środa, 29 lutego 2012

GaydarRadio News i Pinksixty News, lesbijki wyrzucone z restauracji za pocałunek, pobicie geja w Oklahomie

Dzisiejsze wiadomości z świata LGBT GaydarRadio News i Pinksixty News:
Arizona Phoenix z restauracji w hotelu Sheraton para lesbijek została wyrzucona za to że pocałowały się, szef przeprosił ich dziś za ten incydent oraz dał za darmo drinki. Ludzie nie którzy mają problemy z głową za niewinny pocałunek homoseksualny zostać wyrzucony, a hetero całują się publicznie perwersyjnie to jest ok. 
Cody Rogers, 18-latek z Tulsa, Oklahomy został pobity do nieprzytomności na imprezie w weekend, bo tylko powód był że jest gejem. Ostatnio w tym stanie też pisałem konserwatyści chcą uchylić prawo chronienie LGBT sprawie przestępstw. 

Animowany film krótkometrażowy: Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore

Nie dawno animowany film krótkometrażowy Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore, dostał statuetkę Oscar. Można obejrzeć film poniżej:

Ukryty klient - Mary Portas - Secret Shopper

Sklepy potrafią zamienić życie swoich klientów w piekło. Wadliwe produkty, pozornie atrakcyjne promocje, koszmarna obsługa. Mary Portas kierując się zasadą „klient nasz pan” rusza na wojnę z największymi brytyjskimi domami handlowymi.

Pogromczyni zakupowych pułapek z ukrytą kamerą odkryje sklepowe sekrety i zbierze dowody na nieuczciwe traktowanie klientów. Nawet gigantyczne firmy nie mogą czuć się bezpiecznie. Mary Portas wraz ze swoją ekipą zajmie się automatycznymi centralami obsługi, gdzie przez godzinę trzeba wybierać kolejne numerki nie uzyskując żadnej konkretnej informacji. Wytropi nieistniejące działy reklamacji, skarg i zażaleń oraz dokładnie prześwietli zachowania sprzedawców wobec konsumentów. Zebrany materiał dowodowy trafi do kierowników sklepów. Czy to coś zmieni i klienci wreszcie dostaną to na co naprawdę zasługują? W każdym odcinku prowadząca na konkretnych przykładach pokaże, jak rozwiązywać trudne sprawy konsumenckie oraz radzić sobie z nieudolnymi sprzedawcami i menadżerami. Dzięki Mary Portas widzowie poznają podstawowe zasady skutecznego reklamowania wadliwych towarów i usług. Nie wyładowuj swojej frustracji na sprzedawcach, którzy nie mogą podjąć decyzji w twojej sprawie, składając zażalenie nigdy nie zostawiaj oryginalnych dokumentów, bądź asertywny, ale nie agresywny – to tylko trzy z podstawowych zasad stosowanych przez mistrzynię reklamacji.

W polsce i jak inny krajach obsługa klienta jest dobra, po największy zysk niż klient jest, polskie sieci podobnie nie traktują klienta dobrze sam światkiem złej obsługi jednej sieci do "panie" nie wiedziały nic może plotkowania czasie pracy.

Program można obejrzeć na TVN Player.

Aktualizacja po dwóch odcinkach zaprzestano emisji na TVN Player.

Próbka programu poniżej:

festiwal gejowski "anioły i demony", na wyspie Skiathos

W Grecji w tym roku odbędzie festiwal gejowski pod nazwą "anioły i demony", odbędzie się na wyspie Skiathos w połowie lipca będzie pierwszym Międzynarodowym Festiwalu kultury gejowskiej, więcej informacji na stronie festiwalu skiathosgay.com.

Słowo Boże na dziś. Family Equality Council

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: „To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia. Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz”.
Łk 11,29-32


Family Equality Council - grupa LGBT rodzin która już 30 lat wspiera i pomaga LGBT rodzinom doradzają czy walczą prawa rodzin homoseksualny. W Ameryce ponad dwa miliony dzieci są wychowane w rodzinach LGBT.

News: Kanada Alberta zakaz nauczania że homoseksualizm do grzech, Grodzka podała do sądu Terlikowskiego, prezerwatywa na marchewce i oburzenie rodzice, Anka Zet szaleje w Episkopacie polskim ...


 Kanada w rejonie Alberta chcą uchwalić ustawę która zakazuje nauczania że homoseksualizm jest niemoralny czy grzeszny. Dzieci które uczą się w każdej szkole wraz katolickiej czy też w domu nie będzie można mówić potępiać i nauczać źle o homoseksualizmie. Wiadomo kto jest największym przeciwnikiem kościół katolicki i inni ekstremiści oburzają się i brak szacunku dla rodziny. Już inny rejonach Kanady jest też nie można nauczać że homoseksualizm jest zboczenie.

Dodatkowo najwięcej krzyczą kto amerykańscy fundamentaliści wiadomo jak jest w Ameryce, uchwalają ustawy na odwrót zakazują mówienie o homoseksualizmie pozytywnie tylko można negatywnie mówić. Wiadomo Ameryka i Kanada się nienawidzą z powodu, Kanadyjczycy podtrawią rozdzielić religie od polityki, a w Ameryce nie polityka i religia jest jedno.

Też Kanada ma prawa LGBT i równość, a w Ameryce równość ograniczona np Nowy Jork ma małżeństwa ale tylko na terenie stanu, ale już para homoseksualna wyjedzie dalej czy płaceniu podatków to nie są równi.

Fot: Gazeta.pl
Dziennik.pl: 30 tysięcy złotych - takiego odszkodowania domaga się od prawicowego publicysty Tomasza Terlikowskiego posłanka Anna Grodzka. Poszło o seksualność parlamentarzystki.

"I stało się. Polityk Ruchu Palikota wytoczył mi proces" - pisze na portalu fronda.pl Tomasz Terlikowski. "W pozwie domaga się zakazania mi naruszania dóbr osobistych poprzez 'używanie słów określających ją rodzajem męskim'. Dodatkowo domaga się 30.000 złotych na rzecz fundacji Transfuzja" - wyjaśnia ekstremista katolicki publicysta.

Tomasz Terlikowski wiele razy narażał się Annie Grodzkiej. Jeszcze w październiku skarżyła się, że miał stwierdzić, iż "jest (ona) mężczyzną, który pozbawił się narządów płciowych i udaje kobietę, co świadczy o odejściu od Kościoła katolickiego".

Publicysta wyjaśniał wtedy w Polskim Radiu, że o tożsamości nie decyduje sąd, a genom i jak dodał, "pan, pani" Anna Grodzka genetycznie jest mężczyzną.

Tomasz Terlikowski, jest głupi bałwan szkoda słów na jego temat i nerwów, tacy ludzie najlepiej odizolować od społeczeństwa i unikać, nieraz wnerwia po co media proszą jego o komentarz jeszcze na temat homoseksualizmu każdy wie co myśli on. Albo media lubią prowokować i robić afery pokazać środowisko LGBT najgorszej.

Zapowiadana redukcja kapelanów wojskowych o połowę to jest swoisty zapaterytzm – uważa abp Sławoj Leszek Głódź. W rozmowie z KAI metropolita gdański ocenia, iż słowa premiera Tuska w sprawie kapelanów w polskiej armii zagrażają relacjom państwa z Kościołem.

Ci już biję  polska armia zmienia zamiast przymusowej jest tylko dla chętny, widać inny to nie można reformy po zaraz hieny katolickie będą krzyczeć. W Polsce reformy kościelne do jest beton i jego trudno ruszyć, a kogo wina samy polaków i polityków tylko dają kościołowi co chcą.

Oklahomy stanowy przedstawiciel Mike Reynolds wprowadził ustawę, która ogranicza prawa antydyskryminacjne tak żeby usuwa odnośniki orientacja seksualna lub tożsamość płci. Żeby można było jawnie poniżać i bezkarnie osób LGBT.

W Minnesocie grupa ex gejów przyłącza się do kampanii żeby zakazać małżeństwa homoseksualne w konstytucji stanowej. Wmawiają brednie ludziom homoseksualizm to wybór, mówi że gejem się jest kiedy ojciec nie obecny i dominujące matki, ale kiedy spytano jak się staje lesbijką do nie wie. 

Tok FM: Kilkudziesięciu uczniów z gdańskiego gimnazjum nie będzie miało zajęć z wychowania seksualnego, bo program nie odpowiadał dwóm rodzicom. Oburzyła ich prezerwatywa założona na marchewkę. Dyrektor zajęcia przerwał i wspólnie z rodzicami chce poszukać odpowiedniej formuły.

Zdziwieni zamieszaniem są sami gimnazjaliści. W rozmowie z reporterem TOK FM mówili, że cała sytuacja jest śmieszna, tym bardziej że w dobie internetu prezerwatywa na marchewce naprawdę na nikim nie robi wrażenia.  - Niestety, jako dorośli pokazaliśmy tym dzieciom, że temat seksualności człowieka to wciąż tabu. Że lepiej się nie wychylać, a wiedzę zdobywać nocami z internetu - stwierdza Nowakowska.

Dr n. med. Aleksandra Gaworska-Krzemińska, prodziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, mówi, że taka sytuacja zdarza się pierwszy raz.  Zaskakuje tym bardziej, że studenci odwiedzają różne miejsca i nigdy nikt nie oskarżył ich o sianie zgorszenia. - Raz w roku studentki wyjeżdżają na głębokie Kaszuby, gdzie na prośbę wójtów prowadzą zajęcia z kółkami gospodyń wiejskich. Panie są bardzo zainteresowane tematem i chcą się wiele dowiedzieć. Nigdy nie spotkaliśmy się z taką reakcją jak ta ostatnio w Gdańsku - mówi. Podkreśla, że zajęcia są potrzebne, bo młodzież mało wie o seksie i antykoncepcji. - Padają pytania o to, czy można zajść w ciążę przez pocałunek - mówi Gaworska-Krzemińska.

Na pewno to byli moralni konserwatywni katolicy, dla nie który chcą mówić tylko o abstynencji seksualnej jak np Ameryce, później będą nie letnie matki, ops zapomniałem już zbliżamy to tego z roku na rok jest więcej w Polsce nieletni matek.

Fot: info.wiara.pl 
Anka Zet wyrzucona z konferencji Episkopatu Polski Kolejny happening działaczki. Jak podaje IS Konferencja dotyczyła przede wszystkim problemów finansowych Kościoła, towarzyszyła jej debata z udziałem m.in. kard. Kazimierza Nycza. Anka Zet zaproponowała rozwiązanie problemu kulejących finansów: Kościół powinien pobłogosławić związki jednopłciowe oraz udzielać chrztu dzieciom z nieformalnych związków, co zapewniłoby dodatkowe dochody.

Nie którym jej zachowanie nie podobało się, krzykiem nic nie dojdzie oraz zamiast debaty mamy szum, na pewno nie pomoże nam.

Tylko po co ten cały cyrk był, tylko ich ba szum koło swojej osobie (Anki Zet), wypaczcie do co stało się nie było dopuszczane, zamiast normalna debata. Ona upadła nisko do poziomu nie który biskupów. Najgorsze to nie pierwszy jej happening który skończył skandalem, później nas mają szanować. Powoli mnie obrzydzenie bieszę ruch LGBT polski, zamiast normalność jest bagno, co dziwić po większość kraju idzie w stronie gówna idzie.

Video portalu razem.tv



Jak zauważa Joe My God że Szeryf gej Paul Babeu w roku 2011 mówił podczas konferencji FAIR że chce zakończyć imigrację do Stanów nawet legalną, dzieciom imigrantom nie przyznawać obywatelstwa nawet przeciwko azylom jest grupa FAIR. Amerykanie tak nienawidzą imigrantów ale sami przybyli do Stanów, największą też obsesje na punkcie na punkcie imigrantów biali i konserwatyści.
Frank Rich u Rachel Maddow, na temat hipokryzji osób LGBT republikanów którzy jedno wspierają LGBT a za plecami też homofobów.

wtorek, 28 lutego 2012

GaydarRadio News i Pinksixty News, Martina Navratilova w Tańcu z gwiazdami, geje z zdjęcia ...

Dzisiejsze wiadomości z świata LGBT GaydarRadio News i Pinksixty News:
Geje z zdjęcia jeden który wraca z Afganistanu i całuje swojego partnera, obciekło zdjęcie cały świat udzielają wywiad dla lokalnej stacji na Hawajach. 
Amerykańska wersja Tańcu z gwiazdami nowa wersja tej wersji też homoseksualna osoba będzie tańczyć jest słynna tenisistka na świecie Martina Navratilova 
WUSA9: Ksiądz kobiecie odmówił komunie świętej po jest lesbijką, wszystko na pogrzebie jej matki

Madonna - Girl Gone Wild i Kylie Minogue - On A Night Like This

Madonna - Girl Gone Wild:

Kylie Minogue - On A Night Like This

Zdjęcie dnia - After Party po Oscarach u Eltonach Johna

Po ceremonii Oscarów jedna after party organizował Elton John, wśród gości znaleźli takie osoby jak Neil Patrick Harris, Chris Cuolfer, Lance Bass, Zachary Quinto, Jesse Tyler Ferguson, Adam Lambert też miedzy innymi tegoroczni którzy otrzymali Oscary jak Christopher Plummer czy Meryl Streep. Też pierwsze after party honorowy gość był mały Zachary syn Eltona i Dawida.

Inne zdjęcia na The Advoate i ohnotheydidnt.livejournal.com

Elton John, Zachary, Fran Drescher i Katy Perry
Miley Cyrus to już kobieta wygląda niż jak nastolatka, ps Miley jak jej ojciec wspierają prawa LGBT. 

Relacja kanału Fashion TV




Oprah Winfrey on Jimmy Kimmel

Oprah Winfrey w programie Jimmy Kimmel:

Huffington Post lista pocałunków homoseksualny - viedeo

The Huffington Post stworzył listę pocałunków homoseksualny,

Al Jazeera TV podczas łączenia z Hiszpanią wyniki wyborów w tle para gejów się całuje
Serial Glee pocałunek Kurta i Braine:
Telenowela amerykańska pocałunek Luke i Noah:
reklama majonezu Heinz 
Adam Lambert podczas gali na żywo pocałował faceta, ekstremiści oburzyli po tak nie można przez to dzieci oglądają telewizję. 
Jezioro marzeń Jack i Ethan:

Film 'Brokeback Mountain':
Serialowa Roseanne pocałunek lesbijski:

Modern Family "pocałunek" pary gejów
Chuck Bass pocałunek w 'Gossip Girl':
Ally i Ling serialu 'Ally McBeal'
Sarah Michelle Gellar pocałunek w "Cruel Intentions" w 1999 roku MTV Movie Award wygrał w kategorii  The Best Kiss 
Britney Spears, Madonna i Christina Aguilera pocałunek 

Dodam jeszcze pocałunek Justina i Austina z Brzyduli Betty:

Huffington Post lista pocałunków homoseksualny - zdjęcia

The Huffington Post stworzył listę pocałunków homoseksualny, z ponad 20 jeden jest polski z parady równości tak zwanej Europride.

żołnierz wraca do domu z Afganistanu 
Brian Clark/Courtesy of The Virginian-Pilot
Prop 8 nie jest konstytucyjne 
protest w Chinach "małżeństwa tej samej płci"
Podczas Europride
Podczas protestu LGBT w Hiszpanii przeciwko papieżowi 
Belgia flashmob pocałunki uliczne LGBT
Protest LGBT w Grecji sprawie legalizacji związków homoseksualny 
Izraelscy geje pocałunek 
pocałunek lesbijek w Metropolitan Community Churches 
San Francisco' pocałunek na placu Harvey'a Milka
francuski pocałunek flashmob
Heteryków pocałunek Tim Tebow i Demaryius Thomas 
Dodam od siebie
George Clooney i Billy Crystal podczas Oscarów
Reuters/ pocałunek gejów rekord w Tajlandii 
podczas protestu przeciw paradzie w Londynie 

Słowo Boże na dziś. Jedyne małżeństwo do jest miedzy kobietą i mężczyzną

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich. Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień”.
Mt 6,7-15

KAI: „Jedność mężczyzny i kobiety w tej wspólnocie życia i miłości jaką jest małżeństwo stanowi jedyne «miejsce» godne, by powołać do istnienia nową istotę ludzką, która zawsze jest darem” – powiedział Ojciec Święty przyjmując uczestników XVIII Zgromadzenia Ogólnego Papieskiej Akademii „Pro Vita”.

Inne związki i rodziny są nie dopuszczane, najbardziej homoseksualne związki.

News: P-rzeciw O-bywatelskiemu społeczeństwu, Trybuna Tęczowa, ekstremiści religijni atakują LGBT, Kutz o kościele katolicki ...

Jacek Poniedziałek P-rzeciw O-bywatelskiemu społeczeństwu, na temat Karty Praw Podstawowych dlaczego nie chce Tusk popisać. "Chytry lis z tego Tuska. Najpierw obieca, a potem nie da. Zupełnie jak z tym 1 procentem na kulturę. Gdzie są granice ściemy, Panie Premierze? Widzi je Pan, czy jeszcze nas Pan chce PO-bujać?".

Gazeta.pl: Na XVIII Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych zespół wrocławskiego Teatru Polskiego pokazał "Tęczową trybunę 2012". Spektakl w reżyserii Moniki Strzępki zebrał w ostatnich miesiącach wiele pozytywnych recenzji i nagród teatralnych.

"Tęczowa trybuna" opowiada o grupie homoseksualistów domagających się własnej trybuny na Stadionie Narodowym, po tym jak władze Warszawy odebrały im klub, w którym spotykali się, żeby oglądać mecze. Inicjatywa zaistniała nie tylko na scenie. Twórcy spektaklu założyli stronę internetową ruchu, wysłali pismo do władz miasta, a sprawą zainteresowały się media.

- Jest to fikcyjne i nie jest - mówił po spektaklu Paweł Demirski, dramaturg. - Podobne ruchy kibiców-gejów w Europie istnieją. Są budowane na bazie fanklubów, stowarzyszeń, osobnych lig piłkarskich. To jest spory nurt emancypacyjny. Nas bardzo szalenie interesowało, czy jesteśmy w stanie zrobić rodzaj przedstawienia na deskach teatru, ale także w mediach. Namieszaliśmy dosyć dużo. Chcieliśmy coś przetestować. Zobaczyć, w jaki sposób na naszą akcję zaczną odpowiadać strony pośrednio zainteresowane.

- Projekt się nie udał - mówiła Monika Strzępka, reżyserka. - Jego celem było to, żeby ruch fikcyjny stał się rzeczywistym ruchem.

"Tęczowa trybuna 2012" opowiada o fiasku akcji społecznej. Drewniak zapytał, czy po demonstracjach przeciwko ACTA, które nie było zawiadywane przez żadną z partii politycznych, ta diagnoza wciąż jest aktualna.

- Byłam przekonana od kilku sezonów, że takie demonstracje będą miały miejsce - mówiła Strzępka. - Ten balon tak już spuchł, że na pewno musi do nich dojść. Ale nie będą to demonstracje kibice kontra pedały. Linie podziałów zostaną na nowo zdefiniowane. Demonstracje przeciwko ACTA dowiodły, że tak rzeczywiście jest. Mam poczucie, że jesteśmy przed bardzo radykalną zmianą, żeby nie nadużywać słowa "rewolucja". Kilka lat temu jeśli ktoś miał odwagę skrytykować system demokratyczny, kapitalizm, to był traktowany jak oszołom. Dzisiaj taka krytyczna postawa jest powszechną praktyką.

Fot: Towleroad
Gubernator Maryland Martin O'Malley, chce popisać w czwartek małżeństwa homoseksualne, ale w piątek przeciwnicy wraz kościołem katolickim chcą złożyć pozwolenie na referendum i zakazać całkowicie małżeństw homoseksualny. Tym kraju tylko referendum prawa LGBT, może zróbmy referendum sprawie czy badania psychiatryczne ekstremistów religijny ciekawe jak poczują się, zaraz będą krzyczeć nie moralne i jak można im odebrać prawa ale ekstremiści to samo robią to ok. Też nie rozumiem jak można pozwolić na referendum na czyjeś prawa, po nikt nie myślał o referendach prawa czarny wiadomo po przegrali, część stanów to rasistowskie. Albo dlaczego naziści amerykańscy mają prawa do swoi nienawiści ale prawa LGBT nie mogą mieć, normalne to jest, że ludzie którzy nawołują do nienawiści są ok od ci którzy chcą godnie żyć.  Ameryka poważnie jest dziwnym krajem.

National Organization for Marriage w stanie Maine sąd najwyższy odmówiono im żeby nie ujawniać skąd skąd mają pieniądze. Muszą ujawnić wszystkich swoi darczyńców, naprawdę nie rozumiem naszych przeciwników muszą moralności i uczciwości ale sami to są najgorsi, nie chcą ujawniać skąd mają pieniądze pokazuje jedno mają jakieś lewe pieniądze legalne dochody. Tylko dlaczego ludzie wiszą takim NOM grupom oszustom nie chcą otworzyć oczy na kłamstwa homofobów.

 NOM cały czas afery ma czy fałszywe zdjęcia, czy członkowie tej organizacji to ludzie którzy mają coś z głową taki jak rabin z Nowego Jorku który namawia do kastracji osób homoseksualny i inny obrzydliwy rzeczy. NOM do skupisko sfrustrowani ekstremistów religijny którzy jedno mają zadanie, nawoływanie do nienawiści. Wśród jest kościół katolicki który wiele lat kłamał i ukrywał pedofilów dziś mówią o moralności, hipokryci nawet nie rozwiązali większość afer pedofilski i jeszcze je ukrywa. 

Fot: Towleroad
W tym stanie też doszło do skandalu kobiecie odmówiono komunie świętą po jest lesbijką, wszystko na pogrzebie jej matki ksiądz powiedział żyje z kobietą to według kościoła grzech. Najgorsze nie pierwszy przykład odmawia się komunii świętej osobom LGBT czy ich członkom rodziny, naprawdę do mnie wnerwia takie zachowanie kościoła wobec osób LGBT, my nie mamy prawa do komunii świętej ale taki ksiądz pedofil ma prawo, najgorsze jeszcze je daję do jest ok. Naprawdę nie rozumiem nienawiści już do nas Boże dlaczego nas oni tak prześladują. 

Onet.pl: Kościół mąci w głowach Polaków, bo żyje z kłamstwa. Parafialna filozofia mówi, że dziecko wychowane przez pedałów musi być pedałem. Chciałbym, żeby w Polsce związki partnerskie były zalegalizowane, a nawet małżeństwa, a pary homoseksualne mogły adoptować dzieci - powiedział w drugiej części rozmowy z Onetem Kazimierz Kutz.

Jacek Nizinkiewicz: - Jak Pan zareagował na słowa abp. Józefa Michalika, który w liście pasterskim na pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, napisał, że Kościół jest dziś "planowo atakowany" przez "różne środowiska libertyńskie, ateistyczne i masońskie". Czy rzeczywiście Kościół jest atakowany w Polsce?

Kazimierz Kutz: I słusznie Kościół jest atakowany. Kościół zamiast szerzyć miłość, szerzy nienawiść, wspierając jedną z partii politycznych. Kościół jest oderwany od społeczeństwa. A hierarchowie są zamknięci w swoich pałacach i już zupełnie nie wiedzą, co się dzieje wśród zwyczajnych ludzi. Raz w tygodniu odprawią mszę i na tym koniec. Kościół musi się zmienić, bo inaczej będzie tylko tracić. Najpierw powinien zbiednieć i wrócić do nauczania nauki chrystusowej. I pójść miedzy ludzi. Po co Kościołowi tyle bogactwa? Według doktryny, księża powinni być wśród ludzi i żyć w ubóstwie.

- A media o. Rydzyka nie są dyskryminowane?

- Politycy zawsze przymykali oko na Rydzyka i tak dorobił się królestwa. Rydzyka nikt nie dyskryminuje. Telewizja Trwam nie spełnia wymogów formalnych i dlatego nie dostała miejsca na multipleksie cyfrowym. To nie Rydzyk jest demonizowany w Polsce, ale to on demonizuje wszystko. Rydzyk nie jest kapłanem, a zwyczajnym biznesmenem, który korzystał na ulgach dla Kościoła. Rydzyk powinien ściągnąć sutannę, zając się biznesem i przestać żerować na swoim zawodzie.

- A czy duchowny może wzywać Polaków do obywatelskiego nieposłuszeństwa i niepłacenia podatków, tak jak to zrobił ojciec Rydzyk słowami: "Ponad 90 proc. katolików przez swoje podatki utrzymuje tych, którzy niszczą Polskę, którzy występują przeciwko prawom katolików i Polaków. To jest nienormalne. Oni nie powinni płacić podatków. Powinien być powszechny zryw - nie dajemy wam nic"?

- Następnego dnia po wygłoszeniu tych słów do Rydzyka powinien zapukać prokurator. Rydzyk nie liczy się z prawem.

- A co z adopcją dzieci przez pary homoseksualne?

- W Polsce pokutuje rozumowanie, że dzieci wychowane przez pary homoseksualne wyrosną na homoseksualistów. To absurd. Kościół woli, żeby dzieci wychowywały rodziny patologiczne. Kościół mąci w głowach Polaków, bo żyje z kłamstwa. Parafialna filozofia mówi, że dziecko wychowane przez pedałów musi być pedałem. Chciałbym, żeby w Polsce związki partnerskie były zalegalizowane, a nawet małżeństwa, a pary homoseksualne mogły adoptować dzieci.

Its Gets Better od członków kongresu izby reprezentantów demokraci z Nowego Jorku:

News: kościół katolicki, a spraw a polska. Kościelne samobójstwo

Ten dokument dowodzi jednego: w Kościele jest galimatias, żeby nie powiedzieć "bałagan" w sposobie finansowania - mówił w audycji Off-Czarek o raporcie dot. finansów Kościoła w Polsce dr Paweł Borecki z Katedry Prawa Wyznaniowego na UW.

Finansowanie u nas przez państwo kościół katolicki dla mnie do bagno, które trzeba zrobić porządek ale polacy i politycy nie pozwolą na to po bronią kościół.


Posłanka Anna Sobecka z PiS zapłaciła za o. Tadeusza Rydzyka grzywnę, którą dostał za prowadzenie nielegalnej zbiórki pieniędzy. - Przyczynił się do tego artykuł w "Gazecie Wyborczej" - mówi rzecznik prasowy Rady Izby Komorniczej w Gdańsku.

Jak wiadomo u nas jedna ręka myje drugą rękę, ale smród zostaje.

TVN24: Margaret Thatcher miała daleko posunięte zastrzeżenia jeśli chodzi o ruch Solidarności i Lecha Wałęsę - twierdzi "Spiegel" powołując się na dotychczas tajne dokumenty dyplomacji RFN. Brytyjska premier, znana z niechęci do związków zawodowych, obawiała się radykalizacji żądań Polaków.

Brytyjczyk miał powiedzieć, że Wielka Brytania i rząd Thatcher zasadniczo popierają Solidarność. Jednak gabinet miał się obawiać, że związek zawodowy "wyrwie się spod kontroli", co zmusi władze PRL do sięgnięcia po drastyczne metody. Obawiano się także ewentualnej interwencji ZSRR.

Prawdą jest że wyrwał się związek z pod kontroli do widać dziś kłótnie pobieranie jedną partie nacjonalizm. Thatcher ma rację.

Gazeta Wyborcza: Biskupi warszawscy, kardynał Kazimierz Nycz i arcybiskup Henryk Hoser mówią, że Kościół katolicki powinien wychodzić w swojej działalności poza dotychczasowy teren. Że powinien docierać do innych środowisk, do niewierzących. Że powinien nieść im Ewangelię.

Teza to dla mnie jako katolika od dawna wręcz banalna, chodzi jednak o to, jak ten zamiar realizować. Świadkowie Jehowy zaczepiają ludzi na ulicy, nie jest to jednak metoda najmądrzejsza. Nie lubimy w ogóle być agitowani.  

Wydaje mi się, że sprawą podstawową jest poprawa wizerunku społecznego Kościoła. Aby przestał mieć opinię instytucji wyjątkowo ciasnej myślowo, agresywnej, nielubiącej dialogu, upartyjnionej. A ma mój Kościół coraz bardziej taką opinię, ponieważ jest utożsamiany coraz mocniej z mediami ojca Rydzyka: Radiem Maryja, "Naszym Dziennikiem", Telewizją Trwam. Również tą telewizją, której na przykład teraz mój Kościół gwałtownie broni, ponieważ Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ośmieliła się nie przyznać jej czegoś, na co ojciec Rydzyk akurat ma ochotę. Zakładanie sobie na kościelną twarz maski takiej wersji katolicyzmu, odrzucanej przecież przez wielu najbardziej gorliwych katolików, wydaje mi się z punktu widzenia ewangelizacji niemal samobójstwem.

poniedziałek, 27 lutego 2012

GaydarRadio News i Pinksixty News, szeryf gej i romans z nastolatkiem

Dzisiejsze wiadomości z świata LGBT GaydarRadio News i Pinksixty News:
Znów afera z szeryfem gejem założył szkołę później została zamknięta wyszło na jaw że on i jeden uczeń mieli romans, uczeń miał tym czasie 17 lat. W szkole też była dyscyplina i były praktyki złe. Jak mnie nie szokuje to po to normalka hipokryzja gejów kiedy byli w szafie, nie znają zasad moralny w swoim życiu, ale najgorsze żądają od inny ty zasad. Cóż to tak jak duchowni, podobnie robią, coś łączy homoseksualistów ukryty z duchowny.

Zdjęcie dnia

Na Facebook stronie Gay Marines, pojawiło się zdjęcie żołnierzy gej wraca do domu z wojny Afganistanu, po trze latach powitali się pocałunkiem. Nie spodziewali się że będą sławni i nie robili to dla sławy, tylko z tęsknoty za siebie że tak długo nie widzieli się.

Fot: Joe My God

Dzień z Pier Paolo Pasolini

Fot: wikipedia
Pier Paolo Pasolini [czyt. "pazolini"] (urodził 5 marca 1922 w Bolonii, zmarł 2 listopada 1975 w Ostii) – włoski pisarz, dramaturg, malarz, poeta, scenarzysta i reżyser filmowy, prezentujący w filmach poglądy lewicowe i zaangażowanie społeczno-polityczne.

Z wykształcenia filolog i lingwista romański. Był jednym z najbardziej znanych intelektualistów swojego pokolenia. Uznawany za nonkonformistę i twórcę kontrowersyjnego. Według Susan Sontag był najbardziej rozpoznawalną figurą we włoskiej sztuce i literaturze po II wojnie światowej. Sam konsekwentnie utrzymywał, że przede wszystkim jest poetą. Wyreżyserował 26 filmów, był autorem blisko 50 scenariuszy, 6 powieści, 7 zbiorów poezji, opublikował wiele rozpraw filozoficznych i tekstów dotyczących sztuki filmowej.

 Nie ukrywał swojego homoseksualizmu. Z jednej strony jego twórczość spotykała się z uznaniem i podziwem, z drugiej zaś szokowała bulwersując opinię publiczną i świat filmowy. Jego filmy wywoływały skandale, wielokrotnie zabraniano ich dystrybucji. Pasolini przed sądem stawał 36 razy.

Jego ojciec, był porucznikiem Carlo Alberto Pasolini, był zawodowym oficerem, pochodzącym z rodziny szlacheckiej wywodzącej się z Romanii, zagorzałym faszystą, odpowiedzialnym za ochronę Benito Mussoliniego podczas wieców. Matka, nauczycielka Susanna Colussi, pochodziła ze wsi w regionie Friuli na północy Włoch. Pier Paolo urodził się w Bolonii 5 marca 1922 roku, jednak w 1926 roku, po aresztowaniu ojca za długi hazardowe, wraz z matką wyjechał do Casarsa della Delizia, niewielkiej miejscowości w regionie Friuli. Susanna Colussi – jak twierdził sam Pasolini – nosiła imię po prababce, polskiej Żydówce, którą uwiódł w Warszawie żołnierz Napoleona.

 II wojna światowa i czas tuż po jej zakończeniu przypadł na okres kształtowania się jego światopoglądu intelektualnego i politycznego. Był zafascynowany wsią i życiem ludzi na wsi z rodzinnych stron matki. Będąc jeszcze bardzo młody, parał się pisaniem poezji w języku friulskim, którego perfekcyjnie nauczył się specjalnie w tym celu. Pierwsze wiersze w tym języku napisał w wieku 7 lat. Był pierwszym poetą publikującym wiersze pisane po friulsku (pierwszy tomik Le poesie a Casarsa został wydany, gdy miał 19 lat). W 1939 roku, w wieku 17 lat, wyjechał studiować na Uniwersytecie w Bolonii filologię romańską i historię sztuki. W czasie studiów został komunistą, po części w proteście przeciw faszystowskim poglądom ojca.

Pod wpływem pism marksistowskiego filozofa Antonio Gramsciego ukształtowały się jego poglądy polityczne, którym pozostał wierny do końca życia. W 1943 roku wcielono go do armii, na krótko przed kapitulacją faszystowskiego rządu i destrukcją włoskiej armii. Jego pododdział błąkał się po kraju, by w końcu poddać się dwóm Niemcom w czołgu. Pier Paolo odsłużył w armii tydzień. Po złożeniu broni wrócił do rodzinnej Casarsy.

 Pod koniec wojny jego rodzina przeżyła dramat – zginął młodszy brat Paola. Guido Pasolini zaciągnął się wcześniej do komunistycznej partyzantki walczącej z niemieckimi i włoskimi faszystami w górach Friuli. Pier osobiście zawiózł go na stację kolejową, skąd Guido ruszył na wojnę z walizką i rewolwerem ukrytym w wydrążonym tomiku wierszy. Po kilku miesiącach jego oddział został wybity nie w walce z wrogiem, ale przez inne komunistyczne ugrupowanie we frakcyjnych porachunkach. Po latach, gdy Pier Paolo był już publicznie znanym, zaangażowanym komunistą, prawicowe media przypominały te wydarzenia, wytykając Pasoliniemu, że wyznaje ideologię, która zabiła jego brata. On sam nigdy nie przestał myśleć i pisać o Guido.

Po zakończeniu wojny Pasolini ukończył studia i po powrocie w rodzinne strony zatrudnił się jako nauczyciel literatury włoskiej w małym miasteczku pod Udine. W 1947 roku wstąpił do Włoskiej Partii Komunistycznej. Stawał się znany jako poeta i eseista, coraz aktywniej działał w partii redagując jej lokalne pismo. Mimo że został jej lokalnym sekretarzem, miał w tym środowisku wielu przeciwników – patrzono na niego podejrzliwie ze względu na historię brata i brak zainteresowania nurtem realizmu socjalistycznego w jego działalności pisarskiej i publicystycznej. Zarzucano mu kosmopolityzm i ukryty pociąg do kultury burżuazyjnej.

Pod zarzutem uwiedzenia jednego z uczniów Pasolini został postawiony przed sądem. Sprawę pierwszy podobno odkrył miejscowy proboszcz, który najpierw próbował szantażować Pasoliniego, żądając porzucenia politycznej kariery w zamian za nieujawnienie skandalu. Pasolini miał w krótkich i dosadnych słowach odpowiedzieć księdzu, co o nim i jego żądaniach sądzi. 15 października 1949 roku Pasoliniego aresztowano. Jeszcze przed końcem procesu wyrzucono go z partii za homoseksualizm. W lokalnej gazecie komunistycznej ukazało się obwieszczenie:

Federacja Komunistycznej Partii Włoch w Pordenone uchwaliła wydalenie z partii doktora Piera Paolo Pasoliniego z Cesarei jako człowieka moralnie bezwartościowego. Uważamy fakty, które spowodowały dyscyplinarne usunięcie dr. Pasoliniego z naszych szeregów za pouczający przykład zgubnych wpływów pewnych ideologicznych i filozoficznych prądów, reprezentowanych m.in. przez Gide'a, Sartre'a oraz innych poetów i intelektualistów, którzy, pozując na postępowych, w rzeczywistości reprezentują najbardziej szkodliwe aspekty burżuazyjnej dekadencji.

Pasolini uniknął wyroku, ale aresztowania, procesy i wyroki za homoseksualizm powtarzały się później przez całe jego życie. Nigdy nie przestał być marksistą i mimo wydalenia z partii wciąż sympatyzował z komunistami. Stracił pracę, a w Cesarei wytykano go na ulicy jako zboczeńca. Sytuacja zmusiła go do przeniesienia się w 1950 roku do Rzymu. Zabrał ze sobą matkę, ponieważ konflikt z ojcem zaostrzył się – obydwoje opuścili go na zawsze. Nie jest do końca jasne, czy zarzuty uwiedzenia były prawdziwe, choć jest to wysoce prawdopodobne. Niewątpliwie był to punkt zwrotny w jego życiu, a podobny epizod umieścił potem w jednej ze swoich powieści.

Zamieszkał na przedmieściu stolicy, początkowo w bardzo ciężkich warunkach. Matka Piera została sprzątaczką; obydwoje poznali najgorsze slumsy stolicy. Ten okres znalazł odbicie w jego późniejszych utworach literackich i filmowych. Mimo trudności, Pier Paolo przebił się do świata intelektualno-artystycznego stosunkowo szybko. Pracował jako nauczyciel greki i łaciny w liceum, publikował poezję i teksty o literaturze. W tym okresie mają również źródło jego fascynacje i studia nad dialektem rzymskim oraz środowiskiem lumpenproletariackim. Wydał wtedy kilka powieści napisanych w tym dialekcie. Pod koniec lat 50. uznawano go za jednego z najwybitniejszych, a jednocześnie najbardziej kontrowersyjnych pisarzy. Malował także doceniane przez krytyków sztuki obrazy. W publikacjach prasowych angażował się gorąco po stronie komunistów. Spośród lewicowych włoskich intelektualistów był jednym z najbardziej zajadłych krytyków prawicy.

W twórczości literackiej lat 50., takiej jak Chłopcy z marginesu (1953) czy Una vita violenta (Gwałtowne życie, 1955), łączył zainteresowania lingwistyczne z marksistowską teorią emancypacji proletariatu, opisując środowiska młodych robotników. W obydwu powieściach umieścił podobny typ bohatera. W 1955 roku o Pasolinim zrobiło się głośno za sprawą wydania skandalizującej powieści Chłopcy życia. Za jej "pornograficzny charakter" został pozwany do sądu i ponownie potępiony przez dawnych partyjnych towarzyszy. Na łamach prasy brukowej zaczęły się ukazywać różne zarzuty wobec pisarza, często wręcz absurdalne i groteskowe, np. udziału w napadzie z bronią w ręku na pub. Pasolini był dobrą pożywką dla nagonek, gdyż nigdy nie ukrywał, że jest ateistą, marksistą i homoseksualistą.

Jego związki z nastoletnimi chłopcami były do tego stopnia publiczną tajemnicą, że biografowie Pasoliniego znają ich z imienia i nazwiska. Jednym z jego stałych młodych kochanków był Ninetto Davoli, którego poznał, gdy ten miał 16 lat. Davoli wystąpił w aż dziesięciu filmach Pasoliniego i ta znajomość była dla niego początkiem aktorskiej kariery. W 1968 roku obaj nawet zagrali wspólnie w westernie Luciano Emmera Requiescant. Ostatnią sprawę o uwiedzenie młodego chłopca wytoczono Pasoliniemu w 1975 roku, podczas kręcenia filmu Salo, czyli 120 dni Sodomy.

Jego filmy zawsze budzili kontrowersje czy inny film, Twaróg (La Ricotta) był częścią projektu filmowego Ro.Go.Pa.G., składającego się z nowel filmowych, które prócz Pasoliniego reżyserowali Roberto Rossellini, Jean-Luc Godard i Ugo Gregoretti. W części Pasoliniego zagrał m.in. Orson Welles. Film okazał się skandalem – opowiadał o aktorze, który najadłszy się sera, umiera na krzyżu podczas kręcenia filmu pasyjnego. Epizod nakręcony przez Pasoliniego był satyrą na świat komercyjnego filmu, czego jednak nie dostrzeżono tak dobrze, jak odniesień do religii – obraz zbulwersował kościół katolicki i włoskich konserwatystów. Pasoliniego oskarżono o bluźnierstwo i skazano na cztery lata więzienia. Kary tej jednak nie odbył, gdyż zasądzono mu wyrok w zawieszeniu; spędził jednak 4 miesiące w areszcie. Nowela Pasoliniego, wraz z powieścią Kryptonim 'Psima' Mirosława P. Jabłońskiego, posłużyły Piotrowi Szulkinowi za kanwę scenariusza filmu Ga, ga. Chwała bohaterom.

Na skandal wokół filmu Twaróg Pasolini zareagował z typową dla siebie przekorą, reżyserując w 1964 roku film Ewangelia według św. Mateusza, dedykowany papieżowi, Janowi XXIII. Ta wierna adaptacja Ewangelii była skrajnie realistyczną opowieścią, w której w roli Matki Boskiej reżyser obsadził własną matkę, Susannę, a w Chrystusa wcielił się naturszczyk – zwykły kierowca ciężarówki o komunistycznych przekonaniach. Reżyser z premedytacją wykreślił przed premierą skrót "św.". Podczas gdy jedni dostrzegli w filmie ujmujące ewangeliczne przesłanie, część środowisk katolickich dopatrywała się w nim bluźnierczej nuty lub odbierała go jako zaangażowane dzieło o wymowie marksistowskiej. Franco Zeffirelli stwierdził: Pasolini pokazał historię Jezusa, jakby to była jego własna: jako apostołowie wystąpili najlepsi przyjaciele, Matką Boską była uwielbiana matka. Uważał bowiem, że jedynym sposobem wytłumaczenia owej niezwykłej opowieści jest przeniesienie jej na poziom osobisty. Przypuszcza się, że filmem tym reżyser chciał złożyć hołd matce i wyrazić szacunek dla jej prostej wiary. Film zdecydowanie odbiegał od wszelkich dotychczasowych, "lukrowanych" ekranizacji Biblii. Trafił przy tym do wiernych, a nawet zyskał aprobatę samego Watykanu.

Podobnie, choć nieco mniej przychylnie, przyjęto nakręcony w 1966 roku film Ptaki i ptaszyska, będący niekanoniczną opowieścią o św. Franciszku z Asyżu. Jest on metaforyczną i filozoficzną, na poły bajkową powiastką o współczesnym świecie, którą wypełniają alegoryczne postacie. To swoisty traktat filozoficzny, w którym Pasolini odnajdywał punkty styczne między chrześcijaństwem a marksizmem. Współistnienie obu ideologii obrazuje w postaciach św. Franciszka z jednej strony i Kruka reprezentującego drugą stronę. Po nakręceniu tego filmu zapytano Pasoliniego: Dlaczego wciąż zajmujesz się tematami religijnymi, skoro jesteś niewierzący?, na co odpowiedział: Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą.

W kolejnych filmach Pasolini wrócił do swoich zainteresowań antycznych i proletariackich. W 1967 roku nakręcił Króla Edypa – luźną trawestację tragedii Sofoklesa. Grecka starożytność została przedstawiona w nim niemniej oryginalnie i ideologicznie niż w poprzednich filmach. Świat antyczny jest w nim dziki, okrutny i prymitywny. Dziełem Sofoklesa posłużył się do wyrażenia ponadczasowej, zawsze aktualnej prawdy o człowieku. Film składa się z trzech części, które dzieli czas i przestrzeń: prolog rozgrywa się w latach 20. XX wieku, zasadniczy dramat toczy się w starożytności, a zakończenie wśród współczesnych ulic Bolonii i Mediolanu. W tym samym roku Pasolini wziął udział w projekcie filmowym Czarownice, który jest swoistym żartobliwym manifestem antyfeministycznym całego pokolenia twórców.

Kolejny film, Teoremat (1968), to antymieszczańska prowokacja reżysera, całkowicie wywrotowy i jednoznacznie marksistowski obraz, którym Pasolini przypomniał swoje radykalne, heretyckie poglądy na politykę i społeczeństwo. Fabuła filmu to parabola poetycka – rodzinę pewnego przemysłowca nawiedza nadludzka istota, ni to anioł, ni to demon, ni to Bóg, która staje się kochankiem wszystkich domowników i zmienia ich życie przez odkupienie w akcie miłości. Fizyczna miłość jest tu przedstawiona jako forma wyzwolenia i sposób na zdobycie samoświadomości. W filmie nie ma dialogów, a malarsko potraktowane ujęcia sprawiają, że dziwna, enigmatyczna fabuła zyskuje wymiar symboliczny.

Teoremat uważany jest za obraz będący najpełniejszym wyrazem poglądów Pasoliniego. Sam reżyser mówił: Nawet dla mnie ten film jest zagadką. Jego bohater może być Jezusem, ale może być też diabłem. Film otrzymywał skrajne oceny – krytyka przyjęła go entuzjastycznie, nawet ta zrzeszona w Międzynarodowym Katolickim Biurze Filmowym, które przyznało obrazowi nagrodę, doceniając jego szczególne wartości moralne i religijne. I tym razem nie obyło się bez skandalu. Oficjalne media Watykanu początkowo opublikowały przychylną recenzję, po czym zmieniły zdanie, a film został oskarżony przed prokuratorem republiki i zasekwestrowany.

Watykański dziennik "L'Osservatore Romano" oświadczył: Film wywiera wpływ negatywny i niebezpieczny, autor zdradza w nim przebłyski świadomości freudowskiej i marksistowskiej, tajemniczy przybysz postępuje jak demon, który bierze w posiadanie swe ofiary i znikając jak mara pozostawia je zbulwersowane i wyalienowane. W 14 miesięcy po premierze film wrócił na ekrany, a oskarżenie zostało oddalone.

