2010 roku
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz