Ważą się losy niemieckiej telewizji dla homoseksualistów TiMM. Główny akcjonariusz kanału, spółka Deutsche Fernsehwerke GmbH znalazła się w tarapatach finansowych. 21 stycznia br., sąd rejonowy z siedzibą w berlińskiej dzielnicy Charlottenburg wszczął postępowanie upadłościowe wobec majątku spółki. TiMM w FTA nadaje z satelity Astra 1L (19,2E).
We wrześniu 2009r. weszli dwaj nowi inwestorzy - NRW.Bank i grupa medialna cine plus. Ponadto, telewizję cały czas wspiera kilku innych, mniejszych sponsorów, jednak to ciągle za mało. W ciągu najbliższych dni zapadnie decyzja, czy z powodu trudnej sytuacji finansowej głównego nadawcy, kanał TiMM nie przerwie emisji swojego programu. Dodam, że przekaz FTA prowadzony jest z satelity Astra 1L (19,2E), tp. 113 (12,633 GHz, pol. H, SR: 22000, FEC: 5/6; DVB-S/QPSK). Już wiadomo, że od 1 lutego stacja nie rozpocznie nadawać programu przez całą dobę.
Termin regularnego nadawania był wielokrotnie przekładany. Oficjalnie TiMM wystartował 1 listopada 2008 roku. Adresowany jest do ponad cztero milionowej społeczności gejowskiej w Niemczech. Kanał oferuje produkcje krajowe i zagraniczne, w skład których wchodzą filmy fabularne i dokumentalne, seriale, opery mydlane, programy reality-show i talk-show. Sporo pozycji tworzy główny akcjonariusz - Deutsche Fernsehwerke GmbH. [satkurier.pl]
Przyszłość kanałów dla mniejszości seksualny jest trudna większość ma problemy lub upadła lub nie powstała wcale. Podobnie było z włoską GAY TV ze względu na niskie dochody, zamknięto w 18 grudnia 2008. QTN przestał regularne nadawać w lutym 2006 wśród zarzutów miedzi innymi niekompetencja kierownictwa stacji i długi. PINK TV francuski, od jesieni 2007 roku, z powodu problemów finansowych, Pink TV emitowany jest tylko przez dwie godziny dziennie dzieli czas antenowy z kanałem erotycznym płatnym PINK X. Faze TV brytyjski wcale nie powstał z powodu finansowy i kłótni z operatorem cyfrowym. PrideVision TV kanada zmienił nazwę na OUT TV, jest pierwszym kanałem dla mniejszości seksualnej. OUT TV Holandia kablowy kanał dla LGBT w Holandii I też dostęp mają w Bergi. Gaysat.tv Australia mało wiadomo o niej, prawdopodobnie nie istnieje już i abonentów zostali oszukani. LOGO TV kanał związany z MTV network grupą nadaję w Ameryce, krótko był na dawany w Meksyku i Brazylii. W Hiszpani też mieli plan stworzenia kanału dla LGBT nie powstał. HERE! tv działa jako wideo na żądanie (VOD) w Ameryce jako premium kanał.
środa, 27 stycznia 2010
wtorek, 26 stycznia 2010
Znasz geja i nie donosisz? Tam mógłbyś za to siedzieć
Homoseksualizm w Ugandzie jest nielegalny. Zgodnie z obowiązującymi przepisami za współżycie homoseksualiści mogą trafić do więzienia nawet na 14 lat. Do tej pory nikogo nie skazano, niepokojący jest jednak fakt dyskusji nad ustawą zaostrzającą karę nawet do dożywocia. Innym kontrowersyjnym zapisem w proponowanej ustawie jest kara dla każdego, kto nie doniesie o wiadomym mu przypadku homoseksualizmu. [wp]
niedziela, 24 stycznia 2010
Boyzone wokalista Stephen Gately zmarł śmiercią naturalną
Sędzia na Majorce ustalił że z Boyzone wokalista Stephen Gately zmarł śmiercią naturalną oraz że alkohol i marihuana znalezione w jego organizmie nie przyczyniły się do śmierci.
"Śmierć z przyczyn naturalnych", sędzia Carmen Abrines napisano w oświadczeniu sądowym. "Nie było żadnych oznak przemocy."
Sekcji zwłok kilka tygodni temu też stwierdzono, że Gately cierpiał na nierozpoznaną chorobę serca, która zagęszczone były jego tętnice i spowodowały zatrzymanie akcji serca.
Gately zmarł w zeszłym roku podczas wakacji w Hiszpanii ze swoim partnerem Andy Cowles. Bułgarski model Georgi Dochev był z Cowles i Gately rano piosenkarz został znaleziony martwy. Później przyznał w wywiadzie że razem sypiali ze sobą od ponad dwóch lat.
ADVOCATE
"Śmierć z przyczyn naturalnych", sędzia Carmen Abrines napisano w oświadczeniu sądowym. "Nie było żadnych oznak przemocy."
Sekcji zwłok kilka tygodni temu też stwierdzono, że Gately cierpiał na nierozpoznaną chorobę serca, która zagęszczone były jego tętnice i spowodowały zatrzymanie akcji serca.
Gately zmarł w zeszłym roku podczas wakacji w Hiszpanii ze swoim partnerem Andy Cowles. Bułgarski model Georgi Dochev był z Cowles i Gately rano piosenkarz został znaleziony martwy. Później przyznał w wywiadzie że razem sypiali ze sobą od ponad dwóch lat.
ADVOCATE
sobota, 23 stycznia 2010
Senat Hawaje za związkami partnerskimi/14 striptizerzy aresztowani w Manili gejowskim klubie
Senat stanowy Hawai zatwierdził ustawę, która legalizuje związki partnerskie głosowanie 18 do 7 w piątek.
Jeśli uchwalona przez obie izby i komisje konferencji zostanie projekt ustawy uda się do Gubernator Linda Lingle. Chociaż może weto do ustawy, ustawodawca Demokratyczna większość może mieć dość głosów, aby zastąpić weto jak pisze AP.
"To szczególnie walczyć o ustawę HB 444 trwającą ca już ponad dwa lata, ale Jest to kolejny krok w dekady długiej walce o równouprawnienie, że tak wielu mieszkańców Hawajów starało się, "Alan Spector powiedział w oświadczeniu. "Droga ma długo i walka była emocjonalna, ale dziś jesteśmy o jeden krok bliżej do zapewnienia równych praw i obowiązków dla wszystkich Miłości pary Hawajskie i ich rodzin."
-------------
Nalot policji na gejowski bar w Manili aresztowano ponad 20 osóbNalot policji na gay bar w Manili aresztowano ponad 20 osób, w tym 14 mężczyzn, którzy zostali zatrzymani za rzekome wykonywanie aktów seksualnych na scenę i praca bez zezwolenia.
Policji nadinspektor Marcelo Reyes powiedział wideo został potajemnie nagrane w klubie. W jednym wideo, mężczyźni tańcom wykonują akty seksualne przed tłumem.
Policja aresztowała także "pięć osób wykonawców, kasjera oraz dwóch kelnerów." Podczas przesłuchania, policji powiedziała żaden z pracowników nie był w stanie dostarczyć odpowiednie zezwolenia i oraz że Klub działa bez licencji, a inni którzy zostali zatrzymani za rzekome wykonywanie aktów seksualnych na scenę i oraz bez zezwolenia.
Advocate
Jeśli uchwalona przez obie izby i komisje konferencji zostanie projekt ustawy uda się do Gubernator Linda Lingle. Chociaż może weto do ustawy, ustawodawca Demokratyczna większość może mieć dość głosów, aby zastąpić weto jak pisze AP.
"To szczególnie walczyć o ustawę HB 444 trwającą ca już ponad dwa lata, ale Jest to kolejny krok w dekady długiej walce o równouprawnienie, że tak wielu mieszkańców Hawajów starało się, "Alan Spector powiedział w oświadczeniu. "Droga ma długo i walka była emocjonalna, ale dziś jesteśmy o jeden krok bliżej do zapewnienia równych praw i obowiązków dla wszystkich Miłości pary Hawajskie i ich rodzin."
-------------
Nalot policji na gejowski bar w Manili aresztowano ponad 20 osóbNalot policji na gay bar w Manili aresztowano ponad 20 osób, w tym 14 mężczyzn, którzy zostali zatrzymani za rzekome wykonywanie aktów seksualnych na scenę i praca bez zezwolenia.
Policji nadinspektor Marcelo Reyes powiedział wideo został potajemnie nagrane w klubie. W jednym wideo, mężczyźni tańcom wykonują akty seksualne przed tłumem.
Policja aresztowała także "pięć osób wykonawców, kasjera oraz dwóch kelnerów." Podczas przesłuchania, policji powiedziała żaden z pracowników nie był w stanie dostarczyć odpowiednie zezwolenia i oraz że Klub działa bez licencji, a inni którzy zostali zatrzymani za rzekome wykonywanie aktów seksualnych na scenę i oraz bez zezwolenia.
Advocate
czwartek, 21 stycznia 2010
Obywatel Milk premiera telewizyjna już w niedziele
„Jestem Harvey Milk. I jestem tu aby Was zwerbować” rozpoczynał swoje przemówienia do tłumnie przybywającej na jego wiece publiki. Miał on w sobie niesamowitą siłę. Potrafił bowiem, w imię słusznej sprawy zjednać wszystkich, niezależnie od wiary, rasy czy orientacji seksualnej. Jego życie nie było jednak usłane różami. Często bywał w moralnej rozsypce. Zranił wielu ze swoich kochanków, a rozstania z nimi boleśnie przeżywał. Nie bał się mówić. Głośno wyrażał gniew i wielkie nadzieje. Nadzieje, nie tylko swoje, ale i tysięcy, a może milionów homoseksualnej części społeczeństwa amerykańskiego.
Harvey Bernard Milk (22 maja 1930-27 listopada 1978) był amerykańskim politykiem, pierwszym ujawnionym gejem pełniącym funkcję publiczną. Był członkiem San Francisco Board of Supervisors.
Milk przeniósł się z Nowego Jorku do San Francisco w 1972 roku na fali trwającej w latach 70. migracji gejów do dzielnicy Castro. Próbując wykorzystać rosnące polityczne i ekonomiczne znaczenie dzielnicy dla kwestii praw osób LGBT, bez sukcesu ubiegał się trzykrotnie o funkcję w radzie miasta. Jego spektakularne kampanie przysporzyły mu popularności, i ostatecznie zdobył stanowisko Supervisora dzięki szerszym zmianom społecznym, jakich miasto doświadczało w 1977 roku.
Milk pełnił tę funkcję przez 11 miesięcy, wprowadzając daleko idące zmiany dotyczące praw osób homoseksualnych w mieście. 27 listopada 1978 roku on i prezydent miasta George Moscone zostali zabici przez Dana White'a, innego urzędnika, który niedługo przed tym wydarzeniem zrezygnował z mandatu i chciał powrócić do pracy. Zabójstwo Milka i związane z nim dalsze wydarzenia uwidoczniły narastający konflikt między trendami liberalnymi a konserwatywnymi.
Pomimo krótkiej kariery politycznej, Milk stał się ikoną San Francisca i męczennikiem za prawa mniejszości seksualnych, jak twierdzi prof. Peter Novak z Uniwersytetu z San Francisco. W 2002 Milk został okrzyknięty najbardziej znanym i znaczącym otwartym gejem zaangażowanym w politykę Stanów Zjednoczonych. Pisarz John Cloud stwierdził, że po Milku wielu ludzi, zarówno hetero- jak i homoseksualnych, musiało przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości, w której otwarty gej nie musiał dłużej ukrywać swojej orientacji seksualnej i mógł osiągnąć sukces. [Wikipedia]
Obsypana nagrodami historia Harveya Milka – amerykańskiego działacza na rzecz równouprawnienia gejów i lesbijek, który w 1978 roku zginął z rąk konserwatysty. W roli głównej nagrodzony za tę kreację Oscarem Sean Penn.
HBO premiera 24-01 20:10
POWTÓRKI:
HBO 27-01 20:10
HBO 13-02 00:45
HBO 22-02 21:55
Harvey Bernard Milk (22 maja 1930-27 listopada 1978) był amerykańskim politykiem, pierwszym ujawnionym gejem pełniącym funkcję publiczną. Był członkiem San Francisco Board of Supervisors.
Milk przeniósł się z Nowego Jorku do San Francisco w 1972 roku na fali trwającej w latach 70. migracji gejów do dzielnicy Castro. Próbując wykorzystać rosnące polityczne i ekonomiczne znaczenie dzielnicy dla kwestii praw osób LGBT, bez sukcesu ubiegał się trzykrotnie o funkcję w radzie miasta. Jego spektakularne kampanie przysporzyły mu popularności, i ostatecznie zdobył stanowisko Supervisora dzięki szerszym zmianom społecznym, jakich miasto doświadczało w 1977 roku.
Milk pełnił tę funkcję przez 11 miesięcy, wprowadzając daleko idące zmiany dotyczące praw osób homoseksualnych w mieście. 27 listopada 1978 roku on i prezydent miasta George Moscone zostali zabici przez Dana White'a, innego urzędnika, który niedługo przed tym wydarzeniem zrezygnował z mandatu i chciał powrócić do pracy. Zabójstwo Milka i związane z nim dalsze wydarzenia uwidoczniły narastający konflikt między trendami liberalnymi a konserwatywnymi.
Pomimo krótkiej kariery politycznej, Milk stał się ikoną San Francisca i męczennikiem za prawa mniejszości seksualnych, jak twierdzi prof. Peter Novak z Uniwersytetu z San Francisco. W 2002 Milk został okrzyknięty najbardziej znanym i znaczącym otwartym gejem zaangażowanym w politykę Stanów Zjednoczonych. Pisarz John Cloud stwierdził, że po Milku wielu ludzi, zarówno hetero- jak i homoseksualnych, musiało przyzwyczaić się do nowej rzeczywistości, w której otwarty gej nie musiał dłużej ukrywać swojej orientacji seksualnej i mógł osiągnąć sukces. [Wikipedia]
Obsypana nagrodami historia Harveya Milka – amerykańskiego działacza na rzecz równouprawnienia gejów i lesbijek, który w 1978 roku zginął z rąk konserwatysty. W roli głównej nagrodzony za tę kreację Oscarem Sean Penn.
HBO premiera 24-01 20:10
POWTÓRKI:
HBO 27-01 20:10
HBO 13-02 00:45
HBO 22-02 21:55
środa, 20 stycznia 2010
Ślub Kacpra Kalina i Marcina Kutwina
Ślub Kacpra Kalina i Marcina Kutwina - jednych z założycieli Stowarzyszenia Grup Lambda
W poniedziałek, 18 stycznia 2010 r., w Urzędzie Miasta Toronto polscy obywatele - Kacper Kalin i Marcin Kutwin - jedni z założycieli Stowarzyszenia Grup Lambda i aktywiści Ośrodka "Rainbow" - organizacji, z których w 1997 roku powstała Lambda Warszawa - zawarli związek małżeński po 15 latach wspólnego życia i przeszło 21 latach przyjaźni.
Kacper był znanym aktywistą gejowsko-lesbijskim w Polsce, w latach 1988-1997. Był jednym z założycieli pierwszej oficjalnie zarejestrowanej organizacji gejów i lesbijek w Polsce, Stowarzyszenie Grup LAMBDA, a także jednej z pierwszych w Polsce organizacji wspierających osoby żyjące z HIV/AIDS - Stowarzyszenia 'Bądź z nami'. W latach 1994-1997 obydwaj byli liderami międzywyznaniowej Grupy Lesbijek i Gejów Chrześcijan w Warszawie (GLGCh), której spotkania odbywały się m.in. w Ośrodku Rainbow na Śniadeckich.
W 1997 roku wyjechali do Nowego Jorku, gdzie Kacper ukończył drugie magisterium z klinicznej pracy socjalnej w New York University (NYU). Tam spędzili w sumie jedną dekadę i tam byli zaangażowani m.in. w nowojorskiej organizacji - Polish and Polish-American Lesbians and Gays 'Together - Razem" oraz w innych lokalnych organizacjach. W latach 2006-2008 przebywali w Auckland, w Nowej Zelandii, a od sierpnia 2008 r. cieszą się rezydencją oraz równouprawnieniem w Kanadzie.
Kacprowi i Marcinowi życzymy szczęścia i miłości, i jeszcze raz dziękujemy za lata pracy na rzecz polskiej społeczności LGBT!
Lambda warszawa
W poniedziałek, 18 stycznia 2010 r., w Urzędzie Miasta Toronto polscy obywatele - Kacper Kalin i Marcin Kutwin - jedni z założycieli Stowarzyszenia Grup Lambda i aktywiści Ośrodka "Rainbow" - organizacji, z których w 1997 roku powstała Lambda Warszawa - zawarli związek małżeński po 15 latach wspólnego życia i przeszło 21 latach przyjaźni.
Kacper był znanym aktywistą gejowsko-lesbijskim w Polsce, w latach 1988-1997. Był jednym z założycieli pierwszej oficjalnie zarejestrowanej organizacji gejów i lesbijek w Polsce, Stowarzyszenie Grup LAMBDA, a także jednej z pierwszych w Polsce organizacji wspierających osoby żyjące z HIV/AIDS - Stowarzyszenia 'Bądź z nami'. W latach 1994-1997 obydwaj byli liderami międzywyznaniowej Grupy Lesbijek i Gejów Chrześcijan w Warszawie (GLGCh), której spotkania odbywały się m.in. w Ośrodku Rainbow na Śniadeckich.
W 1997 roku wyjechali do Nowego Jorku, gdzie Kacper ukończył drugie magisterium z klinicznej pracy socjalnej w New York University (NYU). Tam spędzili w sumie jedną dekadę i tam byli zaangażowani m.in. w nowojorskiej organizacji - Polish and Polish-American Lesbians and Gays 'Together - Razem" oraz w innych lokalnych organizacjach. W latach 2006-2008 przebywali w Auckland, w Nowej Zelandii, a od sierpnia 2008 r. cieszą się rezydencją oraz równouprawnieniem w Kanadzie.
Kacprowi i Marcinowi życzymy szczęścia i miłości, i jeszcze raz dziękujemy za lata pracy na rzecz polskiej społeczności LGBT!
Lambda warszawa
wtorek, 19 stycznia 2010
Nepal prawa w konstytucji dla LGBTI
Nepalu najnowsza konstytucja będzie pierwszym w Azji krajem, aby zagwarantować równe prawa dla mniejszości seksualnych, pisze Hindustan Times.
Nepal planowany jest projekt nowej konstytucji w maju. Obejmie ona antydyskryminacyjny ochronę dla lesbijek, transseksualistów gejów, i osób biseksualnych oraz interseksualnych obywateli.
"Prawo dla LGBTI zostało również opracowane w nowej konstytucji. Zapewnią one niedyskryminacji i odrębnych identyfikatorów obywatelstwa osób trzeciej płci ", Sunil Babu Pant, pierwszego geja w Nepalu powiedział dla gazety.
ADVOCATE
Nepal planowany jest projekt nowej konstytucji w maju. Obejmie ona antydyskryminacyjny ochronę dla lesbijek, transseksualistów gejów, i osób biseksualnych oraz interseksualnych obywateli.
"Prawo dla LGBTI zostało również opracowane w nowej konstytucji. Zapewnią one niedyskryminacji i odrębnych identyfikatorów obywatelstwa osób trzeciej płci ", Sunil Babu Pant, pierwszego geja w Nepalu powiedział dla gazety.
ADVOCATE
poniedziałek, 18 stycznia 2010
Gej para w Big Brother Niemieckim
W poniedziałek w Niemczech rozpoczęła się emisja 10. edycji Big Brothera. Wśród uczestników znaleźli się m.in. bezdomny, małżeństwo gejów zarażonych wirusem HIV oraz uczestniczka widowiska America’s Next Top Model.
W jubileuszowym sezonie programu bierze udział 12 zawodników: 6 kobiet i 6 mężczyzn. Kobiety i mężczyźni są od siebie odseparowani i aż do następnego tygodnia nie będą wiedzieć, że za ścianą znajdują się inni kandydaci do wygranej. Obecnie kobiety przebywają w sekretnym domu, a mężczyźni zajmują główny kompleks mieszkalny.
Nowa edycja widowiska wywołuje sporo kontrowersji. Już po pierwszym dniu trwania reality show, program opuścił jeden z uczestników – 41-letni Horst. Jak się okazało, mężczyzna miał problem, iż musi mieszkać pod jednym dachem z 45-letnim Carlosem i 42-letnim Haraldem – parą gejów zakażonych wirusem HIV.
Carlos: "Chcemy pokazać, że można prowadzić normalne życie z HIV i żyć z innymi ludźmi, jak również w zamkniętej przestrzeni nie jest problemem." "Oczywiście, będziemy spać razem. 148 dni jest zbyt długi czas, aby spędzić z samotnie i bez seksu".
Niemiecki Big Brother 10 trwać będzie 148 dni, a finał odbędzie się 7 czerwca. Widowisko emituje stacja RTL II [reality-tv.pl/express.de]
EXPRESS - Big Brother odbędzie Compulsive tajemnicy
W jubileuszowym sezonie programu bierze udział 12 zawodników: 6 kobiet i 6 mężczyzn. Kobiety i mężczyźni są od siebie odseparowani i aż do następnego tygodnia nie będą wiedzieć, że za ścianą znajdują się inni kandydaci do wygranej. Obecnie kobiety przebywają w sekretnym domu, a mężczyźni zajmują główny kompleks mieszkalny.
Nowa edycja widowiska wywołuje sporo kontrowersji. Już po pierwszym dniu trwania reality show, program opuścił jeden z uczestników – 41-letni Horst. Jak się okazało, mężczyzna miał problem, iż musi mieszkać pod jednym dachem z 45-letnim Carlosem i 42-letnim Haraldem – parą gejów zakażonych wirusem HIV.
Carlos: "Chcemy pokazać, że można prowadzić normalne życie z HIV i żyć z innymi ludźmi, jak również w zamkniętej przestrzeni nie jest problemem." "Oczywiście, będziemy spać razem. 148 dni jest zbyt długi czas, aby spędzić z samotnie i bez seksu".
Niemiecki Big Brother 10 trwać będzie 148 dni, a finał odbędzie się 7 czerwca. Widowisko emituje stacja RTL II [reality-tv.pl/express.de]
EXPRESS - Big Brother odbędzie Compulsive tajemnicy
sobota, 16 stycznia 2010
Tomasz Schafernaker na okładce Attitude Active
Tomasz Schafernaker na okładce magazynu gejowskiego Attitude Active, Daily Mail informuje, że okładka magazynu Schafernakera koledzy są w szoku, którzy nie wiedzieli jak jest imponujący budowa ciała jego, bo zazwyczaj nosi garnitur. Został przekształcony w łabędzia mówią pracownicy jednego działu w BBC. Ale dyrektorzy BBC zostali zszokowani okładką magazynu, który pojawił się w brytyjskich kioskach w ostatni czwartek.
"Powiedzmy, że każdy widzi teraz Tomasza w innym świetle. Ale obawiają się, że gdy ludzie oglądają pogodę, gdy Tomasz prezentuje nie będą mogli skupić się na oglądanie symboli pogodowy tylko na niego."
Tomasz urodził się w Gdańsku, w Polsce, chodził do szkoły, zarówno w rodzinnej Polsce i Wielkiej Brytanii. Rozwinął zainteresowanie od pogody po nauk przyrodniczych w młodym wieku, pomimo jego najsilniejszą umiejętności w sztukach, uzyskał stopnia inżynierskiego w meteorologii na Reading Uniwersytet. W czasie studiów spędził krótki czas w szkole Rosenstiel Miami of Marine and Atmospheric Sciences na analizę danych pogodowych tropikalnych.
Po długich wakacje w Azji Południowo-Wschodniej w 2000 roku, Tomasz dołączył do BBC Weather Centre jako asystent pogodowy. Był najmłodszym do przedstawienia prognozy pogody regionalnych w BBC w wieku 22 lat. Jednym z jego zadań było opracowanie jako "mobile-weathercaster". To dało mu dobre uziemienie w przedstawianiu i od zimy 2003 roku spędził kilka miesięcy przedstawienia międzynarodowych prognozy pogody na kanale BBC World.
Regularnie prezentuje pogodę w BBC News One też pojawia się na BBC World News, BBC News i BBC Red Button oraz BBC Radio.
Tomasz mieszka w zachodnim Londynie z dwoma współlokatorami, lubi jogging i siłownie. Często podróżuje do Gdańska, ale również uwielbia klimat południowej Florydy.
poniedziałek, 11 stycznia 2010
Parada równości lepsza niż Euro 2012
Zdania warszawiaków dotyczące Europejskiej Parady Równości są podzielone. 45% jest zadowolonych z tego, że parada odbędzie się w Warszawie (w lipcu tego roku). 44% uważa, że parada nie powinna się tu odbywać. Zaledwie 7% deklaruje, że weźmie w niej udział (za: "Gazeta Wyborcza", 3-4.01). Szkoda. W moim przekonaniu Europarada ma szanse przyczynić się do promocji miasta i zmiany jego klimatu w znacznie większym stopniu niż Euro 2012.
Na Euro 2012 przybędą kibice, wśród których niemałą część stanowią zwykli chuligani, skłonni do spożywania nadmiernych ilości alkoholu i demolowania ulic. Ponoć kibice cudzoziemscy są znacznie bardziej agresywni niż polscy, toteż trudno sobie wyobrazić jakie miasto pozostawią po sobie. Na Euro przybędą również skorumpowani działacze, którzy skorumpują zawodników i kibiców, bo taka jest chyba natura działacza piłkarskiego. Po Euro zaś zostanie gigantyczny stadion, który warszawiacy będą musieli utrzymywać przez lata, póki nie zarośnie on trawą, na której rozłożą się tysiące straganów przywracając temu miejscu jego tradycyjnie komercyjny charakter.
Tymczasem Europarada przyciąga do miasta żywioł zróżnicowany, kreatywny, radosny, pozbawiony agresji. Warszawskie kluby zapełnią się artystami, intelektualistami, studentami i kolorową młodzieżą. Warszawskie ulice wypełni radosny marsz osób cieszących się wolnością, o niskim poziomie testosteronu, a wysokim endorfin. Możemy mieć nadzieję, że Europarada będzie poważnym krokiem w kierunku wzmacniania w Polsce tak zwanego kapitału kulturowego, a zwłaszcza, budowania przestrzeni kreatywności, niezbędnej dla bogacenia się społeczności.
Według Światowego Sondażu Wartości prowadzonego w 65 krajach, największym rozwojem cieszą się miasta otwarte, tolerancyjne, stawiające na wartości posttradycyjne, takie jak różnorodność, indywidualność, samorealizacja, swobodna ekspresja, indywidualizm, kreatywność, dążenie do szczęścia. Wiedzą o tym autorzy raportu opracowanego przez ministra M. Boniego, który wytyczać ma kierunki rozwoju i działania dla Polski ("Polska 2030"). Autorzy stwierdzają, że brak nam w Polsce klasy kreatywnej, czyli artystów, projektantów, dziennikarzy, architektów, intelektualistów, którzy z reguły osiedlają się w miastach wyróżniających się wysoką jakością instytucji wiedzy, wysokim poziomem sektora usług decydującego o atrakcyjności życia (w tym usług lifestyle’owych) oraz różnorodnością, otwartością i tolerancją (zob. s. 361 "Polska 2030"). Do takich miast "kreatywnych" należą Londyn, Amsterdam, Dublin, Hongkong, Bruksela, Berlin. Tam się chętnie przyjeżdża, wydaje pieniądze, otwiera biznes, tworzy, cieszy się życiem. W Warszawie - jak dotąd - nie.
Mało jest miast i krajów, które cokolwiek zyskały na organizowaniu wielkich imprez sportowych (zwłaszcza, gdy imprezy się skończyły), wszystkie miasta dynamicznie się rozwijające zyskują na wspieraniu różnorodnych stylów bycia i symbolicznie rozumianej przestrzeni kreatywności. Jednym słowem - na wolności. Toteż cieszę się, że zaraz po niesłuchanie poważnych obchodach 600-lecia Bitwy pod Grunwaldem, a dwa lata przed mało poważnymi zawodami Euro, warszawskie ulice, choć przez chwile staną się terenem otwartości, różnorodności, tolerancji i wolności. A może to się przyjmie?
Magdalena Środa specjalnie dla Wirtualnej Polski
Na Euro 2012 przybędą kibice, wśród których niemałą część stanowią zwykli chuligani, skłonni do spożywania nadmiernych ilości alkoholu i demolowania ulic. Ponoć kibice cudzoziemscy są znacznie bardziej agresywni niż polscy, toteż trudno sobie wyobrazić jakie miasto pozostawią po sobie. Na Euro przybędą również skorumpowani działacze, którzy skorumpują zawodników i kibiców, bo taka jest chyba natura działacza piłkarskiego. Po Euro zaś zostanie gigantyczny stadion, który warszawiacy będą musieli utrzymywać przez lata, póki nie zarośnie on trawą, na której rozłożą się tysiące straganów przywracając temu miejscu jego tradycyjnie komercyjny charakter.
Tymczasem Europarada przyciąga do miasta żywioł zróżnicowany, kreatywny, radosny, pozbawiony agresji. Warszawskie kluby zapełnią się artystami, intelektualistami, studentami i kolorową młodzieżą. Warszawskie ulice wypełni radosny marsz osób cieszących się wolnością, o niskim poziomie testosteronu, a wysokim endorfin. Możemy mieć nadzieję, że Europarada będzie poważnym krokiem w kierunku wzmacniania w Polsce tak zwanego kapitału kulturowego, a zwłaszcza, budowania przestrzeni kreatywności, niezbędnej dla bogacenia się społeczności.
Według Światowego Sondażu Wartości prowadzonego w 65 krajach, największym rozwojem cieszą się miasta otwarte, tolerancyjne, stawiające na wartości posttradycyjne, takie jak różnorodność, indywidualność, samorealizacja, swobodna ekspresja, indywidualizm, kreatywność, dążenie do szczęścia. Wiedzą o tym autorzy raportu opracowanego przez ministra M. Boniego, który wytyczać ma kierunki rozwoju i działania dla Polski ("Polska 2030"). Autorzy stwierdzają, że brak nam w Polsce klasy kreatywnej, czyli artystów, projektantów, dziennikarzy, architektów, intelektualistów, którzy z reguły osiedlają się w miastach wyróżniających się wysoką jakością instytucji wiedzy, wysokim poziomem sektora usług decydującego o atrakcyjności życia (w tym usług lifestyle’owych) oraz różnorodnością, otwartością i tolerancją (zob. s. 361 "Polska 2030"). Do takich miast "kreatywnych" należą Londyn, Amsterdam, Dublin, Hongkong, Bruksela, Berlin. Tam się chętnie przyjeżdża, wydaje pieniądze, otwiera biznes, tworzy, cieszy się życiem. W Warszawie - jak dotąd - nie.
Mało jest miast i krajów, które cokolwiek zyskały na organizowaniu wielkich imprez sportowych (zwłaszcza, gdy imprezy się skończyły), wszystkie miasta dynamicznie się rozwijające zyskują na wspieraniu różnorodnych stylów bycia i symbolicznie rozumianej przestrzeni kreatywności. Jednym słowem - na wolności. Toteż cieszę się, że zaraz po niesłuchanie poważnych obchodach 600-lecia Bitwy pod Grunwaldem, a dwa lata przed mało poważnymi zawodami Euro, warszawskie ulice, choć przez chwile staną się terenem otwartości, różnorodności, tolerancji i wolności. A może to się przyjmie?
Magdalena Środa specjalnie dla Wirtualnej Polski
niedziela, 10 stycznia 2010
Dzień z B-Slade (Tonex)
Gospel Singer Tonex unikał oskarżenia, że jest gejem od 2007 roku, ale nie chciał wychodzić z ukrycia. Wyszedł w 2007 r. MediaTakeOut i inne serwisy Tonex zaprzeczał, że jest gejem. Wokalista gospel bał się powiedzieć prawdę o osobie że jest gejem ze względu na swoją karierę, gej śpiewa gospel nie są dobrze przyjęci przez ludzi. Jednak dwa lata później końcu wyszedł z ukrycia z dumnie. Tomex walczył swoją orientacją seksualną, był żonaty tez molestowany przez kaznodzieja jako dziecko. Rozumie on ryzykuje swoją karierę w muzyce gospel, ale warto również pomaganie innym osobą którzy są homo, trzeba być uczciwy ze sobą. Krytykują jego za to że jest gejem miedzi innymi ex-geje działaczy taki jak Donnie McClurkin, Ale Tomex nadal tworzy muzykę. Nawet lepiej, był nominowany do nagrody Grammy w Kategorii najlepszy Alternative Performance. Był też nominowany do nagrody Grammy w kategorii "Best Soul Gospel Album" i zdobył sześć nagród Stellar, w tym "Artist of the Year" w roku 2004.
Nie którzy kościoły nawet jego była żona krytykują jego za do że jest gejem, dla nich homoseksualizm jest od diabła, nagonkę na jego skrajni konserwatyści, żądają żeby zniknął i był zakazany, ostrzegają inni przed nim po łamie biblijne zasady. Tonex nie podaję się i walczy z fanatykami religijnymi.
A z jego sukcesów, może Tonex można wyciągnąć pewne jego fani na drodze do akceptacji swej orientacji seksualnej. Na pewno nie łatwo być wierzącym i być gejem ale pokazuje że są takie osoby oraz też pokazuje że warto żyć uczciwie ze sobą, niż udawać kogoś innego.
Aktualizacja: tej chwili jest znany jako B-Slade, wycofał się z gospel z powodu nienawiści do niego przez to że jest homoseksualny. Przez to zmienił z Tomex na B-Slade, dziś muzykę śpiewa RnB pop glam. Dziś jest dumny siebie doszedł nie łatwo przez nienawiść.
Jego oficjalna strona bsladenow.com
Nie którzy kościoły nawet jego była żona krytykują jego za do że jest gejem, dla nich homoseksualizm jest od diabła, nagonkę na jego skrajni konserwatyści, żądają żeby zniknął i był zakazany, ostrzegają inni przed nim po łamie biblijne zasady. Tonex nie podaję się i walczy z fanatykami religijnymi.
A z jego sukcesów, może Tonex można wyciągnąć pewne jego fani na drodze do akceptacji swej orientacji seksualnej. Na pewno nie łatwo być wierzącym i być gejem ale pokazuje że są takie osoby oraz też pokazuje że warto żyć uczciwie ze sobą, niż udawać kogoś innego.
Aktualizacja: tej chwili jest znany jako B-Slade, wycofał się z gospel z powodu nienawiści do niego przez to że jest homoseksualny. Przez to zmienił z Tomex na B-Slade, dziś muzykę śpiewa RnB pop glam. Dziś jest dumny siebie doszedł nie łatwo przez nienawiść.
