Poznała Gertrude Stein w Paryżu w 1907. Prowadziły razem dom otwarty, odwiedzany przez amerykańskich pisarzy, takich jak Ernest Hemingway czy Sherwood Anderson i awangardowych malarzy, m.in. Picassa, Matisse'a i Braque'a.
Będąc dla Stein powierniczką, kochanką, kucharką, sekretarką, muzą, korektorem i krytykiem zarazem, długo pozostawała w jej cieniu. W 1933 Gertrude Stein wydała swój pamiętnik, w którym Toklas była narratorem i opatrzyła go tytułem The Autobiography of Alice B. Toklas (Autobiografia Alice B. Toklas). Była to najlepiej sprzedająca się książka Stein. Do śmierci Gertrude Stein w 1946 żyły w stałym związku.
Gertrude Stein ur. 3 lutego 1874 w Pittsburghu, zmarła 27 lipca 1946 w Paryżu - amerykańska pisarka, poetka i feministka. Miała wpływ na rozwój modernistycznej sztuki i literatury. Większość życia spędziła we Francji.
Pochodziła z zamożnej rodziny. Spędziła dzieciństwo w Wiedniu i w Paryżu. W Radcliffe College studiowała psychologię u filozofa Williama Jamesa. Po dalszych studiach na uczelni medycznej Johna Hopkinsa wyjechała do Paryża, gdzie od 1903 do 1912 mieszkała z bratem Leonem, zdolnym krytykiem sztuki, a później ze swoją dożywotnią partnerką i sekretarką, Alice B. Toklas.
W 1934 przyjechała do USA dla wygłoszenia odczytów. Zainteresowanie takimi artystami, jak Henri Matisse, Juan Gris, Pablo Picasso, Georges Braque sprawiło, że stała się ich mecenasem i krytykiem sztuki. W jej słynnym paryskim salonie, oprócz wielu awangardowych plastyków, gromadzili się także awangardowi pisarze (Ezra Pound, James Joyce). Liczni młodzi literaci amerykańscy (Ernest Hemingway, Francis Scott Fitzgerald) nazwanych przez nią straconym pokoleniem korzystali z jej patronatu i opieki.
Stein zyskała opinię najwybitniejszej emigrantki amerykańskiej w Paryżu i paryskiej legendy, częściej omawianej, niż czytywanej. Od 1934 do II wojny światowej podejmowała działania, aby Adolf Hitler otrzymał pokojową nagrodę Nobla. Publicznie poparła Francisco Franco podczas hiszpańskiej wojny domowej. Krytykowała Franklina Roosevelta. Była wrogo do liberalnych reform postępowych polityce. Rewolucja przemysłowa, która działała jako negatywna siła społeczna, zaburzając stabilność, fałszywych wartości i następnie dokonujące kulturowego spadku. Była nacjonalistką prawicową jakaś.
Gdy zmarła, jej kolekcję dzieł sztuki odziedziczyła Alice B. Toklas. W 1961 przeszła na własność rodziny pisarki, która sprzedała zbiory za 8 milionów dolarów.
Na jej sposób pisania, na bezpośrednie postrzeganie rzeczywistości wolne od prekoncepcji, wpłynęła teoria pragmatyzmu Williama Jamesa. Wyjątkowy styl Stein odznacza się użyciem słów bardziej dla ich skojarzeń i dźwięku, niż dla dosłownego znaczenia, skomplikowanym systemem powtórzeń i przekształceń jednego tematu wyrazowego, odejściem od klasycznego przestankowania i normalnej składni, ukazywaniem wrażeń i stanów umysłu bardziej, niż snuciem wątków.
Zadebiutowała Three Lives (1909), historią o trzech robotnicach uznaną za arcydzieło. W 1914 powstał Tender Buttons, najbardziej kubistyczny z jej utworów, szereg poetyckich akapitów o rzeczach na granicy zrozumiałości. Poza wąskim kręgiem znawców jako jedyna z jej książek zdobyła popularność Autobiografia Alicji B. Toklas (1933), faktycznie jednak autobiografia samej autorki. Stein napisała również dwie opery z muzyką Virgil Thomson. Jest autorką określenia Róża jest różą, jest różą, jest różą wzywającego do interpretowania rzeczy takimi, jakie są.
Tweet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz