Słowo Boże na Środę Popielcową

Reformowany Kościół Katolicki: Środa Popielcowa to dzień, w którym rozpoczynamy czterdziestodniowe przygotowanie do obchodów świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Nie jest to jednak zwykłe przygotowanie: umycie okien, pogodzenie się z tymi, z którymi było nam trudno i odwiedzenie kaplicy czy kościoła nieco częściej – te czterdzieści dni mają nam pomóc powrócić do wyjątkowego stanu z chwili naszego chrztu, stanu pełnego zjednoczenia z Bogiem, mają nam pomóc się nawrócić i jeszcze bardziej pokochać Boga, bliźnich i siebie.

Okres Przygotowania Paschalnego, zwany też Wielkim Postem, to czas, kiedy chcemy przyjrzeć się naszemu życiu, naszym relacjom z Bogiem, innymi ludźmi i z naszym własnym życiem. Tradycja czterdziestu dni przygotowania przed Paschą upamiętnia najpierw post Jezusa, którym rozpoczął On swoją publiczną misję. Od starożytności, jest to też ostatni etap przygotowania katechumenów (osób przygotowujących się do chrztu) do przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrztu, bierzmowania i komunii), które zostaną udzielone w Noc Paschalną w czasie Wigilii Paschalnej. Przez te dni modlimy się o dar wiary dla katechumenów oraz o odnowienie naszego chrześcijańskiego życia.

Odnowienie to następuje przede wszystkim przez miłość, którą bardzo konkretnie realizujemy poprzez post, modlitwę i jałmużnę.

Post to tradycyjnie ograniczenie pożywienia ale również wszystkiego, co nie jest nam niezbędne do życia, po to aby przyjrzeć się sobie, swoim pragnieniom. Miłość do samych siebie, która nie jest egoizmem, to najpierw samoświadomość swoich wad i dobrych stron, tylko jako osoby świadome siebie będziemy mogli lepiej być dla innych.

Modlitwa to dar miłości jaki możemy okazać Bogu. W czasie Okresu Przygotowania Paschalnego w szczególny sposób medytujemy dar miłości Boga, zaufanie jakim nas nieustannie obdarza, mimo iż je wciąż zawodzimy. Dar miłości Boga kontemplujemy m.in. rozważając mękę Jezusa, Jego ostatnie dni z przyjaciółmi na ziemi. Rozważanie to nie jest „kultem cierpienia i krwi” ale dziękczynieniem Bogu, i przypatrywaniem się Jego szaleńczej miłości wobec nas.

W końcu Jałmużna to to wszystko co zrobimy dla innych, to nasze konkretne akty miłości wobec ubogich, wykluczonych, potrzebujących. W Okresie Przygotowania Paschalnego w szczególny sposób pielęgnujmy uczynki miłosierdzia, spełnijmy choć jeden dziennie.

Nie bójmy się w ten Wielki Post być bardziej radykalnymi i bardzo poważnie potraktujmy Post, Modlitwę i Jałmużnę.

Obiektywnym sposobem jaki mamy w Kościele aby być znów jak w chwili chrztu jest spowiedź święta, którą praktykujemy w formie spowiedzi publicznej na początku każdej Eucharystii lub w czasie specjalnych Liturgii Pokutnych oraz spowiedź indywidualna, do której szczególnie zachęcamy w Okresie Przygotowania Paschalnego. Możecie śmiało kontaktować się z naszymi prezbiterami aby przyjąć sakrament pojednania lub uczestniczyć w jednym z nabożeństw pokutnych, które odbywać się będą w najbliższym czasie przed Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego.

Przesłanie biskupa Franciszka na Okres Przygotowania Paschalnego 2017: Na początku Okresu Przygotowania Paschalnego znaczymy nasze czoła popiołem. Przywołujemy w ten sposób słowa z Księgi Rodzaju: „Z ziemi zostałeś wzięty, prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Te słowa mają nam przypomnieć, że bez tego, co sprawia, że bije nasze serce, jesteśmy tylko garścią rozkładającego się materiału organicznego, podobnego do ziemi, którą znajdziemy w donicach z kwiatami w naszych domach.

Czym zatem jest ten cud, możemy spytać, który sprawia, że nasze serce bije, a organy pracują przez całe życie? Co więcej, czym jest ten cud, który sprawia, że nasz duch po śmierci nie obraca się w nicość? Kto lub co poddźwiga nas, gdy upadamy? Co przywraca w nas nadzieję, ot tak po prostu? To właśnie to, co daje nam życie, i nie daliśmy sobie tego sami. To dar. Łaska. W Okresie Przygotowania Paschalnego kontemplujemy kruchość ludzkiej natury, bo ten fakt kieruje naszą uwagę ku Życiu, które nas ożywia, i które jest większe od naszego ludzkiego życia. To prawda, której uczymy się w tym okresie. Jesteśmy niczym innym, jak tylko glebą, ziemią, i to na każdej płaszczyźnie, za wyjątkiem darów, które nas ożywiają. I w tym wszystkim jesteśmy całkowicie zależni od kochającego Boga, który nieustannie tchnie w nas życie.

Motywy, które powinny towarzyszyć nam na modlitwie w Okresie Przygotowania Paschalnego to pokora, wdzięczność i budująca nadzieja w obliczu wszelkiej niesprawiedliwości. To wystarczy, abyśmy stali się jak uczniowie.

Mówił biskup Franciszek, biskup przewodniczący Ekumenicznej Wspólnoty Katolickiej i proboszcz wspólnoty św. Klary i św. Franciszka w St. Louis w stanie Missouri. (Tłumaczenie: Diakon Przemysław Cichosz - Reformowany Kościół Katolicki)

Przesłanie biskupa Franciszka Krebsa na Okres Przygotowania Paschalnego 2017

Nagranie Liturgii Środy Popielcowej we wspólnocie reformowanych katolików w Poznaniu.

Rozważanie Przemka Starosty na Środę Popielcową

Wielki Post czasem nadziei, ale do nieba nie jedziemy karetą

Liturgia Środy Popielcowej z Watykanu

Tweet