Jego oficjalna strona bsladenow.com
piątek, 8 stycznia 2010
Portugalia głosowanie legalizacja małżeństw homoseksualnych
Według zapowiedzi Parlament Portugalii dziś głosował na rzecz legalizacji małżeństw homoseksualny.
Portugalia jest krajem katolicki i już szóstym w Europie przyznanie parom homoseksualnym prawa do małżeństwa, choć nie będzie tylko adopcja.
Prawo usunie wszelkie odniesienia do płci w Portugalii prawa małżeństwa.
Chociaż partie centroprawicowe przeciwko jest małżeństw homoseksualny, ale wszystkie lewicowe partie wspierają prawo.
Prawo musi być zatwierdzony przez prezydenta Anibal Cavaco Silva, ale parlament ma prawo zastąpić weta od niego.
Oczekuje się, że wejdzie w życie w kwietniu, miesiąc przed wizytą Papieża Benedict XVI w Portugalii.
Pięć innych europejskich krajów dopuszcza małżeństwa homoseksualnych: Hiszpania, Belgia, Holandia, Norwegia i Szwecja.
pinknews
---------------------------------------------------------
USA: Senat New Jersey przeciw legalizacji małżeństw homoseksualnych
stycznia w Senacie stanu New Jersey odbyło się głosowanie nad legalizacją małżeństw osób tej samej płci. Projekt został odrzucony. Przeciw jego przyjęciu było 20 stanowych senatorów, a za 14.
Projekt miał trafić pod obrady stanowego Senatu już w grudniu 2009 roku, jednak głosowanie odłożono ponieważ inicjatorzy zmiany prawa uznali, że nie ma ona wystarczającego poparcia ze strony senatorów.
Głosowanie to było ostatnią możliwością zmiany prawa przed objęciem urzędu przez nowego gubernatora stanu Chrisa Christie, który już zapowiedział, że jest przeciwnikiem małżeństw homoseksualnych. Żal z powodu nie przyjęcia ustawy wyraził z kolei ustępujący gubernator Jim Corzine.
New Jersey zalegalizowało rejestrowane związki partnerskie osób tej samej płci w 2006 roku po decyzji stanowego Sądu Najwyższego, który uznał, że parom gejów i lesbijek należy zapewnić takie same prawa jakie posiadają małżeństwa. Zdaniem organizacji broniących praw LGBT prawo do rejestrowania związków partnerskich nie gwarantuje jednak przestrzegania orzeczenia stanowego sądu i zapowiadają one dalszą walkę o legalizację homoseksualnych małżeństw.
Obecnie małżeństwa homoseksualne w Stanach Zjednoczonych zalegalizowały stany Massachusetts, Vermont, Connecticut, Iowa i New Hampshire oraz Dystrykt Kolumbii. Małżeństwa osób tej samej płci były także legalne w Kalifornii, a podobna ustawa miała wejść w życie w Maine. W obu przypadkach jednak wyborcy w referendum zdecydowali o odrzuceniu nowego prawa.
lewica.pl
Portugalia jest krajem katolicki i już szóstym w Europie przyznanie parom homoseksualnym prawa do małżeństwa, choć nie będzie tylko adopcja.
Prawo usunie wszelkie odniesienia do płci w Portugalii prawa małżeństwa.
Chociaż partie centroprawicowe przeciwko jest małżeństw homoseksualny, ale wszystkie lewicowe partie wspierają prawo.
Prawo musi być zatwierdzony przez prezydenta Anibal Cavaco Silva, ale parlament ma prawo zastąpić weta od niego.
Oczekuje się, że wejdzie w życie w kwietniu, miesiąc przed wizytą Papieża Benedict XVI w Portugalii.
Pięć innych europejskich krajów dopuszcza małżeństwa homoseksualnych: Hiszpania, Belgia, Holandia, Norwegia i Szwecja.
pinknews
---------------------------------------------------------
USA: Senat New Jersey przeciw legalizacji małżeństw homoseksualnych
stycznia w Senacie stanu New Jersey odbyło się głosowanie nad legalizacją małżeństw osób tej samej płci. Projekt został odrzucony. Przeciw jego przyjęciu było 20 stanowych senatorów, a za 14.
Projekt miał trafić pod obrady stanowego Senatu już w grudniu 2009 roku, jednak głosowanie odłożono ponieważ inicjatorzy zmiany prawa uznali, że nie ma ona wystarczającego poparcia ze strony senatorów.
Głosowanie to było ostatnią możliwością zmiany prawa przed objęciem urzędu przez nowego gubernatora stanu Chrisa Christie, który już zapowiedział, że jest przeciwnikiem małżeństw homoseksualnych. Żal z powodu nie przyjęcia ustawy wyraził z kolei ustępujący gubernator Jim Corzine.
New Jersey zalegalizowało rejestrowane związki partnerskie osób tej samej płci w 2006 roku po decyzji stanowego Sądu Najwyższego, który uznał, że parom gejów i lesbijek należy zapewnić takie same prawa jakie posiadają małżeństwa. Zdaniem organizacji broniących praw LGBT prawo do rejestrowania związków partnerskich nie gwarantuje jednak przestrzegania orzeczenia stanowego sądu i zapowiadają one dalszą walkę o legalizację homoseksualnych małżeństw.
Obecnie małżeństwa homoseksualne w Stanach Zjednoczonych zalegalizowały stany Massachusetts, Vermont, Connecticut, Iowa i New Hampshire oraz Dystrykt Kolumbii. Małżeństwa osób tej samej płci były także legalne w Kalifornii, a podobna ustawa miała wejść w życie w Maine. W obu przypadkach jednak wyborcy w referendum zdecydowali o odrzuceniu nowego prawa.
lewica.pl
piątek, 1 stycznia 2010
Phyllis Lyon i Del Martin
Del Martin i Phyllis Lyon założyły pierwszą lesbijską organizacją w Stanach Zjednoczonych i walczyli o więcej niż 50 lat na rzecz praw lesbijek i gejów. W dniu 16 czerwca 2008, Martin i Lyon stał się pierwszą parą homoseksualną prawnie wzięły ślub w Kalifornii.
Martin i Lyon mają szkołę dziennikarstwa. Pracowały jako dziennikarki w Seattle. Para przeniosła się do San Francisco razem na Walentynki w 1953 roku.
W 1955 roku, z trudem się rozwijać sieć społeczną w San Francisco, Martin, Lyon i mała grupa kobiet powstała pierwsza organizacja lesbijek, zwany Córki Bilitis. Nazwa grupy została zaczerpnięta z pieśni "Pierre Louÿs's Bilitis", zbiór wierszy z okazji lesbijek seksualności.
Choć miało być tajne stowarzyszenie, Martin i Lyon chciał zrobić Córki Bilitis bardziej widoczne. Grupa rozpoczęła publikowanie miesięcznik o nazwie The Ladder, który był pierwszym w historii lesbijskiej publikacji. W redakcji czasopisma, pojawiło się słowo "lesbijka" pierwszy raz.
W 1964 roku, walcząc jednocześnie o zmianie ustawy w Kalifornii kryminalizacja homoseksualizmu, para i dołączyły się do religijnych przywódców społeczności do tworzenia Rady w sprawie religii i homoseksualizmu (CRH). Organizacja ta została na czele ruchu na rzecz uzyskania wsparcia w religii kwestii praw dla lesbijek i gejów.
W 2004 roku, kiedy małżeństwa homoseksualne były oferowane w San Francisco, Martin i Lyon były pierwszymi powiedziały tak sobie, później sąd apelacyjny orzeczenie unieważnił małżeństwa homoseksualne. Potem w maju 2008 roku, decyzją Sądu Najwyższego Kalifornii, pod petycją par tej samej płci prawo do zawarcia małżeństwa. W dniu 16 czerwca 2008, były pierwszymi parą homoseksualną która wzięła ślub w Kalifornii. Ślub był udzielony osobiście przez burmistrza San Francisco Gavina Newsoma.
Martin i Lyon opublikowała dwie książki "Lesbian / Woman" (1972) i "Lesbian Love and Liberation" (1973) i Battered Wives (1979). Na ich 50-lecie, dokumentalny film "No Secret Anymore: The Times of Del Martin and Phyllis Lyon" miał swoją premierę na the Sundance Channel i PBS. oraz program Last Call at Maud's z roku 1993. W 2005 roku National Gay and Lesbian Journalists Association wpisali Martin i Lyon w LGBT Dziennikarstwa hol sławy ich pionierska praca na drabinie dziennikarstwa. W 2007 roku otrzymały nagrodę pionierek LGBT praw od GLAAD.
Del Martin w wyniku komplikacji ramienia złamanej kości zmarła 27 sierpnia 2008, Od 1950 roku aż do śmierci związana była z swoją partnerką Phyllis Lyon. Były ze sobą przez ponad 55 lat.
No Secret Anymore: The Times of Del Martin & Phyllis Lyon clip from Frameline on Vimeo.
źródło: glbt history month
Martin i Lyon mają szkołę dziennikarstwa. Pracowały jako dziennikarki w Seattle. Para przeniosła się do San Francisco razem na Walentynki w 1953 roku.
W 1955 roku, z trudem się rozwijać sieć społeczną w San Francisco, Martin, Lyon i mała grupa kobiet powstała pierwsza organizacja lesbijek, zwany Córki Bilitis. Nazwa grupy została zaczerpnięta z pieśni "Pierre Louÿs's Bilitis", zbiór wierszy z okazji lesbijek seksualności.
Choć miało być tajne stowarzyszenie, Martin i Lyon chciał zrobić Córki Bilitis bardziej widoczne. Grupa rozpoczęła publikowanie miesięcznik o nazwie The Ladder, który był pierwszym w historii lesbijskiej publikacji. W redakcji czasopisma, pojawiło się słowo "lesbijka" pierwszy raz.
W 1964 roku, walcząc jednocześnie o zmianie ustawy w Kalifornii kryminalizacja homoseksualizmu, para i dołączyły się do religijnych przywódców społeczności do tworzenia Rady w sprawie religii i homoseksualizmu (CRH). Organizacja ta została na czele ruchu na rzecz uzyskania wsparcia w religii kwestii praw dla lesbijek i gejów.
W 2004 roku, kiedy małżeństwa homoseksualne były oferowane w San Francisco, Martin i Lyon były pierwszymi powiedziały tak sobie, później sąd apelacyjny orzeczenie unieważnił małżeństwa homoseksualne. Potem w maju 2008 roku, decyzją Sądu Najwyższego Kalifornii, pod petycją par tej samej płci prawo do zawarcia małżeństwa. W dniu 16 czerwca 2008, były pierwszymi parą homoseksualną która wzięła ślub w Kalifornii. Ślub był udzielony osobiście przez burmistrza San Francisco Gavina Newsoma.
Martin i Lyon opublikowała dwie książki "Lesbian / Woman" (1972) i "Lesbian Love and Liberation" (1973) i Battered Wives (1979). Na ich 50-lecie, dokumentalny film "No Secret Anymore: The Times of Del Martin and Phyllis Lyon" miał swoją premierę na the Sundance Channel i PBS. oraz program Last Call at Maud's z roku 1993. W 2005 roku National Gay and Lesbian Journalists Association wpisali Martin i Lyon w LGBT Dziennikarstwa hol sławy ich pionierska praca na drabinie dziennikarstwa. W 2007 roku otrzymały nagrodę pionierek LGBT praw od GLAAD.
Del Martin w wyniku komplikacji ramienia złamanej kości zmarła 27 sierpnia 2008, Od 1950 roku aż do śmierci związana była z swoją partnerką Phyllis Lyon. Były ze sobą przez ponad 55 lat.
No Secret Anymore: The Times of Del Martin & Phyllis Lyon clip from Frameline on Vimeo.
źródło: glbt history month
Subskrybuj:
Posty (Atom)