Pełnometrażowy film Chlew, wyreżyserowany w 1969 roku, to prowokacyjna, szokująca i obrażająca wszelkie uczucia krytyka kapitalizmu. Reklamowano go hasłem "Zabiłem swojego ojca, jadłem ludzkie mięso i drżałem z rozkoszy". W historii wzajemnego szantażu dwóch niemieckich przemysłowców ujrzeć można morderstwa, odcięte głowy, kanibalizm i zoofilię. Sceny współczesne przeplatane są sekwencjami opowiadającymi o średniowiecznym pustelniku-kanibalu. Najbardziej "ludzkimi" postaciami w tym filmie pozostaną świnie. Ten ponury obraz jest krzykiem rozpaczy człowieka nie akceptującego świata, którym rządzi wyłącznie pieniądz i chęć zysku. Tekst Chlewu, w nieco zmienionej postaci, funkcjonuje również jako dramat sceniczny.

Lata 70. to w twórczości Pasoliniego seria filmów określanych jako trylogia życia, opartych na erotycznych tekstach z klasyki literatury: Dekameronie, Opowieściach kanterberyjskich oraz Kwiecie tysiąca i jednej nocy. W realistyczny sposób pokazał w nich anarchiczną pochwałę seksualności, ciała i witalności. W Dekameronie dał wyraz fascynacji plebejską żywiołowością i naturalnością ludowej kultury włoskiej, wybierając z renesansowych nowel Boccaccia najprostsze i najpopularniejsze anegdoty. Kwiat tysiąca i jednej nocy to film zbliżony w formie i treści do Dekameronu, również będący obrazem rubasznej kultury plebejskiej, a oparty na arabskich Baśniach 1001 nocy. Na pierwszy plan wysuwają się intrygi miłosne, romanse i jurny erotyzm, czym Pasolini polemizuje z hollywoodzkim wyobrażeniem bajkowego arabskiego świata złotych pałaców i szlachetnych kalifów. Trzecia część, Opowieści kanterberyjskie, powstała na motywach średniowiecznego dzieła Geoffreya Chaucera pod tym samym tytułem. Jest to ekranizacja ośmiu nowelistycznie ujętych opowieści z klasycznego zbioru angielskiego poety. Film, którego stylistykę Pasolini opisywał nazywał "realizmem fizjologicznym", mimo zdobycia prestiżowej nagrody na festiwalu w Berlinie spotykał się z protestami oburzonej publiczności, zakazami wyświetlania, a nawet procesem sądowym. Wszystkie części trylogii znalazły duże uznanie wśród krytyków, odnosząc sukces na festiwalach filmowych w Cannes, Berlinie i Wenecji.

Pasolini kilka lat nosił się z zamiarem ekranizacji kolejnej tragedii starożytnej – Orestei Ajschylosa. Jego akcję planował umieścić w Afryce. Wciąż wierny marksistowskiej filozofii, uważał, że w afrykańskich krajach walczących właśnie o niepodległość, rodzi się nowy ład, porównywalny do tego który opisał w swoim dziele Ajschylos. Przymierzając się do pracy nad nowym filmem z udziałem czarnoskórych aktorów, Pasolini wyjechał do Tanzanii i Ugandy. W 1975 roku, z materiałów nakręconych podczas rekonesansowej podróży, powstał dokument Zapiski do "Orestei" afrykańskiej, uwieczniający przygotowania do filmu, który ostatecznie nigdy nie powstał.

Wszystkie dotychczasowe skandale Pasoliniego przerosła ekranizacja nieukończonej powieści markiza de Sade 120 dni Sodomy. Film Salò, czyli 120 dni Sodomy (1975) nawiązuje do perwersyjnych dzieł markiza de Sade (także do jego esejów), lokując akcję w historii Włoch – epizodzie faszystowskiej Republiki Salo, którą Mussolini powołał w 1943 roku. Fabuła filmu to kilkudniowa orgia zorganizowana przez faszystowskich dygnitarzy pastwiących się nad uwięzioną grupą młodych ludzi. Jest ona rytuałem seksualnej perwersji i jednocześnie orgią śmierci upadającego systemu. Pasolini wciąga widza w podróż przez kolejne piekielne kręgi – od kręgu namiętności, przez krąg ekskrementów do kręgu krwi, co odsłanie najpierw "proste" perwersje seksualne, potem przyjemność erotyczną płynącą z picia moczu i spożywania kału, a w końcu rozkosz zmysłową, jaką dają sadyście tortury i mordowanie ofiary, co układa się (jak u Sade'a) w rodzaj katalogu zachowań seksualnych. Wszystko to relacjonowane jest chłodnym okiem analityka, przez co, mimo obsceniczności (zupełna nagość aktorów, niemal naturalistycznie ukazywane zbliżenia seksualne, z erekcją członka), film wydaje się antyerotyczny – to film o śmierci. Seks katów i ich ofiar jest tu tylko jednym ze środków prowadzących do destrukcji osobowości, do uprzedmiotowienia człowieka. Faszyzm jest tylko pretekstem, przykładem najbrutalniejszej manifestacji władzy, która była dla Pasoliniego złem absolutnym. Do tez markiza de Sade o naturalnej amoralności człowieka, Pasolini dodał groteskowy portret społeczeństwa włoskiego i złośliwy komentarz do współczesnej mu rzeczywistości politycznej.

(film który jest kontrowersyjny i oburzył, zboczony dla mnie też pokazuje ludzi, którzy nie znają zasad moralny traktują człowieka jak przedmiot, najgorsze dziś po podobnie ludzie nie znają zasad przyzwoitości jak w tym filmie, nie które sceny do mnie na wymioty podniosły w tym filmie, tego filmu nawet nie idzie obejrzeć taki obrzydliwy).

Film miał się okazać największym skandalem Pasoliniego. W czasie kręcenia ujęć jego producenci nie wiedzieli, co się szykuje, gdyż nie mieli prawa wstępu na plan zdjęciowy. Nikt nigdy nie zobaczył całości scenariusza, a reżyser dysponował tylko roboczymi notatkami. Nieprofesjonalni aktorzy poznawali tekst tuż przed nakręceniem ujęcia. Wszystkie zdjęcia wykonano w 37 dni.

Pasoliniego znaleziono martwego w noc Wszystkich Świętych, z 1 na 2 listopada 1975 roku na plaży w Ostii, trzy tygodnie przed premierą jego ostatniego kontrowersyjnego filmu. Miał zgniecioną klatkę piersiową, posiniaczoną twarz, złamany nos i szczękę. Palce u rąk były połamane lub obcięte.

Kilka godzin później karabinierzy zatrzymali samochód Pasoliniego, Alfę Romeo Giulia GT 2000, prowadzony przez 17-letniego Giuseppe Pelosiego. Chłopak przyznał się do kradzieży auta, a później również do morderstwa. Pelosi trudnił się prostytucją – zeznał, że został przez Pasoliniego zabrany listopadowego wieczora spod rzymskiego dworca Termini (Pasolini miał podobno często zabierać stamtąd męskie prostytutki). Zjedli razem obiad w restauracji i pojechali nad morze. Tam Pasolini miał rzekomo zacząć gwałtownie "dobierać się" do chłopaka, co według Pelosiego było przyczyną jego ataku. Jak przyznał przed sądem, najpierw skatował Pasoliniego pałką, potem przejechał go jego własnym samochodem. Niemniej podczas procesu wyszły na jaw fakty, które podawały w wątpliwość wersję Pelosiego i wskazywały na udział w morderstwie osób trzecich. Nigdy ich jednak nie odnaleziono. Giuseppe Pelosi został skazany za zabójstwo.

Po trzydziestu latach od morderstwa, 5 maja 2005 roku, Pelosi wycofał swoje zeznania w sprawie zabójstwa, twierdząc, że Pasoliniego zamordowało trzech nieznanych mu mężczyzn, mówiących z południowowłoskim akcentem, którzy obelżywie nazywali Pasoliniego "plugawym komunistą". Stwierdził, że musiał przyznać się do zabójstwa, gdyż mężczyźni zagrozili mu skrzywdzeniem jego rodziny.

