Darius Blog: Słowo Boże na niedziele - Nabożeństwo IDAHOBIT, Modlitwa Taize, Queer i chrześcijaństwo ...

Wiara i Tęcza Wrocław zaprasza na wyjątkowe nabożeństwo Taizé, które odbędzie się w Parafii Ewangelicko-Augsburska Opatrzności Bożej we Wrocławiu. Będziemy się wspólnie modlić o pokój w rodzinach i wspólnotach oraz błogosławieństwo dla wszystkich queerowych osób, tęczowych rodzin i sojuszników.

Nabożeństwo Taizé, znane z prostoty, piękna i głębokiej duchowości, jest okazją do wspólnej modlitwy, śpiewu i medytacji.

Charakterystyczne dla tego nabożeństwa są śpiewy kanonów, krótkie teksty biblijne oraz czas ciszy, który pozwala na osobiste spotkanie z Bogiem. To doskonała okazja, aby doświadczyć wspólnej modlitwy w ekumenicznym duchu, który od lat przyciąga tysiące ludzi na całym świecie.

Nabożeństwo zaplanowane w ramach obchodów Miesiąca Dumy odbędzie się 3 czerwca (poniedziałek) o godzinie 19:00 w kościele Opatrzności Bożej, przy ulicy Kazimierza Wielkiego 29 we Wrocławiu. Dla chętnych o 18:00 próba śpiewu.

Bez względu na to, czy jesteś osobą wierzącą, poszukującą, czy po prostu ciekawą, nabożeństwo Taizé oferuje przestrzeń do refleksji, spokoju i wspólnoty.

Bez względu na to, czy jesteś osobą niecisheteronormatywną, sojuszniczą, czy po prostu odpowiada Ci ta forma modlitwy, przyjdź i doświadcz mocy modlitwy w jedności z innymi.

Zaroszenie Fundacja Wiara i Tęcza i Lambda Warszawa: Queer i chrześcijaństwo dnia 12 czerwca o 19:00 w Stowarzyszeniu Lambda Warszawa.

"To jest także nasz Chrystus!" - queer i chrześcijaństwo. Spotkanie o tożsamości na styku tęczy i wiary, inspirowane wywiadami z książki Marcina Dzierżanowskiego.

Poznaj osobiście bohaterów i bohaterki książki, porozmawiajmy o wyzwaniach, jakie wiążą się z łączeniem różnych tożsamości, i naszych doświadczeniach, zadajmy pytania i razem, w dobrej i pełnej szacunku atmosferze, poszukajmy na nie odpowiedzi.

Miejska Biblioteka Publiczna w Żorach zaprasza w sobotę 8 czerwca o godz. 12:30 goście z Katowickiej grupy Fundacji Wiara i Tęcza.

W trakcie spotkania wolontariusz przedstawi cel Fundacji Wiara i Tęcza, a także odpowie na pytania zarówno na forum, jak i indywidualnie.

Nasz gość zapozna nas również z powstałymi dzięki Fundacji tytułami:

”Wiara w kolorach Tęczy - przewodnik dla chrześcijan LGBT+ oraz dodatek specjalny dla rodziców”

“To jest także nasz Chrystus. Rozmowy z chrześcijanami LGBT+”

Dzięki Fundacji pozycje te będzie można znaleźć w Bibliotece w Żorach.

Osoby nieletnie mogą uczestniczyć w wydarzeniu za pisemną zgodą opiekuna prawnego lub w jego obecności.

Marcin Dzierżanowski, „Wprost”: Czym dla księdza jest ekumeniczne nabożeństwo z okazji Międzynarodowego Dnia przeciwko Homofobii, Bifobii i Transfobii?

Ks. dr hab. Adam Świeżyński: To dla mnie okazja do wspólnej modlitwy, która wyraża pragnienie obecności Boga w naszym życiu i osobistych doświadczeniach oraz troskę o siebie nawzajem. Modlimy się wspólnie, bo wierzymy, że Bóg towarzyszy każdemu z nas i chce pomóc nam znaleźć najlepszą drogę do Niego i do ludzi, których spotykamy w naszym życiu.

Jest to także okazja, aby pokazać, że ludzie różnych wyznań, mający rozmaite własne doświadczenia, niekiedy odmienne spojrzenie na Boga i Kościół, mogą tworzyć wspólnotę, być sobie bliscy, wspierać się i jednoczyć wokół Chrystusa, odpowiadając w ten sposób na Jego zaproszenie skierowane do wszystkich ludzi: „Przyjdźcie do mnie, a ja was pokrzepię”.

Nie jest to jedność udawana, wymuszona, sztuczna, lecz wynikająca z wzajemnej otwartości, chęci zrozumienia, akceptacji i szacunku dla siebie.

MD: Dla wielu księży rzymskokatolickich taka modlitwa w kościele może się wydać kontrowersyjna. Zwłaszcza, że po niej odbywa się też błogosławieństwo par jednopłciowych, na co zresztą zezwolił niedawno papież Franciszek. U nas temat ciągle wzbudza kontrowersje. Dlaczego ksiądz bierze udział w tym nabożeństwie?

AŚ: Przede wszystkim dlatego, że chcę, aby w naszym Kościele było realne miejsce dla wszystkich, którzy szczerze szukają Boga i chcą razem z Nim przeżywać swoją codzienność. Myślę, że takie było pragnienie samego Chrystusa, które można wyczytać w Ewangelii. Wierzę, że każdy człowiek ma cenną wartość do zaoferowania innym, a jego wykluczenie i odrzucenie go przez innych, rani nie tylko jego samego, ale także zubaża wspólnotę Kościoła i całe społeczeństwo.

Dlatego chcę być tym, który nie wyklucza, nie odrzuca, nie neguje lecz dzieli się swoim doświadczeniem duchowym z innymi oraz przyjmuje ich doświadczenie, aby dzięki temu pełniej odkrywać wielkość i wspaniałość Boga.

MD: Papież Franciszek mówi o „wychodzeniu na peryferie” Kościoła. Czy to nabożeństwo jest czymś właśnie takim?

AŚ: Jeśli „peryferie”, o których wspomina Franciszek, oznaczają miejsca, gdzie żyją ludzie odrzuceni przez innych, negatywnie ocenieni i traktowani niechętnie, a nawet wrogo, to z pewnością tak. Na takie peryferie wychodził Chrystus. A potem okazywało się, że te „peryferie” stają się „centrum”, w którym przejawia się działanie Boga i dokonuje się Jego zbawienie.

Sam w mojej osobistej historii życia czuję się człowiekiem od dawna znajdującym się na „peryferiach” Kościoła, na jego bocznym torze, może nawet na marginesie. Dlatego ludzie, którzy z różnych powodów przebywają „na peryferiach”, są mi szczególnie bliscy, bo mam wrażenie, że ich rozumiem.

MD: Czy kiedyś takie nabożeństwo będzie się mogło odbyć w jakimś kościele rzymskokatolickim w naszym kraju?

AŚ: Mam nadzieję, że w końcu zorganizowanie takiej modlitwy w świątyni należącej do Kościoła rzymskokatolickiego będzie możliwe. To, że obecnie tak się nie dzieje, wywołuje u mnie niezrozumienie i wstyd. Odczytuję to jako zaprzeczenie nauczania Chrystusa i praktyczne zanegowanie Jego postawy względem ludzi. Bardzo źle o nas świadczy, jeśli z powodu uprzedzeń i religijnie motywowanej niechęci nie potrafimy stanąć razem przed Bogiem i wspólnie prosić o Jego błogosławieństwo, którego przeciec każdy z nas potrzebuje.

Czyż dzięki temu nie bylibyśmy bardziej szczęśliwi, nie mielibyśmy w sobie więcej pokoju i radości oraz poczucia autentycznie chrześcijańskiej wspólnoty? A przecież tego pragniemy!

„Artur i Jan mieszkają w Warszawie, jeden jest po pięćdziesiątce, drugi w okolicach czterdziestki. Poznali się cztery lata temu przez Facebooka. Artur jest analitykiem danych, a Jan pracuje w jednym z warszawskich urzędów. […] To błogosławieństwo jest dla nas bardzo ważne – nie kryje Artur. – Obydwaj jesteśmy osobami wierzącymi. Wiara pozwalała nam przetrwać liczne kryzysy, które pojawiały się w naszym życiu. Nigdy nie była tylko pustym obrzędem. Czasem stanowiła najmocniejszą kotwicę, która utrzymywała nas przy życiu – mówi o sobie i swoim partnerze.

Należą do warszawskiej parafii rzymskokatolickiej, są w nią zaangażowani, ale swoim księżom nie mówią, że są parą. Z tego powodu proszą o niewymienianie nazwisk. Nie kryją, że chcieliby, aby takie nabożeństwo było możliwe także w ich kościele.

– Ludzie najczęściej nie mają pojęcia, jak wiele osób wokół nich to osoby nieheteronormatywne. Stanięcie razem z drugą osobą do błogosławieństwa powinno być prawem wszystkich wierzących, także jeśli są to pary jednopłciowe – mówi Artur. – Jesteśmy zwykłymi ludźmi. Kochamy i cierpimy tak samo jak wszyscy. Czasem tylko bardziej – dodaje jego partner, Jan. – Nienawiść to najbardziej destrukcyjne uczucie. A miłość Boga i bliźniego to najważniejsze przykazanie, jakie wynika z nauki Jezusa. My staramy się je wypełniać w naszym życiu – dodaje.” - Fundacja Wiara i Tęcza.

17 maja 2024 r. w warszawskiej parafii ewangelicko-reformowanej odbyło się ekumeniczne nabożeństwo z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Bifobii i Transfobii (IDAHOBIT), które współprowadzili: ks. Halina Radacz z Kościoła ewangelicko-augsburskiego, ks. Michał Jabłoński z Kościoła ewangelicko-reformowanego i ks. Adam Świeżyński z Kościoła rzymskokatolickiego. Organizatorem wspólnej modlitwy była Fundacja „Wiara i Tęcza”. Poniżej zamieszczamy refleksję ks. Adama Świeżyńskiego - wiez.pl.

Nabożeństwo parafii ewangelicko-reformowanej w Warszawie II Nabożeństwo Ekumeniczne IDAHOBIT.

Czy Bóg kocha ludzi homoseksualnych? Ilu gejów jest wśród kleru? Dlaczego Kościół ma problem z ludźmi o homoseksualnej orientacji i dlaczego uznał, że trzeba ich atakować? Rozmowa Magdaleny Rigamonti z Marcinem Dzierżanowskim, publicystą, katolikiem i zdeklarowanym gejem.