Powodem zbrodni mogła być polityczna zemsta za nieprzejednaną postawę Pasoliniego w wielu publicznych sprawach istotnych dla ówczesnych Włoch. Bernardo Bertolucci, znany reżyser i uczeń Pasoliniego, uważa, że było to zabójstwo na zlecenie rządzącej wówczas Włochami Chrześcijańskiej Demokracji, czego jednak nie udowodniono. Nowe zeznania Pelosiego przyczyniły się do wznowienia śledztwa przez rzymską prokuraturę.

Dla wielu śmierć reżysera była dopełnieniem jego twórczości, ostatnim aktem wieńczącym spektakl jego życia. Sam Pasolini często poruszał temat umierania, pisał o własnym końcu, w niektórych wierszach przedstawiał nawet proroczo szokujące okoliczności tego końca. W jednym z esejów pisał: Wolność. Kiedy naprawdę i głęboko przemyślałem to tajemnicze słowo, zrozumiałem, że nie znaczy ono nic innego, tylko wolność wyboru śmierci. Wolność nie może objawić się w żaden inny sposób, niż przez mniejsze lub większe męczeństwo. Śmierć Pasoliniego nie była samobójstwem, wyglądała jednak jak ostateczne spełnienie idei "wyrazić siebie i umrzeć". Początkiem twórczości filmowej Pasoliniego był Włóczykij, w którym śmierć głównego bohatera definiuje całe minione życie młodego Vittorio. Reżyser zakończył życie podobnie – filmowym testamentem i śmiercią – tak samo skandalicznymi i przerażającymi.

Zgodnie z życzeniem reżysera, premiera Salo... odbyła się w Paryżu (film był koprodukcją włosko-francuską), ale praktycznie w żadnym kraju film nie trafił do szerokiej dystrybucji, a w 40 krajach całkowicie zakazano jego rozpowszechniania.

Pasoliniego pochowano, tak jak sobie życzył, w mieście Casarsa. Ponieważ Pasolini zawsze pracował nad wieloma projektami jednocześnie, jego nagła śmierć przerwała realizację kilku ciekawie zapowiadających się filmów, m.in. opowieści o biblijnej metamorfozie Szawła w Pawła. Jeden spośród rozpoczętych scenariuszy został dokończony w 1995 roku – Antonio D’Agostino nakręcił na jego podstawie film pt. L’Intesa.

Po nakręceniu Ptaków i ptaszysk ktoś zapytał Pasoliniego: "Dlaczego wciąż zajmujesz się tematami religijnymi, skoro jesteś niewierzący?". "Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą". Filmy Pasoliniego obezwładniają swoją żarliwością. Jego kino rozpięte jest między skrajnościami: jest w nich marksizm(Teoremat, Mama Roma) i katolicyzm (Ewangelia wg Mateusza, Ptaki i ptaszyska), niemal dokumentalny opis rzeczywistości (Włóczykij) i naturalistyczny symbolizm (Medea, Król Edyp), polityka, mit, nihilizm, zwątpienie (Salo, Chlew) i pochwała życia w jego biologicznej, cielesnej witalności (Opowieści kantenberyjskie, Dekameron). Pasolini zaczynał od bliskiego neorealizmowi opisu marginesów współczesnego mu życia, potem chętnie sięgał po kostium historyczny. Jego filmy pozostawały jednak zawsze drapieżne, pełne pasji, estetycznych ekstremów. Tworzył obrazy wizjonerskie, na swój niepokojący sposób poetyckie, ale przede wszystkim zatopione w jedynej realności jaką uznawał - w cielesności, zmysłowym doświadczeniu rytmu pożądania, cierpienia, spełnienia, przyjemności i śmierci. Nic dziwnego, że był uważany za obrazoburcę i wroga religii. Nic dziwnego też, że nie mieścił się w ramach wyznawanego przez siebie marksizmu, który jest zbyt racjonalny, by zaakceptować dzikie indywidua jego pokroju. Życie i śmierć, jako biologiczny konkret - to była dla Pasoliniego świętość i robił z niej spektakl.

Mimo miał poglądy lewicowe Pasolini był przeciwnikiem aborcji prawem. Był kontrowersyjnym ale reżyser, poetą pisał pokazywał to co jest tabu i całkowita wolność sztuki, swoboda przekonań i postępowania. Nie uznawał tematów tabu, w imię wolności twórczej przekraczał bariery obyczajowe i estetyczne, łamał konwencje.

źródła wikipedia/filmweb.pl/YT

Nowy zarząd Kampanii Przeciw Homofobii

Przez weekend odbyły się obrady zarządu Kampanii Przeciw Homofobii, odwołano były zarząd który był w składzie prezes Tomasz Szypuła, wiceprezeska Anna Urbańczyk, Agata Chaber - sekretarz zarządu Robert Biedroń członek zarządu Gregory Czarnecki członek zarządu Mirosława Makuchowska członkini zarządu Alena Shumchyk członkini zarządu Sandra Wiktorko członkini zarządu.

nowa prezeska Agata Chamber/Fot: IGLYO
Wybrano nowy zarząd w składzie nową prezeską KPH została Agata Chamber do tej pory była sekretarzem, jest studentką Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, zainteresowana przede wszystkim uprzedzeniami i dehumanizacją. Prace zaczęła w KPH w wolontariacie rozpoczęła od współpracy przy festiwalu Równe Prawa do Miłości, organizowanym przez Grupę Młodzieżową KPH. Współpracuje z  ogólnoświatową organizacją parasolową IGLYO. Włącza się także w projekty dotyczące promocji różnorodności genderowej i praw kobiet.

Wice prezeską została Mirosława Makuchowska  w KPH jest od lutego 2006, była też koordynatorką wrocławskiego oddziału, jest absolwentką socjologii UWr. Dotej pory była tylko członkiem zarządu KPH, zajmowała się rozwojem oddziałów i projektami warsztatów antydyskryminacyjnych dla wrocławskich NGOsów. Prywatnie jest w związku długoletnim z Anią oraz ich dzieckiem.

Sekretarzem i członek zarządu nowym została Zofia Jabłońska - w KPH jest od 2010. Zajmowała się Grupą Prawną, a także prawniczka biura. Pełna zapału i energii by zmieniać świat na lepsze i porządkować biurowe dokumenty. Z pochodzenia lubelanka, z wyboru warszawianka.

Inni członkowie zarządu zostali Greg Czarnecki, Jan Świerszcz oraz Lech Uliasz.

Gratuluje nowemu zarządowi i życzę mniej polityki, więcej pracy dla społeczności LGBT.

Aktualizacja:
Zmiany w dotychczasowym statucie i strategii, które zostały wypracowane i uchwalone, zakładają rezygnację z dotychczasowej hierarchicznej, regionalnej struktury KPH na rzecz bezpośredniego włączania członków i członkiń w realizację celów stowarzyszenia. Cele te podkreślają nowy kierunek działania organizacji, zawierają m.in. pracę na rzecz ochrony praw seksualnych i reprodukcyjnych osób LGBT czy implementacji wymogów dostosowawczych Unii Europejskiej. Nowe dokumenty odzwierciedlają wizję KPH jako organizacji inkluzywnej dla osób biseksualnych oraz transpłciowych, a także skupiającej się na aktywizacji nie tylko samych osób LGBT ale również ich rodzin i bliskich.

 "Różnorodność składu zarządu: wybór między innymi osoby, której tożsamość nie mieści się w kategoriach binaryzmu płciowego oraz osoby heteroseksualnej przez osoby uczestniczące w Walnym Zgromadzeniu świadczy o gotowości na nadchodzące zmiany i potrzebie ich wdrażania” – komentuje Agata Chaber.